บทที่ 312 ไม่มีสิ่งใดเทียบเคียงได้
บทที่ 312 ไม่มีสิ่งใดเทียบเคียงได้ . ดูเหมือนมีบางอย่างคลานอยู่บนใบดาบของหลินหยาน มันราวกับมีชีวิตและหายใจอยู่ หลินหยานหยุดชั่วขณะ แล้วใช้มือข้างหนึ่งดึงมีดบินที่ท้องออก และเลือดก็พุ่งกระฉูดตามมาด้วย เขาโยนมันลงพื้น แล้วคำรามลั่น “ไอ้อ้วน แกต้องตาย” มีดบินของโจวอันคล้ายคลึงกับลูกศรเงาของซูฉางซิง มัน...
