บทที่ 6 รับ Koenigsegg ไว้ในครอบครอง
###
“แน่นอนครับ รอสักครู่นะครับ”
ผู้จัดการรับบัตรสีดำจากซูเย่ชิงแล้วเชิญเขาเข้าไปในห้องพักวีไอพี
หลังจากเสิร์ฟกาแฟด้วยตัวเองแล้ว เขาก็เดินไปที่ห้องการเงิน
ไม่กี่นาทีต่อมา ผู้จัดการกลับมาพร้อมบัตรสีดำ ยื่นคืนให้ซูเย่ชิงด้วยความเคารพ
“คุณผู้ชาย บัตรของคุณดำเนินการเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้รอสักครู่ เมื่อเอกสารเสร็จสิ้น คุณสามารถขับรถกลับบ้านได้ทันทีครับ”
“อืม โอเค”
ซูเย่ชิงตอบสั้นๆ
เขารู้สึกเบื่อเล็กน้อย จึงหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่นเกมสักพัก
“คุณซู ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วครับ”
ในขณะที่ผู้จัดการจัดการเอกสาร เขาได้รู้ข้อมูลส่วนตัวของลูกค้ารายใหญ่นี้แล้ว จึงรอคำตอบจากซูเย่ชิงอย่างเคารพ
“เสร็จแล้ว?”
ซูเย่ชิงมองดูนาฬิกาในโทรศัพท์ พบว่าใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง
ต้องยอมรับว่าผู้จัดการคนนี้มีประสิทธิภาพการทำงานที่ดีมาก
เขายืนขึ้นและตบกระดุมเสื้อสูทที่ยับเล็กน้อยขณะนั่งบนโซฟา จากนั้นเดินออกจากห้องพักวีไอพี
ผู้จัดการที่รออยู่ข้างนอกยื่นกุญแจรถให้
“คุณซู นี่คือกุญแจรถของคุณครับ”
“อืม วันนี้ใบขับขี่ของฉันลืมไว้ที่บ้าน ไม่สะดวกขับรถเอง รบกวนคุณช่วยส่งฉันไปที่บริษัทการค้าฟงอวิ๋นหน่อย”
ซูเย่ชิงยังไม่ได้รับใบขับขี่ เขาสั่งเลขาอู๋ให้จัดการเรื่องนี้ให้เสร็จภายในวันพรุ่งนี้
ตอนนี้เขาไม่อยากขับรถโดยไม่มีใบขับขี่
“ได้ครับ คุณซู ผมจะพาคุณไปเอง”
ผู้จัดการเป็นคนที่มีทักษะในการทำงานอย่างมาก
ด้วยวิธีนี้ เขาสามารถสร้างความใกล้ชิดกับลูกค้าและแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของซูเย่ชิง
“โอเค” ซูเย่ชิงไม่ปฏิเสธ เดินตรงไปที่รถ
ผู้จัดการกล่าวคำสั่งกับพนักงานสองสามคำ แล้วขึ้นรถ พาซูเย่ชิงไปยังบริษัทการค้าฟงอวิ๋น
บริษัทการค้าฟงอวิ๋นเป็นบริษัทใหญ่ ดังนั้นผู้จัดการไม่ต้องถามมาก ขับรถตรงไปยังที่หมาย
“เอ๊ะ คุณได้ยินไหม ผู้ชายคนนั้นบอกว่าที่หมายคือบริษัทการค้าฟงอวิ๋น”
“ได้ยินสิ ฉันได้ยินมาว่าบริษัทการค้าฟงอวิ๋นเพิ่งมีท่านประธานคนใหม่ และยังเป็นลูกเศรษฐีอีกด้วย หรือว่าจะเป็นคุณซูคนนี้?”
“ใช่ๆ ลูกพี่ลูกน้องของฉันทำงานที่บริษัทการค้าฟงอวิ๋น ท่านประธานคนใหม่ก็แซ่ซู”
“โอ้พระเจ้า พวกเราพลาดอะไรไปหรือเปล่า…”
ซูเย่ชิงไม่รู้ว่า หลังจากที่เขาออกจากร้านไป พนักงานที่ร้าน Koenigsegg 4S ต่างพูดถึงเรื่องของเขา
ทุกคนพูดคุยและนินทาไปพร้อมกับรู้สึกเสียใจที่มองคนที่ภายนอก
ไม่รู้ว่าพนักงานสาวคนไหนพูดขึ้นมา “ได้ยินไหม คุณซูไม่ได้ขับรถเพราะเขาลืมเอาใบขับขี่มา”
“ฉันบอกแล้วไง คนรวยขนาดนี้จะนั่งแท็กซี่มาได้ยังไง!”
“นั่นสิ เขาไม่เพียงแค่รวย แต่ยังทำตามกฎหมายอีกด้วย โอ้พระเจ้า ทำไมหาผู้ชายที่เพอร์เฟคแบบนี้มาเป็นแฟนฉันไม่ได้บ้างนะ?”
“ใช่เลย”
“ใช่เลย”
... กลุ่มเด็กผู้หญิงเริ่มเพ้อฝันถึงผู้ชายในอุดมคติ
“สวรรค์ให้โอกาสพวกเธอแล้ว พวกเธอไม่ต้องการเอง”
พนักงานวัยกลางคนคนหนึ่งพูดแซว
... บทสนทนาสนุกสนานจบลงหลังจากพูดคุยกันอยู่พักหนึ่ง
แต่ก็ยังมีคนหนึ่งที่ทั้งโกรธทั้งกลัว คือพนักงานหญิงที่ขวางซูเย่ชิงไว้ตอนแรก
เธอโกรธที่พลาดค่าคอมมิชชั่นสองแสนหยวน
เธอกลัวเพราะว่าเธอทำให้ลูกค้ารายใหญ่นี้ไม่พอใจ ไม่รู้ว่าผู้จัดการจะจัดการเธอยังไง...
(ต้องยอมรับว่า ความกังวลของเธอไม่ใช่เรื่องที่เกินจริง เพราะเมื่อผู้จัดการกลับมา เขาก็จัดการเธออย่างจริงจัง ไม่เพียงแต่รายงานไปยังสำนักงานใหญ่ แต่ยังตัดโบนัสสิ้นปีของเธอด้วย)
แน่นอนว่า ซูเย่ชิงไม่ได้สนใจความคิดของคนพวกนี้เลย
หน้าประตูตึกบริษัทการค้าฟงอวิ๋น Koenigsegg จอดลงอย่างมั่นคง
ผู้จัดการในที่นั่งคนขับรีบลงจากรถ เพื่อเปิดประตูให้ซูเย่ชิงที่นั่งอยู่เบาะหลัง
ซูเย่ชิงก้าวลงจากรถ เมื่อพนักงานรักษาความปลอดภัยที่หน้าประตูเห็น เขารีบวิ่งเข้ามาหา “ท่านประธานซู ท่านมาแล้ว!”
“อืม ช่วยเอารถของฉันไปจอดที”
ซูเย่ชิงบอกให้พนักงานรักษาความปลอดภัยเอา Koenigsegg ไปจอดที่ลานจอดรถใต้ดิน
“ฉันให้เลขาของฉันส่งคุณกลับนะ”
เขาหันไปพูดกับผู้จัดการที่พามา
ผู้จัดการคนนี้มีทักษะการทำงานดี ซูเย่ชิงรู้สึกประทับใจ
“ไม่ต้องหรอกครับ ท่านประธานซู คุณยุ่งอยู่ ผมกลับเองได้ครับ”
ผู้จัดการตอบกลับอย่างเหมาะสม
“โอเค” ซูเย่ชิงไม่รอช้า เดินเข้าไปในอาคาร
เขาเคยทำงานเป็นพนักงานธุรกิจมาก่อน จะมีครั้งไหนที่เขาไม่ต้องวิ่งตามลูกค้า
ถ้าเจอลูกค้าที่ดีหน่อย ก็ยังพอได้รับการต้อนรับที่ดี ถ้าเจอลูกค้าที่แย่ ต้องทำตัวต่ำๆ เพื่อประจบประแจง
ซูเย่ชิงรู้ว่า ท่าทีที่เขาแสดงออกนี้ถือว่าดีมากแล้ว
เมื่อเข้าไปในห้องทำงานท่านประธาน เจียงไห่เถาก็เคาะประตูแล้วเดินเข้ามา
“ท่านประธานซู นี่คือข้อมูลที่ผมคัดเลือกสำหรับตำแหน่งรองผู้จัดการครับ”
เจียงไห่เถายื่นเอกสารให้
“เจียงรู่เสวี่ย เดิมทีเป็นผู้จัดการฝ่ายธุรกิจที่สอง ความสามารถด้านธุรกิจของเธอแข็งแกร่งมาก สองปีที่ผ่านมาฝ่ายธุรกิจที่เธอดูแลมีผลงานนำหน้าในบริษัทของเรา”
ซูเย่ชิงเปิดดูข้อมูลเล็กน้อย พยักหน้าอย่างพอใจ
เดิมทีเขาก็เล็งเจียงรู่เสวี่ยไว้เป็นรองผู้จัดการอยู่แล้ว
ที่ให้เจียงไห่เถาเลือกเพราะอยากดูว่าเขามีความลำเอียงหรือไม่
“ดี งั้นก็เป็นเธอ”
ซูเย่ชิงทำท่าทีอ่านข้อมูลจบ
เขาสั่งเจียงไห่เถา “คุณไปเรียกผู้จัดการฝ่ายต่างๆ มาหาฉัน”
“ครับ” เจียงไห่เถาหันหลังแล้วออกไปทันที
### [ก๊อกๆๆ] ###
“เข้ามา”
“ท่านประธานซู”
“ท่านประธานซู”
“ท่านประธานซู”
...
เจียงไห่เถาพาผู้จัดการฝ่ายต่างๆ เข้ามาในห้องทำงานท่านประธาน
“ฉันเรียกพวกคุณมาไม่มีเรื่องอะไรมาก แค่จะประกาศแต่งตั้งบุคลากรบางคนเท่านั้น”
ซูเย่ชิงมองไปที่คนสองสามคนแล้วพูด
“อย่างแรก เจียงไห่เถาตอนนี้เป็นผู้จัดการใหญ่ของเรา เรื่องนี้พวกคุณคงรู้กันแล้ว”
“อย่างที่สอง เจียงรู่เสวี่ยจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากผู้จัดการฝ่ายเป็นรองผู้จัดการใหญ่”
ซูเย่ชิงหยุดเล็กน้อย “พวกคุณมีความคิดเห็นอะไรไหม?”
ทุกคนส่ายหน้า ความสามารถของเจียงรู่เสวี่ยทุกคนเห็นด้วยตา ไม่มีอะไรต้องพูด
ดูเหมือนว่าท่านประธานคนใหม่จะมีฝีมือในการมองคนจริงๆ ไม่ใช่คนที่หลอกง่ายๆ
ในใจของทุกคนเริ่มมีความคิดเห็นตรงกัน
“ดี ตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายธุรกิจที่สองจะว่างชั่วคราว ให้รองผู้จัดการฝ่ายแต่ละคนแข่งขันเพื่อรับตำแหน่ง”
“ตอนนี้เรามาพูดถึงเรื่องเงินเดือนและสวัสดิการของพวกคุณ”
ซูเย่ชิงมองดูทุกคน ไม่แปลกใจที่เห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง
เขาหัวเราะเบาๆ ในใจ ดูเหมือนว่าเขาในสายตาของพวกเขาคือแกะอ้วนที่พร้อมจะถูกเฉือน!
แต่ก็เพราะเขาไม่ขาดเงิน
คิดเช่นนี้ ในใจเขารู้สึกดีใจ
หลังจากจนมาหลายปี ตอนนี้กลายเป็นเจ้าของทรัพย์สินของทุกคน ความรู้สึกนี้มันสุดยอดจริงๆ!
ด้วยอารมณ์ที่ดี ซูเย่ชิงจึงประกาศออกมาอย่างใจกว้าง
“เงินเดือนของผู้จัดการใหญ่และเลขาอู๋จะเพิ่มเป็นสองเท่าจากเดิม”
“เงินเดือนของรองผู้จัดการใหญ่จะเพิ่มเป็น 1.5 เท่าจากเดิม”
“ผู้จัดการฝ่ายต่างๆ จะได้รับเพิ่มขึ้น 20% จากฐานเดิม”
“นอกจากนี้ โบนัสสิ้นปีที่ฉันสัญญาว่าจะเพิ่มเป็นสองเท่าจะไม่เปลี่ยนแปลง นี่เป็นการให้พนักงานทุกคนในบริษัท”
“ขอบคุณท่านประธานซู พวกเราจะทำงานอย่างเต็มที่”
ทันทีที่ซูเย่ชิงประกาศจบ ทุกคนก็ตื่นเต้นเหมือนได้รับพลัง บอกถึงความภักดีของตนเสียงดัง
หลังจากให้กำลังใจทุกคนอย่างเป็นทางการแล้ว ซูเย่ชิงก็ให้พวกเขากลับไปทำงาน
เป้าหมายของเขาสำเร็จแล้ว เขาซื้อใจคนได้และทำให้สถานการณ์ของบริษัทมั่นคง
