【เรือนจำเซลล์พิศวง】บทที่ 24 สองชั่วโมงสุดท้าย

 

ตามแผนเดิม เอ็ดเวิร์ดควรจะถูกวิญญาณร้ายไล่ล่าและเสียชีวิตในบริเวณป่า... ทำให้สนามรบสุดท้ายถูกกำหนดไว้ที่บริเวณบังกะโล

กับดักที่วางไว้ในห้องก็เตรียมไว้สำหรับวิญญาณร้าย

อย่างไรก็ตาม เอ็ดเวิร์ดไม่ตาย แต่กลับมาหาถึงที่เอง

เมื่อเผชิญหน้ากับมนุษย์พิเศษที่มีความสามารถรอดชีวิตจากวิญญาณร้าย ฮั่นตงต้องรับมืออย่างจริงจัง

เปลี่ยนแผนแบบกะทันหัน

ใช้กับดักที่เตรียมไว้สำหรับวิญญาณร้ายกับเอ็ดเวิร์ดแทน!

ในขณะเดียวกัน ใช้เอ็ดเวิร์ดเป็นเหยื่อล่อวิญญาณร้ายเข้ามาด้วย ใช้วิธีเผาไฟเพื่อซื้อเวลาเพิ่ม... ฮั่นตงไม่เคยคิดว่าไฟไหม้ครั้งเดียวจะสามารถเผาวิญญาณร้ายให้ตายได้

เนื่องจากผลกระทบจากพายุฝน

ไฟใหญ่ที่ควรจะลุกลามไปทั่วป่าโดยรอบไม่สามารถแพร่กระจายออกไปได้ เผาไหม้อยู่เพียงครึ่งชั่วโมงก็ดับสนิท

ภายในบังกะโลที่ถูกเผาจนหมดสิ้น

เห็นของเหลวคล้ายหนองที่ไหม้เกรียมกำลังค่อยๆ รวมตัวกันอยู่ลางๆ

กร๊อบ~กร๊อบ~กร๊อบ

เสียงข้อต่อเคลื่อนไหวดังตามมาติดๆ

ผ่านช่องว่างระหว่างก้อนอิฐ เห็นปากที่ไหม้เกรียมกำลังขยับเล็กน้อยและส่งเสียง:

"เจ็บจัง..."

"เจ็บจัง..."

"เจ็บจัง..."

... เสียงค่อยๆ เปลี่ยนจากความทรมานในตอนแรกเป็นความตื่นเต้น

เวลาที่เหลือ:【2 ชั่วโมง 30 นาที】

ฮั่นตงที่มาถึงบ้านกระเบื้องแล้วตัดสินใจ

ภายใต้คำแนะนำของเฉินหลี่ ให้ต้าชิ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ออกไปก่อน

เพราะต้าชิ่งคือความผูกพันสุดท้ายของเฉินหลี่กับโลกนี้

ตราบใดที่ต้าชิ่งออกไปอย่างปลอดภัย กลับไปใช้ชีวิตปกติในครอบครัวเดิมของเขา เฉินหลี่ก็จะไม่มีห่วงอะไรอีก

ด้วยเหตุนี้ ผู้ช่วยจึงหายไปหนึ่งคน

"ชั่วโมงสุดท้ายจะเป็นช่วงที่มีโอกาสตายสูงที่สุด... 'ข้อจำกัด' ของวิญญาณร้ายจะถูกยกเลิกทั้งหมด

ไฟครั้งนี้คงซื้อเวลาได้ไม่มาก ต้องใช้มาตรการพิเศษ

คุณเฉินหลี่ ขอความกรุณาคุณเฝ้าอยู่ข้างบน ให้ฉันอยู่คนเดียวสักพัก"

"ได้"

ฮั่นตงดึงเก้าอี้ตัวหนึ่งออกมา นั่งอยู่คนเดียวในห้องใต้ดินที่เน่าเปื่อยและมืดสนิท

เมื่อครั้งมีชีวิต เมื่อเจอปัญหาทางวิชาการ ฮั่นตงมักจะยกเลิกกิจกรรมทั้งหมด ตัดขาดจากสิ่งรบกวนภายนอกทั้งหมด และทำการคิดแบบ 'โดดเดี่ยว' เช่นนี้

"ฉันยังมีอะไรอีก..."

เหมือนกับก่อนที่จะทำการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ต้องอ่านบทความวิจัยทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับงานวิจัยนั้นอย่างละเอียด... ฮั่นตงเริ่มระบุข้อได้เปรียบและไพ่ตายที่มีอยู่ทีละอย่าง

ข้อได้เปรียบ:

1. วิญญาณร้ายคิดว่าฮั่นตงตายแล้ว

2. ถ้าวิญญาณร้ายไม่สามารถเดินทะลุกำแพงได้ ห้องใต้ดินเน่าเปื่อยมีทางเข้าออกเพียงทางเดียว

3. ทราบว่าวิญญาณร้ายกลัวไฟในระดับหนึ่ง

ไพ่ตาย:

1. อาวุธแห่งโชคชะตา - 「ใบมีดสั้นของหมอโรคระบาด」

2. ผู้ช่วย - เฉินหลี่ผู้ถูกครอบงำ

3. ...

เมื่อนึกถึงไพ่ตายข้อที่สาม สมองของฮั่นตงก็แวบนึกถึงภาพประหลาดต่างๆ

หนวดแปลกๆ ระหว่างผนังห้องขัง เส้นใยเชื้อราที่เคลื่อนไหวบนคอ ความฝันประหลาด และหนวดอันตรายที่งอกออกมาจากฝ่ามือ

"ไพ่ตายก็เพียงพอ ข้อได้เปรียบก็เพียงพอ... ขอดูหน่อยว่าความยากระดับสี่ดาวจะยากขนาดไหน

จริงๆ แล้ว พูดรวมๆ แล้ว ฉันก็ถือว่าเป็น 'คนโกง' คนหนึ่งเหมือนกัน

ถ้าไม่มีคุณสมบัติพิเศษต่างๆ ที่ศีรษะนี้พกมา อาศัยแค่การวางแผนอย่างเดียว คงยากที่จะเอาชนะเอ็ดเวิร์ดได้... ไม่ต้องพูดถึงการรอดชีวิตจากเล็บของวิญญาณร้าย

ถ้ารอดชีวิตได้ ก็จะค่อยๆ ทำความเข้าใจโลกนี้ได้

ฉันต้องมีชีวิตรอดให้ได้!"

ตึก ตึก ตึก

เสียงเคาะดังมาจากพื้นทางเข้าห้องใต้ดิน

ตามด้วยเสียงทุ้มต่ำของเฉินหลี่: "ข้างนอกดูเหมือนจะมีความเคลื่อนไหว... ฉันควรทำอย่างไร?"

"เร็วขนาดนี้เลยเหรอ!? สมกับเป็นระดับความยากสี่ดาว..."

ฮั่นตงตกใจ

เขาคิดว่าความตายของเอ็ดเวิร์ดบวกกับแผนการเผาไฟจะสามารถซื้อเวลาได้ถึงชั่วโมงสุดท้าย... ใครจะรู้ว่ายังเหลืออีกสองชั่วโมง วิญญาณร้ายก็ตามมาแล้ว

ฮั่นตงตัดสินใจทำสิ่งที่ค่อนข้างเสี่ยง:

"ฉันคิดวิธีหนึ่งได้แล้ว!

คุณเฉินหลี่ รบกวนคุณแกล้งทำเป็น 'ฮอลล์ โมนิก้า' ในทีม อยู่ในมุมมืดของห้องใต้ดิน

ไม่จำเป็นต้องแกล้งให้เหมือนมาก แค่ให้วิญญาณร้ายมองไม่เห็นใบหน้าคุณชัดๆ ก็พอ

ตอนนี้ 'วิญญาณร้าย' คิดว่าคนเดียวที่ยังมีชีวิตรอดในทีมคือฮอลล์ โมนิก้า"

เฉินหลี่ถาม: "แล้วคุณล่ะ?"

"ตายอีกครั้ง"

...

『ข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องถูกยกเลิกแล้ว กรุณาล่าผู้รอดชีวิตคนสุดท้ายในสองชั่วโมงที่เหลือ』

วิญญาณร้ายในท่าคลานได้รับข้อความ ตามรอยเท้ามาใกล้บ้านกระเบื้อง... แม้จะถูกเผาจนแทบไม่เหลือรูปร่างมนุษย์ แต่การเคลื่อนไหวของมันกลับไม่มีอุปสรรคใดๆเอี๊ยด เอี๊ยด!

เสียงเล็บขูดบนผนังปูนดังไปทั่วบ้านกระเบื้องเก่า

วิญญาณร้ายคลานอยู่บนเพดาน เข้าไปในบ้านกระเบื้องอย่างรวดเร็ว

แรกสุด ในบริเวณห้องโถง มันพบฮั่นตงที่คอถูกกรีด มือถือมีดเล็ก... มันไม่สงสัยการตายของฮั่นตงแม้แต่น้อย

ระหว่างค้นหา มันพบเตียงไม้ที่มีร่องรอยการเคลื่อนย้ายในห้องนอน

การเคลื่อนย้ายที่ตั้งใจนี้ เป็นฝีมือของฮั่นตงโดยเจตนา

กรีน อาคาแมนยื่นมือดึงเตียงไม้ พบทางลับที่นำไปสู่ห้องใต้ดิน

เสียงหัวเราะประหลาดดังออกมาจากปากของเธอ... ดูเหมือนเธอจะอดใจรอที่จะจบเหตุการณ์นี้ไม่ไหว

แขนสีดำที่ไหม้เกรียมค่อยๆ คลานลงบันไดที่เต็มไปด้วยมอสส์

ด้วยความสามารถในการมองเห็นในที่มืด วิญญาณร้ายเห็น 'ผู้รอดชีวิตคนสุดท้าย' ที่กำลังขดตัวสั่นเทาอยู่ที่มุมห้องใต้ดินในทันที

เนื่องจากสายเสียงถูกเผาไหม้อย่างรุนแรง เสียงของกรีน อาคาแมนจึงแหบพร่า:

"ไม่คิดเลยว่าเธอจะรอดมาได้จนถึงตอนนี้... ฉันนึกว่าไอ้หนุ่มผมทองนั่นจะใช้เธอซื้อเวลาซะอีก ฮ่าๆ แต่ไม่ว่าใครจะเหลือเป็นคนสุดท้ายก็ไม่สำคัญหรอก จุดจบก็เหมือนกันทั้งนั้น ฮ่าๆ..."

เสียงหัวเราะประหลาดก้องไปทั่วห้องใต้ดิน

วิญญาณร้ายตัดสินว่าห้องใต้ดินไม่มีทางออกอื่น 'ฮอลล์ โมนิก้า' ที่อยู่ตรงมุมไม่มีทางหนีรอดไปได้

ในเมื่อมีเวลาเหลือเฟือ มันจึงค่อยๆ คลานเข้าไปหา

ไฟไหม้อย่างรุนแรง

กรีน อาคาแมนไม่มีขนเหลืออยู่เลย ลิ้นยาวเรียวเลียไปมาบนใบหน้า ท่าทางการคลานนี้คล้ายกับ Licker ใน Resident Evil

แน่นอนว่าในฐานะ 'วิญญาณร้าย' เธอยังมีคุณสมบัติพิเศษอีกมากมาย

ไม่สามารถเทียบกับสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ทั่วไปได้

วิธีการฆ่าที่กรีน อาคาแมนใช้คือนิ้วทั้งสิบ เพียงแค่นิ้วทั้งสิบแตะลงบนใบหน้าของเป้าหมาย เป้าหมายก็จะสูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหวทั้งหมด

นิ้วยาวเรียวทั้งสิบค่อยๆ ยื่นออกมา เมื่อใกล้จะแตะลงบนใบหน้าของ 'ฮอลล์ โมนิก้า'

กลิ่นอายแปลกประหลาดแผ่ออกมา

ฉึบ!

พร้อมกับการแพร่กระจายของพลังชั่วร้าย มีดทำครัวปรากฏขึ้นในมือของ 'ฮอลล์ โมนิก้า' อย่างไร้ร่องรอย

ข้อมือหมุน ฟันอย่างแม่นยำและรวดเร็ว

แขนทั้งสองข้างของวิญญาณร้ายถูกฟันขาดอย่างแม่นยำ... ตกไปไกลห้าเมตร

กรี๊ด!!

เสียงกรีดร้องก้องไปทั่ว

'ฮอลล์ โมนิก้า' ที่หลบอยู่ตรงมุมไม่สั่นเทาอีกต่อไป แต่เผยสีหน้าดุร้ายออกมา

"เธอ... เธอเป็นตัวละครในเหตุการณ์?! อยากตายรึไง!"

ไอสีดำไหลออกมาจากแขนที่ถูกตัดของวิญญาณร้าย ในเสี้ยววินาทีก็สร้างแขนที่เป็นพลังงานสองข้างขึ้นมา ครึ่งก๊าซครึ่งของแข็ง... คราวนี้เร็วกว่ามีดทำครัว มือหนึ่งกำคอของเฉินหลี่แน่น ยกขึ้นลอยกลางอากาศ

เนื่องจากนิ้วทั้งสิบแตะถูกผิวหนัง พลังงานมืดก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของเฉินหลี่อย่างต่อเนื่อง

ทำให้เฉินหลี่ถูก 'ทำให้อ่อนแอลง' อย่างต่อเนื่อง ไม่สามารถใช้มีดทำครัวได้อย่างคล่องแคล่ว... ค่อยๆ สูญเสียความสามารถในการเคลื่อนไหว

วิญญาณร้ายตัวจริงกับเฉินหลี่ที่ถูกครอบงำเพียงเล็กน้อย มีความแตกต่างด้านพลังที่ค่อนข้างมาก

อย่างไรก็ตาม ในแผนที่ฮั่นตงวางไว้... ไม่เคยมีแผนให้เฉินหลี่ฆ่าวิญญาณร้ายเลย

ทั้งหมดนี้เป็นเพียงการดึงดูดความสนใจของวิญญาณร้ายกรีน อาคาแมนเท่านั้น

เพราะถูกมีดทำครัวตัดแขนขาด

ความสนใจทั้งหมดของกรีน อาคาแมนจึงกระจายไปที่ 'ความเจ็บปวด' และเฉินหลี่

เธอไม่ได้สังเกตเลยว่าที่ทางเข้าห้องใต้ดิน มีชายหนุ่มป่วยร่างกายอ่อนแอกำลังค่อยๆ เดินลงมา