บทที่ 161 คัมภีร์เซวียนหมิง, ซากโบราณแห่งสำนักโบราณ
บทที่ 161 คัมภีร์เซวียนหมิง, ซากโบราณแห่งสำนักโบราณ หลังจากที่ ซ่งเย่ นำโถน้ำเต้าออกมาแล้ว เขาก็เหวี่ยงมือโยนมันออกไป กลางทาง โถน้ำเต้าปล่อยแสงสีเหลืองจากปากน้ำเต้าพุ่งตรงไปยังมีดเล็กสีดำที่ลอยเข้ามา ในพริบตาเดียว แสงสีเหลืองปะทะเข้ากับมีดเล็กสีดำ การพุ่งตัวของมีดหยุดชะงักทันที แสงสีเหลืองและมีดสีดำ...
