ตอนที่ 78 เคาะประตูสองครั้งตอนกลางดึก

ทั้งในห้องยามและในห้องถ่ายทอดสดเงียบมาก  มีเพียงเสียงของ 2 ลุง

เสี่ยวจุนยืนนิ่ง  แม้แต่เจียงเย่ก็ไม่คิดว่าเสี่ยวจุนจะเจอผีมากกว่า 1 ในชุมชนเดียวกัน!

หรือว่าเขาเป็นคนที่มีพลังดึงดูดผี?

ไม่น่าจะใช่และไม่น่าจะเกิดขึ้น

ถ้าเขามีพลังดึงดูดผี  เขาก็คงจะบอกเจียงเย่ว่าตอนเด็กๆ  เขาเคยเจอผี

แต่เขาไม่ได้พูด  แสดงว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอ

เสี่ยวจุนมองดูโทรศัพท์ด้วยความหวาดกลัว มองดูเจียงเย่  เหมือนกับว่ากำลังขอความช่วยเหลือ

เจียงเย่พิมพ์ข้อความ  "ถาม 2 ลุงว่านอกจาก 2 เรื่องนี้  ในชุมชนยังมีเรื่องอื่นเกิดขึ้นอีกไหม?"

“ลุง  หลังจาก  2  เรื่องนี้  ในชุมชนมีเรื่องแปลกๆ  เกิดขึ้นอีกไหมครับ?”

เสี่ยวจุนถาม  2  ลุงก็พูดอย่างตื่นเต้น  "นายยังสนใจเรื่องแปลกๆ  อีกเหรอ?  บอกเลยนะ รีบไปหาผู้เชี่ยวชาญ ให้เขาช่วย ดูสิว่านายจะรอดไหม?"

2  ลุงยามใจดีมาก  และเสี่ยวจุนซาบซึ้ง  เขาพยักหน้า  ตาแดงก่ำ  "ผู้เชี่ยวชาญให้ผมมาถาม"

"หา..   ผู้เชี่ยวชาญเก่งจัง  ไม่สิ..  เห็นได้ชัดว่านายไม่รู้เรื่องผู้หญิงที่อยู่ชั้น  19  นายโกหกพวกเรา"

ลุงยามพูด  แม้แต่เจียงเย่ก็ตกตะลึง  เขาไม่คิดว่า  2  ลุงยามจะ..  ฉลาดและหัวไวขนาดนี้ทั้งที่ไม่ได้นอนหลับดี

"เอาล่ะ  ให้ผมคุยกับพวกเขาเอง"  เจียงเย่พูดในห้องถ่ายทอดสด

2  ลุงยามตกใจ  เสี่ยวจุนเอาโทรศัพท์มือถือให้ดู  "นี่คือผู้เชี่ยวชาญที่ผมเจอ  พวกคุณอาจจะคิดว่าเขายังเด็ก  แต่..  เขาเก่งมาก"

เจียงเย่ยิ้มให้  2  ลุงยาม  ทักทาย  "สวัสดีครับ ลุงทั้งสอง ผมชื่อเจียงเย่  เป็นผู้ดำเนินรายการสยองขวัญ"

"พวกคุณคิดว่าผมเป็น..  หมอผีก็ได้  2  เรื่องนี้  ห่างกัน  2  ปี  แต่..  คนที่ตกตึกตายกับคนที่กรีดข้อมือตายยังไม่ได้ไปเกิด  ในชุมชนนี้  มีผีผู้หญิง 2 ตน บนภูเขามีเสืออยู่ 2 ตัวไม่ได้  เรื่องนี้ก็เช่นกัน  ผมมั่นใจ  2-3  วันนี้  ในชุมชนคงไม่สงบ"

"แล้วช่วงนี้  พวกคุณเพิ่มการลาดตระเวนในชุมชนหรือเปล่า?"

เจียงเย่ไม่พูดมาก  แต่เข้าเรื่องเลย ไม่งั้น 2 ลุงยามคงจะให้เขาพิสูจน์ความสามารถ กว่าจะคุยกันรู้เรื่อง  คง..  สว่างแล้ว

เขาเข้าประเด็นเลย  ยืนยันว่า  2-3  วันนี้  ในชุมชนต้องมีเรื่องเกิดขึ้น  แม้แต่ระหว่าง  2  เรื่องนี้  ก็ต้องมีเรื่องเกิดขึ้น

2  ยามมองหน้ากัน  "มี มีเรื่องเกิดขึ้น"

"เล่าให้ฟังหน่อย  พวกคุณทำงานที่นี่  ถ้าที่นี่ไม่สงบ  พวกคุณก็ทำงานไม่สบายใจใช่ไหม?  ไม่ว่าพวกคุณจะเชื่อผมหรือไม่  ก็..  ลองดูดีกว่าใช่ไหมครับ?"

คำพูดของเจียงเย่  ทำให้  2  ยามพูดไม่ออก  พวกเขาพยักหน้า  "มีเรื่อง  โดยเฉพาะคืนที่ผู้หญิงที่กรีดข้อมือตาย"

"คืนนั้นเกิดอะไรขึ้นครับ?"

"เธอตายตอนตี  3  คืนนั้น  ผมกับเหล่าหลี่เข้าเวร  พวกเรากำลังนอนหลับ  เพราะว่าตอนนั้น  ไม่มีใครเข้าออก  พวกเราก็เลยงีบหลับ  เรื่องนี้ไม่มีใครรู้  ผมกับเหล่าหลี่ไม่ได้บอกใคร  แต่..  ผมจำได้ว่า  ประมาณ  ตีสองครึ่ง  มีคนมาเคาะประตูห้องยามเสียงดัง  ผมกับเหล่าหลี่ตกใจ คนกำลังหลับอยู่  ใครจะไม่โกรธ?"

"เหล่าหลี่อารมณ์ร้อน  เขาด่าแล้วก็วิ่งไปเปิดประตู  แต่..  พอเปิดประตู  ก็ไม่เจอใคร  เหล่าหลี่โกรธมาก  มองไปรอบๆ  ก็ไม่เจอ  พวกเราก็เลยกลับเข้ามา  ตอนนั้น  พวกเราคิดว่ามีคนมาแกล้ง  สักพัก  ก็ไม่มีใครมาเคาะประตู  พวกเราก็เลยนอนต่อ"

"ประมาณตี  3  ประตูก็ถูกเคาะอีก  เสียงเคาะ..  ดังมาก  ผม..  ผมไม่รู้จะอธิบายความถี่การเคาะยังไง  เอาแบบนี้ ผมจะแสดงให้ดู"

ลุงยามพูดจบก็กำมือ  แล้วก็ทุบกำแพงกับประตูอย่างบ้าคลั่ง

เหมือนกับว่ากำลังเกิดเรื่องคอขาดบาดตาย

เจียงเย่เห็นแบบนั้นก็หรี่ตาถาม  "ผู้หญิงที่กรีดข้อมือตาย  ตายตอนกี่โมงครับ?"

"ตำรวจบอกว่าประมาณตี  3"

"เคาะประตูครั้งแรก  ตอน ตีสองครึ่งใช่ไหมครับ?"

"ใช่"

"เคาะประตูครั้งที่  2  ตอนตี  3 ?"

"ใช่"

"2  ครั้ง  พวกคุณก็ไม่เจอใครใช่ไหม?"

ลุงยามพยักหน้า  "หลังจากที่ถูกเคาะประตูครั้งที่  2  พวกเราก็ไปดูกล้องวงจรปิด  แต่..  ไม่เห็นใคร  แสดงว่า  คนที่เคาะประตู  ไม่ใช่คน!"

ลุงยามพูด  เสียงของเขาสั่นเทา

"ผมเข้าใจแล้ว  หลังจากนั้น  ยังมีเรื่องอื่นเกิดขึ้นอีกไหม?"

"มีครับ  แปลกมาก  เป็นเพื่อนร่วมงานที่คุยกับผู้หญิงที่กรีดข้อมือตาย  หลังจากนั้น  เธอก็ตกจากเครื่องออกกำลังกายโดยไม่มีเหตุผล!”

“ตอนนั้น 2  ทุ่ม ฟ้ากำลังมืด เสี่ยวไช่กำลังออกกำลังกาย”

"แต่..  จู่ๆเธอก็กรีดร้อง  เธอกำลังเล่นใช้เครื่องวิ่งออกกำลังกาย เท้าสองข้างอยู่บนที่เหยียบ  พอได้ยินเสียงกรี๊ด  พวกเราก็รีบวิ่งไป  พอเห็นความเร็วของเท้าเธอ  พวกเราก็ตกใจ  แต่..  เธอเอาแต่พูดว่าหยุดไม่ได้  มีคนจับเท้าเธอ  เธอควบคุมตัวเองไม่ได้!"

"แล้วไงต่อ?"

"ไม่รู้  แต่จู่ๆเสี่ยวไช่ก็หยุด  แต่..  พอหยุด  เธอก็เป็นลม  2-3  วันนี้เธอไม่ได้มาทำงาน เรื่องนี้  ผมบอกเจ้านายแล้ว หลังจากนั้น  ก็เพิ่มการลาดตระเวน  กลัวว่าจะมีคนตาย"

เจียงเย่เหมือนกับว่าเข้าใจ  เขามองดูท้องฟ้าที่เริ่มสว่าง  "ฟ้าสว่างแล้ว  เสี่ยวจุน  หาวิธีติดต่อแฟนของผู้หญิงที่กรีดข้อมือตายสิ  เขาน่าจะมีกุญแจ  ไปเปิดห้อง  701  ดู"

"หา? พ่อหนุ่ม  เอ่อ..  อาจารย์  อย่าเล่นแบบนี้สิ  คนเพิ่งตาย  ถ้าเข้าไปตอนนี้จะเกิดเรื่องหรือเปล่า?"

ลุงยามพูด  แต่เจียงเย่ส่ายหัว  "ไม่เป็นไร  ไม่ต้องห่วง"

"หาเขาก็ไม่มีประโยชน์  ห้องนี้ให้เช่า  เจ้าของบ้านไม่ได้อยู่ที่นี่"

"งั้นก็โทรหาเจ้าของบ้าน บอกเขาว่าห้องนี้ไม่สะอาด  ถ้าอยากให้สะอาดก็ส่งกุญแจมา! ลุงทั้งสอง ฟังผมนะ..   เรื่องนี้  ต้องทำให้ชัดเจน  ใช่ไหมครับ?"

คำพูดของเจียงเย่  ทำให้  2  ยามลังเล  สุดท้าย  พวกเขาก็ไปค้นสมุดโทรศัพท์  แล้วก็โทรออก