บทที่ 106 การปกป้อง**
เวินเอ้อร์เฮ่อ (温二郎) ไม่รอช้าแม้แต่วินาทีเดียว เขายกตัวเจียเอ๋อร์ (姐儿) ขึ้นมาก่อน จากนั้นก็ยกของมีค่ากับอาหารขึ้นมา และสุดท้ายคือตัวเขาเอง เมื่อเจียงหว่านเฉิงดึงเวินเอ้อร์เฮ่อขึ้นมาได้แล้ว เธอก็นั่งพักบนพื้นอยู่สักพักใหญ่กว่าจะหายเหนื่อย หลังจากหยิบหัวไชเท้าขึ้นมาจากพื้น เจียงหว่านเฉิงก็หันมองเวินเ...