ระบบหุ่นเชิดในตำนาน ตอนที่ 235 ข้ามิใช่ฝ่าบาท
ระบบหุ่นเชิดในตำนาน ตอนที่ 235 ข้ามิใช่ฝ่าบาท
ห้ามหามณฑลเทพ
สรรพชีวิตมากมายต่างหวาดหวั่น
พวกเขารู้สึกราวกับตัวสั่นเทาภายใต้แรงกดดันนั้น แม้แต่มดปลวกยังดูสูงส่งกว่า
“นี่คือ… ผู้สูงสุดหรือ!?”
“ไม่ ไม่ใช่เพียงแค่ผู้สูงสุดธรรมดาสามัญ นี่คือ… ผู้สูงสุดยุคโบราณที่ยอมสละพลัง!”
“ครั้งหนึ่ง เคยเป็นเทพแท้สูงสุดอย่างแท้จริง!”
“…………”
สรรพชีวิตมากมายตัวสั่นเทา รู้สึกเย็นยะเยือกไปทั่วร่าง ไม่อาจควบคุมชีวิตและความตายของตนเองได้
ต่างทรุดลงกับพื้น ไม่อาจเคลื่อนไหวได้
“โฮกกก……”
ในเวลานั้น การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรเทพ แสงเทวะมากมายพุ่งทะยานขึ้นฟ้า ทางช้างเผือกตกลงมา งดงามไร้ขอบเขต
ทำให้ที่แห่งนั้นมีบรรยากาศอันน่าอัศจรรย์ สั่นสะเทือนยุคโบราณ
จากนั้น ภายในนิมิตมากมาย
ดวงตาทั้งสองข้างดุจดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ส่องสว่างทั่วทั้งท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล
เบื้องหลังดวงตาทั้งสองข้าง ปรากฏหัวมังกรขนาดใหญ่ ปกคลุมท้องฟ้า และร่างกายมังกรที่ยิ่งใหญ่และศักดิ์สิทธิ์
เห็นได้ชัดว่าเป็นมังกรเทพที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้!
ยืนตระหง่านอยู่ระหว่างฟ้าดิน บดขยี้ทุกสิ่งทุกอย่าง ยาวไม่รู้กี่หมื่นลี้
บริเวณหว่างคิ้ว ปรากฏอักขระโบราณอันยิ่งใหญ่และลึกลับ นั่นคือศิลาประทับวิญญาณเทพของเขา
พิสูจน์ว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นเทพแท้สูงสุด!
ภาพนี้ ทำให้สรรพชีวิตทั้งหมดในห้ามหามณฑลเทพตกตะลึงอย่างแท้จริง!
“กระบี่จงมา”
ในเวลานั้น จากปากของมังกรเทพ เอ่ยคำพูดสองคำ เพียงแค่เสียงเดียว ก็ทำให้ห้ามหามณฑลเทพสั่นสะเทือนสามครั้ง
“เคร้ง!”
ชั่วขณะถัดมา เสียงกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวดังกึกก้องไปทั่วฟ้าดิน
แสงสว่างเจิดจ้าพุ่งทะลวงผ่านท้องฟ้า กวาดล้างความว่างเปล่าอันไร้ขอบเขต มาถึงเบื้องหน้ามังกรเทพ
นั่นคือกระบี่เทพเล่มหนึ่ง เปล่งประกายทองคำ สว่างไสวงดงาม
แผ่รัศมีอันไร้ขอบเขตและพลังอำนาจเทพ ราวกับทะลวงผ่านเก้าสวรรค์ชั้นฟ้า
“นั่นคือ… กระบี่มังกรเทพ!”
มีสรรพชีวิตจำกระบี่เล่มนี้ได้ ตกตะลึงอย่างยิ่ง
“กระบี่มังกรเทพยอมรับเจ้าของ เช่นนั้น… มังกรเทพตนนี้ ก็คือบรรพชนมังกรเทพในอดีตอย่างนั้นหรือ!”
“ซี๊ด—! ตำนานเป็นเรื่องจริง บรรพชนมังกรเทพเคยได้รับบาดเจ็บสาหัส ยอมสละพลัง ตกอยู่ในห้วงนิทรา!”
“…………”
ในที่สุด ความจริงก็ปรากฏ
มังกรเทพผู้ยิ่งใหญ่ตนนั้น ก็คือบรรพชนมังกรเทพ!
หลังจากผ่านไปหลายแสนปี ในที่สุดเขาก็กลับมาอีกครั้ง!
ทุกคนต่างตกตะลึง!
สรรพชีวิตมากมายในห้ามหามณฑลเทพ ในเวลานี้รู้สึกราวกับขนหัวลุกชูชัน แม้แต่หายใจยังหยุดชะงัก
“ตู้ม!”
ในเวลานั้น เสียงดังสนั่น แสงเทวะปะทุออกมา ปกคลุมทั่วทั้งฟ้าดิน ท่วมท้นท้องฟ้า
ชั่วขณะถัดมา มังกรเทพผู้ยิ่งใหญ่ก็แปรเปลี่ยนเป็นบุรุษวัยกลางคน ผมสีทองยาวสลวยดุจน้ำตก
ดวงตาสีทองดุจคมกระบี่ มองลงมาที่ทุกสรรพสิ่ง
รูปร่างสง่างาม แสงเทวะปกคลุม ยืนหยัดอยู่บนยอดเมฆา
เพียงแค่โบกมือเบา ๆ กระบี่มังกรเทพก็ตกลงมาในมือของเขา
“ขอเชิญบรรพชนทำลายล้างศัตรูของเผ่ามังกรเทพ ขุมอำนาจโบราณ วังสวรรค์!”
ในเวลานั้น อ๋าวเฟยไห่และสมาชิกเผ่ามังกรเทพก็บินออกมา ร้องตะโกนเสียงดัง
เมื่อคำพูดนี้ดังขึ้น สรรพชีวิตในห้ามหามณฑลเทพก็ตกตะลึงอย่างยิ่ง
ดังคาด บรรพชนมังกรเทพจุติลงมา ย่อมต้องสร้างความวุ่นวาย!
“ขุมอำนาจโบราณ วังสวรรค์เมื่อสามสิบล้านปีก่อนเช่นนั้นรึ น่าสนใจ”
บรรพชนมังกรเทพเปล่งประกายจากดวงตาทั้งสองข้าง
ชั่วขณะถัดมา อ๋าวเฟยไห่นำสมาชิกเผ่ามังกรเทพทั้งหมดพุ่งเข้าหามหาภูผาสิบหมื่น ดินแดนของวังสวรรค์
“วังสวรรค์ พวกเจ้าตายแน่!”
อ๋าวเฟยไห่กล่าวอย่างเย็นชา พี่ชายของเขา ผู้นำเผ่าคนก่อน อ๋าวเฟยเซียน รวมไปถึงห้าผู้อาวุโสสูงสุด ล้วนจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของวังสวรรค์
ความแค้นต่อวังสวรรค์ ฝังลึกเข้าไปในกระดูก
แต่เขาไม่เคยแสดงออกมา เพียงแค่รอคอยโอกาส
และวันนี้ ในที่สุดเขาก็รอคอยจนสำเร็จ!
อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น
สีหน้าของบรรพชนมังกรเทพก็พลันเปลี่ยนไป “พวกเจ้า รีบถอยออกไป ขึ้นค่ายกลเคลื่อนย้าย………”
“บรรพชน เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”
อ๋าวเฟยไห่กล่าวด้วยความสับสน
“มีกลิ่นอายของเทพแท้…………”
บรรพชนมังกรเทพกล่าว ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม ร่างกายอันสง่างามยืนตระหง่านอยู่ ณ ที่แห่งนั้น ราวกับศิลาจารึกอมตะ
“เป็นไปไม่ได้!”
อ๋าวเฟยไห่ไม่อยากจะเชื่อ เขาคำนวณไว้ล่วงหน้า เจ้าแห่งวังสวรรค์ไม่น่าจะจุติลงมาในเวลานี้
ในขณะนั้น ณ ปลายสุดของมหาภูผาสิบหมื่น ปรากฏร่างเงาที่ไม่ได้สูงใหญ่มากนัก
เขาก้าวเดินไปข้างหน้าทีละก้าว อย่างเชื่องช้า
แต่ทุกก้าวที่เขาก้าวออกไป ห้ามหามณฑลเทพก็สั่นสะเทือน
พร้อมกับที่เขาเดินเข้ามาใกล้ สมาชิกเผ่ามังกรเทพรู้สึกราวกับถูกบีบคอ แทบจะหายใจไม่ออก
ทุกก้าวที่เขาก้าวออกไป ราวกับเหยียบลงบนหัวใจของพวกเขา เหยียบลงบนดวงวิญญาณ
สุดท้าย เขายืนหยัดอยู่เบื้องหน้า
ไม่มีกลิ่นอายอันแข็งแกร่งแผ่ออกมา ไม่มีแรงกดดันที่น่ากลัว สงบนิ่ง เรียบง่าย
แต่เขากลับยืนอยู่ ณ ที่แห่งนั้น ทำให้บรรพชนมังกรเทพต้องเปลี่ยนสีหน้า
ฟ้าดินเงียบสงัด
บุรุษชุดเขียว ผมสีดำดุจน้ำตกปลิวไสว ดวงตาลึกลับ ราวกับมองเห็นอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
นิ่งสงบ ยืนอยู่เบื้องหน้า
“เจ้าคือเจ้าแห่งวังสวรรค์หรือ?”
บรรพชนมังกรเทพจ้องมองบุรุษตรงหน้า กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ข้ามิใช่ฝ่าบาท”
คำพูดสี่คำดังขึ้นอย่างแผ่วเบา ทำให้บรรพชนมังกรเทพตกตะลึง
“เป็นไปไม่ได้ ตัวตนเช่นเจ้า เหตุใดจึงยอมสยบผู้อื่น!”
บรรพชนมังกรเทพสัมผัสได้ถึงอันตรายจากบุรุษชุดเขียวผู้นี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นตัวตนที่อยู่ในระดับเดียวกัน
ตัวตนเช่นพวกเขา เทพแท้สูงสุดที่เคยขึ้นสู่ระดับเทพ ยืนหยัดอยู่บนจุดสูงสุดของโลก มองไปรอบ ๆ ไร้ผู้ต่อต้าน เหตุใดจึงต้องยอมสยบผู้อื่น!
“เช่นนั้นหรือ เบื้องหน้าฝ่าบาท เทพแท้ เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย”
จี๋อวิ๋นควบคุมหุ่นเชิดมังกรเขียว กล่าวอย่างเย็นชา
บรรพชนมังกรเทพได้ยินดังนั้นก็ไม่เชื่อแม้แต่น้อย
เขาเคยเป็นเทพแท้สูงสุด มิใช่คำพูดเพียงไม่กี่คำจะทำให้หวั่นไหวได้
ชั่วขณะถัดมา บรรพชนมังกรเทพลงมือในทันที
“ตู้ม!”
กระบี่มังกรเทพแผ่รัศมีและคมกระบี่อันไร้ขอบเขต บรรพชนมังกรเทพสะบัดกระบี่ พุ่งเข้าใส่ ราวกับต้องการทำลายล้างโลก
กระบี่เล่มนี้ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการ หากฟาดฟันลงมา อย่าว่าแต่มณฑลเทพจงถูเลย แม้แต่ห้ามหามณฑลเทพก็ยังคงต้องพังทลาย สลายไป
ฝั่งตรงข้าม มังกรเขียวยืนอย่างสงบนิ่ง เพียงแค่ยื่นนิ้วสองนิ้วออกไป หนีบกระบี่มังกรเทพ
“เหง่ง!”
เสียงดังแผ่วเบา นิ้วทั้งสองข้างหนีบกระบี่เทพที่ดูยิ่งใหญ่ หนีบไว้แน่น ไม่อาจเคลื่อนไหวได้ แม้จะเป็นอาวุธเทพยอดมรรคาโบราณที่ฟื้นคืนชีพอย่างสมบูรณ์ ก็ยังคงไร้ประโยชน์
เคร้ง!
ชั่วขณะถัดมา กระบี่มังกรเทพส่งเสียงแตกร้าว แตกออกเป็นสองท่อน
อะไรนะ!?
การโจมตีของบรรพชนมังกรเทพที่ใช้กระบี่มังกรเทพฟาดฟันลงมา ไม่เพียงแต่ทำร้ายบุรุษชุดเขียวแห่งวังสวรรค์ไม่ได้
กลับถูกนิ้วสองนิ้วบีบจนแตกสลาย!
สรรพชีวิตมากมายในห้ามหามณฑลเทพต่างตกตะลึง บุรุษชุดเขียวผู้นี้แข็งแกร่งถึงเพียงนี้เชียวหรือ ไม่อาจจินตนาการได้!
