กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 515 วันที่ข้ากลายเป็นราชันเซียน คือวันที่พวกเจ้าต้องตาย!

กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 515 วันที่ข้ากลายเป็นราชันเซียน คือวันที่พวกเจ้าต้องตาย!

“ตู้ม!”

แสงกระบี่ตกลงมา

การต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ปะทุขึ้นอีกครั้ง

เมิ่งชิ่งจือร่ายมหาค่ายกล ร่วมมือกับปฐมกาล ทั้งสองประสานพลังไร้ที่ติ กดข่มเจ้าแห่งยมโลก การต่อสู้ครั้งนี้ทำให้ดวงตะวันและดวงจันทราดับสูญ ดวงดาวมากมายกลายเป็นเถ้าธุลี

พวกเขาต่อสู้กันตั้งแต่บนท้องฟ้า จนถึงใต้พื้นพิภพ ดวงดาวนับไม่ถ้วนถูกทำลาย

ทะเลดารามากมายกลายเป็นเถ้าธุลี จักรวาลเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง น่าเวทนายิ่งนัก

เจ้าแห่งยมโลกคิดจะทำลายค่ายกลหลายครั้ง แต่ก็ถูกปฐมกาลขัดขวาง ทำให้เขาต้องทุ่มเทพลังทั้งหมดในการต่อสู้

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเพียงใด

เสียงคำรามอันน่าอนาถดังขึ้น

หมอกโลหิตสีแดงฉานปกคลุมทั่วท้องฟ้า ย้อมท้องฟ้าครึ่งหนึ่งให้กลายเป็นสีแดงเลือด เจ้าแห่งยมโลกถูกปฐมกาลฟาดฟันด้วยกระบี่ ร่างกายของเขาถูกทำลายไปครึ่งหนึ่ง

เลือดไหลนองพื้น กระดูกขาวโพลน

แม้แต่มารดาบในมือของเขาก็ยังถูกกระแทกจนกระเด็นออกไป

นับตั้งแต่ที่เขาทะลวงผ่านระดับยืนยง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องพบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ หากเมื่อครู่เขาไม่หลบหนีอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้คงไม่ใช่แค่ร่างกายครึ่งหนึ่งที่ถูกทำลาย

คาดว่าแม้แต่ศีรษะก็คงถูกตัดขาด

เจ้าแห่งยมโลกคำรามอย่างโกรธแค้น รวบรวมพลังแก่นแท้ สร้างร่างกายขึ้นมาใหม่ แต่ปฐมกาลจะปล่อยให้เขาทำเช่นนั้นได้อย่างไร

“เคร้ง!”

แสงกระบี่ส่องสว่างไปทั่วสวรรค์และปฐพี เจตจำนงกระบี่อันไร้ขอบเขตแปรเปลี่ยนเป็นดวงอาทิตย์ พุ่งเข้าหาเจ้าแห่งยมโลก ราวกับมหานทีที่ไหลบ่า ทำลายร่างกายของเขาจนกลายเป็นหมอกโลหิต

ภาพนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง

โดยเฉพาะคนของโลกแสงนิล

ในอดีต ยมโลกเคยกวาดล้างทั่วโลก พลังอำนาจไร้เทียมทาน จนถึงทุกวันนี้พวกเขายังคงจดจำความยิ่งใหญ่ของเจ้าแห่งยมโลก

แต่ผ่านไปไม่นาน สถานการณ์กลับพลิกผัน เจ้าแห่งยมโลกถูกไล่ล่า เกือบจะถูกสังหาร

เรื่องนี้ช่างเหลือเชื่อยิ่งนัก

“ปัง!”

ปฐมกาลฉีกกระชากร่างของเจ้าแห่งยมโลกจนกลายเป็นหมอกโลหิต เขาอาบไปด้วยเลือดเซียนยืนยง ราวกับเทพสงคราม ยืนหยัดอยู่บนท้องฟ้า มีเพียงเขาเท่านั้นที่ไร้เทียมทาน

สถานการณ์ที่เขาถูกเจ้าแห่งยมโลกกดข่ม เกือบจะถูกสังหาร หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ในตอนนี้

แม้แต่ปฐมกาลเองก็ยังคงตกตะลึง เขามองเมิ่งชิ่งจือแวบหนึ่ง ในตอนนี้เขามองออกแล้ว ตบะของเมิ่งชิ่งจือเป็นเพียงระดับมหาจักรพรรดิ

คนเช่นนี้ คงไม่มีความกล้าที่จะมาที่ยมโลก และร่ายมหาค่ายกลสังหาร

มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้น นั่นคือเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์อยู่เบื้องหลัง

ดูเหมือนว่าคำพูดของเมิ่งชิ่งจือก่อนหน้านี้เป็นความจริง เบื้องหลังเขามีเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์คอยหนุนหลัง มีเพียงเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์เท่านั้นที่จะสามารถนำมหาค่ายกลระดับยืนยงออกมาได้อย่างง่ายดาย

“ขุมอำนาจไร้เทียมทานที่เคยกวาดล้างทั่วโลกแสงนิล ไม่นึกเลยว่า วันนี้จะถูกเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ผู้นั้นชี้แนะ เพียงแค่คำพูดสองสามคำ บวกกับมหาค่ายกล ก็สามารถจัดการได้”

ปฐมกาลรู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก

หากในตอนนั้นโลกแสงนิลมีเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ปกป้อง ยมโลกจะสามารถเติบโตได้อย่างไร

หากเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ผู้นั้นลงมือเอง ยมโลกคงไม่สามารถสร้างปัญหาได้ เพียงแค่ฝ่ามือเดียวก็สามารถบดขยี้ยมโลกให้กลายเป็นผุยผง!

“ซู่ ๆ ๆ!”

เสียงน้ำไหลดังขึ้น

สายธารสีเลือดมากมาย ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ราวกับใยแมงมุม น่ากลัวยิ่งนัก ภายในมีกลิ่นอายอมตะ ปกคลุมทั่วสวรรค์และปฐพี พวกมันรวมตัวกัน กลายเป็นทะเลโลหิตขนาดใหญ่

จากนั้นเงาร่างอันยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้น

คนผู้นั้นคือเจ้าแห่งยมโลก

แม้แต่มหาจักรพรรดิยังสังหารได้ยาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเจ้าแห่งยมโลก แม้ว่าร่างกายของเขาจะถูกทำลายไปหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส หลังจากพักฟื้นไม่นาน เขาก็สามารถฟื้นฟูพลังได้เจ็ดถึงแปดส่วน

ตอนนี้ ร่างกายของเขาถูกสร้างขึ้นมาใหม่ ยังคงมีพลังที่จะต่อสู้

“ปฐมกาล!”

“เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์!”

“วันที่ข้ากลายเป็นราชันเซียน คือวันที่พวกเจ้าต้องตาย!”

เจ้าแห่งยมโลกคำราม เสียงของเขาเต็มไปด้วยความป่าเถื่อน ทำให้ท้องฟ้าสั่นสะเทือน สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนบนพื้นดินต่างก็คุกเข่าลง ไม่อาจเงยหน้าขึ้นได้

“อืม?”

ปฐมกาลมองอีกฝ่าย ดวงตาของเขาเย็นชา จิตสังหารพุ่งทะยานราวกับเปลวเพลิง

สี่คำว่า เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ ในใจของเขามีสถานะที่สำคัญยิ่งนัก เพราะหากไม่มีเจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ ไม่เพียงแต่โลกสวรรค์ก่อกำเนิดจะไม่ปลอดภัย

แม้แต่ในวันนี้ ตัวเขาเองก็คงต้องตาย

กล่าวได้ว่า เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์คือผู้มีพระคุณของพวกเขา

ผู้มีพระคุณของเขา ถูกอีกฝ่ายดูหมิ่นเช่นนี้ เขาจะทนได้อย่างไร

ฉับพลัน การต่อสู้ครั้งใหญ่เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง

เวลาผ่านไป

ทั้งสองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือด ทำลายโลกมากมาย แต่ก็ไม่อาจทำลายค่ายกลได้ พวกเขาต่อสู้กันตั้งแต่โลกหนึ่งไปยังอีกโลกหนึ่ง

หลายวันต่อมา ปฐมกาลคำรามเสียงดัง ร่วมมือกับเมิ่งชิ่งจือ ค่ายกลในตอนนี้ราวกับหลอมรวมเข้ากับปฐมกาล ร่างกายของเขายิ่งใหญ่ พลังเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด ปราณโลหิตราวกับดวงอาทิตย์ ส่องสว่างไปทั่ว

กระบี่ยาวเล่มหนึ่งกดข่มสี่ทิศ ฟาดฟันลงมาที่เจ้าแห่งยมโลก

“ตู้ม!”

ใต้แสงกระบี่ ทุกคนต่างก็มองเห็นเจ้าแห่งยมโลกพยายามที่จะต้านทาน หากเป็นเช่นเดิม เขาย่อมสามารถหลบหนีได้ แต่ตอนนี้เขาถูกค่ายกลจำกัดเอาไว้

เขาทำได้เพียงต้านทาน

“เคร้ง!”

เสียงโลหะกระทบกัน ดังก้องไปทั่วจักรวาล สั่นสะเทือนห้วงมิติ ทำลายปฐมโกลาหล ราวกับคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าฝั่ง ทำให้ดวงดาวมากมายแตกสลาย

เจ้าแห่งยมโลกถูกทำลายจนกลายเป็นผงธุลี ภายใต้พลังกดข่ม เขาไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป

ร่างกายแตกสลาย เหลือเพียงดวงวิญญาณหลบหนีออกมา แปรเปลี่ยนเป็นแสงสว่าง คว้าเอามารดาบไว้ในมือ อาศัยจังหวะที่ค่ายกลสั่นสะเทือน หลบหนีออกมาอย่างรวดเร็ว หายไปจากสวรรค์และปฐพี