บทที่ 289 องค์สังฆราช!
หลัวเฉิงมองเหยียนฉีด้วยคิ้วที่ขมวดเข้าหากัน “เจ้านี่มันช่างไม่ต่างอะไรจากสุนัขบ้า ไล่กัดคนเขาไปทั่ว!” “อีกครึ่งเดือนข้าจะรอเจ้า! ข้าอยากเห็นนักว่าเจ้าจะหักกระดูกข้าทีละชิ้นได้อย่างไร!” หลัวเฉิงตอบกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา เมื่อคำพูดนี้ออกจากปากหลัวเฉิง ผู้คนรอบตัวต่างตกตะลึง นี่เองทำให้พวกเขาระลึกได้ว...
