บทที่ 174 การคาดเดาเกี่ยวกับห้วงลึกได้รับการพิสูจน์แล้ว!
[..แปลโดยแฟนเพจ ยักษาแปร มาติดตามในแฟนเพจ.เพื่อติดตามข่าวสารได้นะ.]
[.Thai-novel .ลงไวกว่าที่อื่น.ทุกที่ 5 ตอนแต่จะราคาแพงที่สุด.]
[.หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนหรือแชร์กันเป็นคณะ100คน. ก็อ่านไปครับ เพราะผมจะแก้แบบแปลใหม่อีกรอบแค่ในThai-novel กับเว็บอื่น ๆ และแหล่งที่ผมแปลครับ ส่วนคนที่อ่านที่อื่นก็จะได้อ่านแบบเวอร์ชั่นแรกไปนะครับ.]
บทที่ 174 การคาดเดาเกี่ยวกับห้วงลึกได้รับการพิสูจน์แล้ว!
หลังจากผ่านไปครู่ใหญ่ เทวทูตตกสวรรค์ก็ได้สติกลับคืนมาจากความตกตะลึง
"ไม่จริง! เป็นไปไม่ได้!"
เธออุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว ดวงตาสวยเบิกกว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
"เจ้าทำได้ยังไง!?"
เธอไม่เข้าใจ และยิ่งรู้สึกว่าไม่อาจยอมรับความจริงตรงหน้าได้
จ้าวแห่งห้วงลึกคืออะไร?
มันคือจ้าวแห่งห้วงลึก เป็นสัตว์ประหลาดระดับจ้าวที่ควบคุมพลังอำนาจ!
หากจ้าวแห่งห้วงลึกต้องการข้ามกำแพงมิติมายังโลกภายนอก แม้เพียงแค่ร่างเงาก็ต้องเอาชนะอุปสรรคที่ยากจะจินตนาการได้!
แต่เย่เหรินนี่...
"นี่... นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย!" เสียงของเทวทูตตกสวรรค์สั่นเล็กน้อย "เจ้าทำลายกำแพงมิติโดยตรงอย่างนั้นเหรอ? เจ้าไม่ได้รับผลกระทบจากการต่อต้านของโลกเลยงั้นเหรอ? เจ้าทำได้ยังไงกัน!?"
เธอพิมพ์เครื่องหมายคำถามออกมาอย่างบ้าคลั่ง น้ำเสียงร้อนรนราวกับอยากจะกลืนเย่เหรินลงไปทั้งตัว
เย่เหรินก็ตกตะลึงกับปฏิกิริยาของเทวทูตตกสวรรค์เช่นกัน
เขาเกาหัว ถามด้วยความสับสน
"นี่มันมีอะไรน่าตกใจนักหนา? แค่ใช้มนตร์กำหนดเป้าหมายเพื่อระบุตำแหน่ง แล้วดึงสหายรักออกมาจากห้วงลึก มันไม่ใช่อะไรแบบนี้เหรอ?"
"มันง่ายมากเลยนะ" เย่เหรินพูดพลางยักไหล่ ทำสีหน้าเหมือนเป็นเรื่องปกติ
"ง่ายมากหรือ!?" เทวทูตตกสวรรค์รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะบ้า
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ ถ้าไม่ใช่เพราะมีวุฒิภาวะที่ดี
เธอคงอยากจะชี้หน้าเย่เหรินแล้วด่าเป็นภาษาต่างดาว!
"ประเด็นคือมันเป็นการทำลายกำแพงมิตินะ!"
"มนตร์กำหนดเป้าหมายสามารถระบุตำแหน่งได้จริง แต่มันก็แค่ทำหน้าที่ระบุตำแหน่ง ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการทำลายกำแพงมิติเลยสักนิด!"
เทวทูตตกสวรรค์ชี้ไปที่รอยแยกห้วงลึกขนาดใหญ่เหนือหัวเย่เหริน
ใบหน้าสวยตอนนี้ดูบิดเบี้ยวเล็กน้อย
"เจ้าดูสิ นั่นมันอะไรรู้หรือไม่? นั่นคือเส้นทางที่เชื่อมสองโลกเข้าด้วยกัน! เจ้ารู้ไหมว่าการเปิดเส้นทางแบบนี้ที่ให้จ้าวแห่งห้วงลึกผ่านมาได้ต้องใช้ต้นทุนมหาศาลขนาดไหน!?"
เรื่องนี้เธอมีสิทธิ์พูดมากที่สุด
เพราะเทวทูตตกสวรรค์เพื่อที่จะแหกคุกจากโลกภายใน พาเจ้าแห่งห้วงลึกมาด้วยกันเป็นขบวนใหญ่ สุดท้ายก็มีแค่เธอที่ทำสำเร็จ
แถมยังต้องเสียปีกไปข้างหนึ่งอีก
แต่เย่เหรินแค่ร่ายเวทมนตร์กำหนดเป้าหมายก็สามารถเปิดกำแพงมิติได้แล้ว?
เจ้านี่มันโกงชัดๆเลยไม่ใช่เหรอ!?
ความรู้สึกนี้เหมือนมีคนชี้ไปที่ดวงจันทร์บนฟ้าแล้วบอกกับเธอว่า
"นี่ เห็นไหม? ดวงจันทร์อยู่เหนือหัวเรานี่ เจ้าลองเอามันลงมาบนโลกดูหน่อยสิ"
แล้วเย่เหรินก็คว้าดวงจันทร์ทั้งดวงมาแปะไว้บนหน้าเธอ
มันช่างเหลือเชื่อขนาดไหน?
"และ..." น้ำเสียงของเทวทูตตกสวรรค์เริ่มจริงจังขึ้น "ต่อให้เจ้ามีพลังมากพอที่จะเปิดเส้นทาง แต่เจ้าต้านทานการต่อต้านของทั้งสองโลกได้เยี่ยงไร!?"
รู้ไหมว่า การฝืนข้ามผ่านเขตแดนที่กั้นระหว่างโลกต่างๆ นั้นไม่ใช่เรื่องเล่นๆเลยนะ
ทำไมเธอถึงต้องสูญเสียปีกของเธอไป?
ก็เพราะการฝืนข้ามผ่านเขตแดนที่กั้นระหว่างโลกต่างๆนั่นไง
"ต่อต้าน?" เย่เหรินชะงักไปครู่หนึ่ง เขาพยายามสำรวจตรวจสอบสภาพร่างกายของตัวเองอย่างละเอียด แต่ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ "ไม่รู้สึกถึงแรงต่อต้านอะไรเลยนะ?"
เทวทูตตกสวรรค์ "..."
บ้าเอ๊ย!
ไม่ใช่พวกเราเหรอ?
เจ้าทำได้ยังไงเนี่ย?!
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาคู่สวยสั่นระริกจ้องมองเย่เหริน
ไอ้หมอนี่ ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองทำเรื่องสะเทือนฟ้าสะเทือนดินอะไรลงไป!
ครู่ใหญ่ผ่านไป
เทวทูตตกสวรรค์จึงกลับมาสงบเยือกเย็นได้ดังเดิม
และในตอนนี้ ถึงคราวที่สหายรักต้องตกใจบ้าง
"เทวทูตตกสวรรค์?"
ก่อนหน้านี้ จ้าวแห่งความฝันเคยสงสัยว่าเทวทูตตกสวรรค์ยังไม่ตาย
แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า วันหนึ่งเขาจะได้พบกับเทวทูตตกสวรรค์อีกครั้ง ก็เพราะเย่เหรินนี่แหละ!
อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเทวทูตตกสวรรค์ก็เป็นแค่คนรู้จัก ไม่ได้สนิทสนมอะไรมากมาย
เย่เหรินตบมือ
"จ้าวแห่งความฝัน นายยังไม่ได้ตอบคำถามฉันเลย ตอนนั้นนายบอกว่าฉันเป็นเมล็ดพันธุ์ แต่เทวทูตตกสวรรค์กลับบอกว่าไม่ใช่ นี่มันเรื่องอะไรกัน?"
จ้าวแห่งความฝันเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆกล่าวว่า
"เจ้าให้ความรู้สึกพิเศษกับข้า ข้าจึงเข้าใจผิดคิดว่าเจ้าเป็นเมล็ดพันธุ์ที่เทวทูตตกสวรรค์เพาะเลี้ยงไว้"
"แต่ในเมื่อนางปฏิเสธแล้ว..."
เย่เหรินยิ่งรู้สึกสับสนงุนงงเข้าไปใหญ่
"แล้วฉันเป็นตัวอะไรกันแน่?"
แต่คำถามนี้ ไม่ว่าจะเป็นจ้าวแห่งความฝันหรือเทวทูตตกสวรรค์ ก็ไม่มีใครตอบได้
"ช่างเถอะ อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้เลย"
ถึงแม้เย่เหรินจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ตอนนี้ต่อให้คิดมากไปก็ไม่มีประโยชน์
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามเก็บความสงสัยไว้ในใจชั่วคราว แล้วหันไปถามเทวทูตตกสวรรค์ว่า
"แล้วตอนนั้น ทำไมเธอถึงทำลายเขตแดนที่กั้นระหว่างโลก? เธอมีจุดประสงค์อะไร?"
เมื่อได้ยินคำถามของเย่เหริน เทวทูตตกสวรรค์ก็เงียบไปครู่หนึ่ง ใบหน้าที่งดงามหมดจดปรากฏรอยยิ้มขมขื่น
"ข้าทำผิดพลาดไป"
เธอพูดเสียงเบา ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความขมขื่นและความจนใจ
"ตอนนั้น ข้าคิดว่าโลกชั้นในเป็นกรงขังพวกเรา เป็นกรงขังของจ้าวแห่งห้วงลึก ดังนั้นข้าจึงยอมแลกทุกอย่างเพื่อทำลายกำแพงกั้นและหลบหนีออกไปจากที่นั่น"
เทวทูตตกสวรรค์เงยหน้ามองรอยแยกขนาดใหญ่บนท้องฟ้า ดวงตาเหม่อลอยและลึกล้ำ
"แต่ว่า..."
เธอหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยเสียงแผ่วลง "ข้าผิดไปแล้ว"
"เธอผิดตรงไหน?" เย่เหรินขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเธอด้วยความไม่เข้าใจ
เทวทูตตกสวรรค์ "..."
ทำไมน้ำเสียงของเจ้าถึงทำให้ข้ารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังนอกใจอยู่ล่ะ!
เทวทูตตกสวรรค์อดไม่ได้ที่จะกระตุกมุมปาก ไม่สนใจความสงสัยของเย่เหริน เธอพูดต่อ
"ตอนนี้ข้าสงสัยว่า โลกชั้นในอาจไม่ใช่กรงขัง แต่เป็นสถานที่คุ้มภัย"
"สถานที่คุ้มภัย?" เย่เหรินชะงักไป ดวงตาเบิกกว้างขึ้นเรื่อยๆ
โอ้โห บังเอิญจังเลยใช่มั้ยล่ะ?
เจียงซุ่ยที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากเล็กน้อย มองไปที่เย่เหริน
"โลกชั้นในอาจเป็นสถานที่คุ้มภัยขั้นพื้นฐานที่ปกป้องชีวิตในหลายมิติ..."
เสียงของเทวทูตตกสวรรค์แผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความหนักแน่นอย่างบอกไม่ถูก
"ข้าเดาว่า เหตุผลที่จ้าวแห่งห้วงลึกทั้งหมดปรากฏตัวในโลกชั้นใน..."
เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดช้าๆ "เป็นเพราะโลกชั้นในช่วยพวกเขา ให้พวกเราหลบภัยจากหายนะครั้งนั้น หลบภัยจากภาวะมิติถดถอยที่กวาดล้างดาวนับไม่ถ้วน!"
เมื่อได้ยินคำพูดของเทวทูตตกสวรรค์ เย่เหรินเบิกตากว้าง ตบต้นขาตัวเองอย่างแรง
"เหมือนที่ฉันเดาไว้เป๊ะเลย!"
ใช่แล้ว ทฤษฎีสถานที่คุ้มภัยของห้วงลึก เย่เหรินคิดไว้แล้ว
เขามองไปที่เจียงซุ่ยอย่างตื่นเต้น "ใช่มั้ย เจียงซุ่ย น้องยังจำได้มั้ย? ตอนที่ 148 พี่เคยพูดไว้แล้วไง!"
เจียงซุ่ย "..."
อย่ามาทำลายกำแพงมิติคุยกับผู้อ่านแบบนี้ได้มั้ย!
"แต่ว่า..." เจียงซุ่ยอดไม่ได้ที่จะถาม "ถ้าโลกชั้นในเป็นสถานที่คุ้มภัย ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ล่ะ?"
เธอนึกถึงสภาพแวดล้อมที่บิดเบี้ยวและวุ่นวายในโลกชั้นใน น้ำเสียงของเธอมีความรังเกียจอย่างปิดไม่มิด
"ที่นั่นเต็มไปด้วยความบิดเบี้ยวและความตกต่ำ เต็มไปด้วยความเน่าเฟะและความวุ่นวาย ที่ไหนเหมือนสถานที่คุ้มภัย มันเหมือนถ้ำปีศาจมากกว่า!"
คำพูดของเจียงซุ่ยทำให้เย่เหรินและเทวทูตตกสวรรค์สงสัยในใจ
ใช่ ถ้าโลกชั้นในเป็นสถานที่คุ้มภัยจริงๆ...
ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?
"ข้าก็ไม่รู้..." เทวทูตตกสวรรค์ส่ายหัว ใบหน้าเต็มไปด้วยความสับสน "บางทีอาจเป็นเพราะเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จัก ทำให้สภาพแวดล้อมของโลกชั้นในเกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่ากลัว..."
เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดต่อ
