บทที่ 113 เหล้าคลื่นหยกและปลากุหลาบทอง
ยามปลายฤดูใบไม้ร่วงในป่าไผ่ช่างเงียบเหงาเป็นพิเศษ บนใบไผ่สีเขียวมรกตยังคงมีเกล็ดน้ำค้างสีขาวเหลืออยู่มากมาย เมื่อลมฤดูใบไม้ร่วงพัดผ่าน ใบไผ่ที่แห้งเหลืองของไผ่ขมบางส่วนก็ลอยวนเวียนอยู่กลางอากาศ ร่วงหล่นลงมาทีละใบ ๆ อย่างไม่หยุดยั้ง ในศาลากลางป่าไผ่ ทุกคนกลับมาพบกันอีกครั้ง บรรยากาศในวันนี้ต่างจากครั...
