ตอนที่ 16 กองพันอัจฉริยะของกองทัพที่้เก้า

"ความแข็งแกร่งของนักรบระดับ 4  เหนือกว่านี้มาก เผิงเฉิงอู่  อาจจะกลัวทำหลี่หยวนบาดเจ็บ  เลยยั้งไว้ ไม่งั้นคงจบไปนานแล้ว”

หัวหน้าเส้าก็เป็นนักรบระดับ 4  แน่นอนว่ามองออกว่าเผิงเฉิงอู่อยู่ในระดับไหน

นักรบในระดับนี้  สามารถหลบกระสุนได้ด้วยร่างกาย

"น่าเสียดาย อยากเห็นหัวหน้าทีมโชว์พลัง  เอาชนะหัวหน้าครูฝึกฝ่ายตรงข้ามแบบราบคาบ"

มู่เชาฉวนทำหน้าเสียดาย

"เสียดายอะไร?"

หัวหน้าเส้าทำหน้าแปลกๆ  "พวกนายลืมไปแล้วเหรอ  ว่าหลี่หยวนอายุสิบแปด  เป็นทหารใหม่  เข้ากองทัพมาไม่ถึงเดือนครึ่ง"

พูดจบ  ทุกคนก็ตะลึง

ใช่สิ  หลี่หยวน  เป็นแค่ทหารใหม่

พรสวรรค์จะสูงแค่ไหน  จะไปเทียบกับทหารผ่านศึกที่อยู่ในกองทัพมานานถึง 20 ปีได้อย่างไร

ถงเสี่ยวกั๋วพึมพำ  "ก็หัวหน้าทีมมันเก่งเกินไป  อยู่ต่อหน้าเขา  ลืมไปเลยว่าเขาเป็นทหารใหม่เหมือนพวกเรา..."

"ใช่"

เหยียนฉวงพยักหน้าเห็นด้วย  "หัวหน้าทีมเก่งเกินมนุษย์!"

ลูกทีมคนอื่นๆ  พากันยิ้ม

ได้เจอหัวหน้าทีมแบบหลี่หยวนที่จะกลายเป็นเทพเจ้าในกองทัพตั้งแต่เป็นทหารใหม่  ถือเป็นเกียรติของพวกเขา

ในตอนนี้เอง  สถานการณ์บนลานฝึกก็เปลี่ยนไป

หลังจากที่หลี่หยวนปล่อยหมัดออกไป  ก็ถอยหลังหลายก้าว

เขาขมวดคิ้วและมองเผิงเฉิงอู่  "หัวหน้าครูฝึก ถ้าคุณมีพลังแค่นี้  คุณจะแพ้แน่"

พูดจบ  ทหารใหม่ในแถวก็ส่งเสียงโห่ร้อง

ทุกคนมองหลี่หยวนอย่างไม่พอใจ

พรสวรรค์ยุทธ์ระดับ S  อะไรกัน?

ยังโตไม่เต็มที่ก็กล้าดูถูกหัวหน้าครูฝึกระดับ4 ของพวกเขา?

แม้แต่หลิวเจี้ยนเหิง  ที่เป็นเจ้าของพรสวรรค์ยุทธ์ระดับ A  ก็ขมวดคิ้ว  รู้สึกว่าหลี่หยวนอวดดีเกินไป

แต่วินาทีต่อมา  แสงสีทองรอบๆ  ตัวของหลี่หยวนก็พลุ่งพล่าน  ราวกับดวงอาทิตย์ที่กำลังลุกไหม้จนมองตรงๆ  ไม่ได้

เคล็ดวิชาหายใจดวงดาวสี่เท่า

สภาพร่างกายของเขาเข้าสู่จุดสูงสุด

พลังปราณแผ่ซ่าน  นำพาความร้อน

พลังจิตทั้งหมดก็ถูกปล่อยออกไปเช่นกัน

ควบคุมการเคลื่อนไหวและรายละเอียดทั้งหมดของลานฝึกอย่างสมบูรณ์

เสียงหายใจของทุกคน

เสียงเต้นของหัวใจ การไหลเวียนของเลือด การยืดตัวของกล้ามเนื้อ การออกแรงของกระดูกและเอ็น  แม้กระทั่งรายละเอียดของดวงตาที่กระพริบ...

ในสภาวะนี้  หลี่หยวน  สามารถคาดการณ์การเคลื่อนไหวของทุกคนได้อย่างสมบูรณ์แบบ

นี่คือเหตุผลที่ผู้ใช้พลังจิตไร้เทียมทานในระดับเดียวกัน

ในขณะที่โมเมนตัมของหลี่หยวนเปลี่ยนไป

รูม่านตาของเผิงเฉิงอู่ก็หดตัว  ราวกับเห็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อ

แต่หลี่หยวนไม่ได้ให้เวลาเขาได้ตั้งตัว

เหยียบพื้น  กระโดดขึ้น  ราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่สีทอง  พุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วสูง  เสียงลมดังหวือหวา

โครม!

เผิงเฉิงอู่หลบไม่ทัน  ได้แต่ยกแขนขึ้นป้องกัน

เสียงทื่อๆ  ดังขึ้น

แขนทั้งสองข้างรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกไฟไหม้

สัญชาตญาณที่ฝึกฝนมาหลายปีบนสนามรบทำให้เขาต้านทานการโจมตีโดยอัตโนมัติ เขางอเข่า กระทุ้งเข้าหาท้องของหลี่หยวน

ทว่าหลี่หยวนราวกับจะคาดไว้ เขาหลบมันง่ายๆและฟาดศอกใส่หน้าอกเขา

ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา

นอกจากครูฝึกระดับ  3  ขึ้นไปแล้ว  ไม่มีใครมองทัน

หลังจากปะทะกันหลายสิบครั้ง

หลี่หยวนใช้พลังจิตจับการเคลื่อนไหวเพื่อหาช่องโหว่ของฝ่ายตรงข้าม

สีหน้าของเขาพลันกลายปเนสงบนิ่ง

กลิ่นอายที่บรรยายไม่ได้กดทับบนลานฝึก

ในชั่วขณะนั้น  ภายในรัศมีที่พลังจิตของหลี่หยวนปกคลุม  ครูฝึกและทหารใหม่ที่กำลังดูอยู่  ต่างรู้สึกว่าท้องฟ้ามืดลง  ดวงอาทิตย์ราวกับสูญเสียความร้อน

เผิงเฉิงอู่  ที่อยู่ตรงหน้าหลี่หยวนหยุดชะงัก ดวงตาว่างเปล่าราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง

เขาเห็นดาวดวงหนึ่งค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นต่อหน้าต่อตา ราวกับจะกลืนกินทุกสิ่ง

"หัวหน้าครูฝึก  คุณแพ้แล้ว..."

ภาพทั้งหมดหายไป

ร่างกายของเผิงเฉิงอู่  สั่นเทา

แสงกลับคืนสู่สายตาเขา

หมัดสีทองหยุดอยู่ตรงหน้า

ถ้าเมื่อกี้หลี่หยวนใช้พลังทั้งหมดต่อยเข้ามา

ต่อให้เผิงเฉิงอู่ไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บสาหัส

"หัวหน้าครูฝึก...  แพ้?"

ในความเงียบสงัด  เสียงพึมพำดังขึ้นอย่างชัดเจน

ทหารใหม่เอาชนะหัวหน้าครูฝึกที่รับผิดชอบการฝึกทหารใหม่และเป็นนักรบระดับ 4?

พวกเขาไม่ได้ฝันไป!

หลี่หยวนถอนหมัด  ถอนกายาทองคำ  ยืนตัวตรง  ทำความเคารพเผิงเฉิงอู่

จากนั้นก็เดินไปหาลูกทีมแล้วยิ้ม

...

ในห้องโดยสารของรถบรรทุก

หลี่หยวนตบหัวตัวเอง  พูดกับหัวหน้าเส้า  "หัวหน้าครูฝึกครับ ผมไปท้าประลองกับหัวหน้าครูฝึกฝ่ายตรงข้าม จะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?"

หัวหน้าเส้าหันมามองเขา  "ตอนนี้  ถึงรู้ว่าฉันเป็นหัวหน้าครูฝึกแล้วเหรอ?  ตอนท้าเผิงเฉิงอู่  ทำไมถึงดูน่าเกรงขามจัง"

หลี่หยวนยิ้ม ไม่พูดอะไร

หัวหน้าเส้าพ่นลมหายใจ  "ไม่ต้องห่วง กองทัพที่เก้าของเราไม่มีกฎห้ามทหารใหม่ท้าประลองครูฝึก"

"อีกอย่าง  เผิงเฉิงอู่ หัวหน้าครูฝึกระดับ 4 ดันแพ้ทหารใหม่ เรื่องน่าอับอายแบบนี้  ไม่มีทางเอาไปป่าวประกาศหรอก"

"ฉันไปถามผู้พันแล้ว  ท่านว่า..."

เห็นสายตาสงสัยของหลี่หยวน  หัวหน้าเส้าก็กระแอม  "ผู้พันบอกว่าทำได้ดีมาก!"

หลี่หยวน  โล่งอก  เอนหลังพิงเบาะ  มองดูข้อความแจ้งเตือน  ที่ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา

[เจ้าของเอาชนะหัวหน้าครูฝึกของทหารใหม่ในการประลอง]

[รางวัล:  แต้มอัปเกรด  200  แต้ม]

ได้รับ  200  แต้มอัปเกรด  ตอนนี้  หลี่หยวน  มี  533  แต้มอัปเกรด

พอได้พักผ่อนแล้ว  ค่อยคิดว่าจะเอาไปเพิ่มอะไรดี

...

เมื่อกลับไปถึงค่ายทหารใหม่  ก็เป็นเวลาเที่ยงพอดี

หลี่หยวนเลี้ยงอาหารหัวหน้าครูฝึกเส้า ครูฝึกหญิงสื่อชิงอี๋และลูกทีมทั้งหมด

ใช้แต้มผลงานไปเกือบ  10  แต้มสั่งอาหารกลางวันที่ค่อนข้างหรูหรา

ลูกทีมทุกคนกินจนหน้าแดง  พิงพนักเก้าอี้  ลูบท้องกลมๆ  สบายจนไม่อยากลุก

ก่อนออกจากร้าน ครูฝึกหญิงสื่อชิงอี๋มองหลี่หยวนราวกับอยากจะพูดอะไรบางอย่าง  แต่สุดท้ายก็ก้มหน้า  เดินกลับไปที่ห้องพัก

หัวหน้าเส้าพาหลี่หยวนไปที่ห้องทำงาน  ส่งเอกสารให้เขา

กองทัพที่เก้ากำลังจะจัดตั้งกองพันทหารใหม่ที่มีพรสวรรค์  รวบรวมทหารใหม่ที่มีพรสวรรค์มากที่สุด  ทุ่มเททรัพยากรทั้งหมด  เพื่อฝึกฝน

ชื่อของหลี่หยวนอยู่ในรายชื่อ