บทที่ 1471 เงาเซียนไร้นาม
หลี่ปู้เหรินจ้องมองอย่างพินิจ พยายามมองหาร่องรอยวิบัติแห่งการดับสูญของวิถีบนนั้น ผู้พิทักษ์เนินเขาเฝ้ามองภูผาและทะเลมาเกือบหนึ่งร้อยกัลป์ ไม่ว่าจะเป็นภูเขาหรือท้องทะเล ล้วนคุ้นเคยเป็นอย่างดี ในยามนี้ หลี่ปู้เหรินอาศัยพลังของเขา จึงสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายคุ้นเคยบางอย่างบนอักขระ 'จี' ขนาดมหึมาในซากเซียน...
