บทที่ 492: ลูกอกตัญญูของลู่เฉาเฉา
บทที่ 492: ลูกอกตัญญูของลู่เฉาเฉา “เผ่ามาร ข้ากับพวกเจ้าไม่มีวันอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันได้!” ลู่เฉาเฉาน้ำตาคลอ พลางด่าทอออกมาอย่างสุดแค้น “เจ้า จุยเฟิง ของข้าอยู่กับข้าไม่เคยลำบากอะไรเลย แล้วตอนนี้ก็ต้องถูกพาไปทรมานที่เผ่ามาร ข้าคิดแล้วก็อดปวดใจไม่ได้” ลู่เฉาเฉาเอ่ยพร้อมกับทำหน้าบูดบึ้ง คิดถึง จุยเฟิง ท...
