บทที่ 400 เต็มไปด้วยสมบัติ

###

“พลังวิญญาณในดินแดนลับนี้ช่างหอมหวานจริง ๆ!”

ลู่เซวียนสูดหายใจเข้าลึกอย่างพอใจและกล่าวด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความยินดี

จนถึงตอนนี้ เขายังรู้สึกไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่คิดว่าจะสามารถครอบครองดินแดนลับที่แม้จะไม่สมบูรณ์ได้ด้วยตนเอง

เขายังจำได้ดีว่าในครั้งที่อยู่ที่ตลาดหลินหยาง เขาต้องจ่ายศิลาวิญญาณเพื่อเช่าลานเล็ก ๆ ที่มีพื้นที่ไร่วิญญาณน้อยมาก

จากนั้นเมื่อเขาได้เข้าร่วมสำนักเทียนเจี้ยน เขาได้เลือกยอดเขาที่ห่างไกลเพื่อพัฒนาพื้นที่ไร่วิญญาณ ต่อมาก็ได้รับการเลื่อนขั้นเป็นศิษย์ในสำนักชั้นใน ทำให้ได้ครอบครองถ้ำพักของตัวเอง

สุดท้ายก็คือการได้รับดินแดนลับที่เขาอยู่ในตอนนี้

“ตอนอยู่ที่ตลาดหลินหยางเหมือนกับการเช่าห้องเล็ก ๆ ในหมู่บ้านกลางเมือง สภาพแวดล้อมย่ำแย่และไม่ค่อยปลอดภัย”

“พอเข้าสำนัก ก็เหมือนกับการได้อยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่ดีขึ้น ทุกอย่างมีความมั่นคงขึ้น”

“แต่ตอนนี้ ข้าก็เหมือนได้เป็นเจ้าของบ้านของตัวเองแล้ว”

“ที่สำคัญคือบ้านหลังนี้ได้มาฟรีด้วย”

ลู่เซวียนเผยรอยยิ้มออกมา

เขานึกคิดขึ้นมาและในทันใดนั้นตากลมโตสีเทาขาวก็ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า มันปรากฏขึ้นแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว ลอยล่องอยู่เหนือศีรษะของเขา

ลู่เซวียนปล่อยยันต์กระบี่สองแผ่นจากมือและเพิ่มพลังจิตวิญญาณเพื่อสำรวจดินแดนลับที่ยังคงเป็นปริศนา

ตาปีศาจสุญตาได้ถูกเขาบ่มเพาะจนมีอำนาจควบคุมที่กว้างไกลในระดับหนึ่ง มันแบ่งปันภาพที่ได้เห็นกลับมายังลู่เซวียนผ่านตาของเขาอย่างรวดเร็ว

“ดินแดนลับนี้มีพื้นที่หลายร้อยหมู่ แม้จะเป็นดินแดนลับที่ไม่สมบูรณ์ แต่ก็ไม่สามารถเรียกร้องให้ดีกว่านี้ได้แล้ว”

ลู่เซวียนเดินอย่างระมัดระวังมาถึงขอบของดินแดนลับและมองไปข้างหน้า

ขอบเขตเบื้องหน้ามีรอยแยกของมิติที่เหมือนฟันเลื่อย ด้านหนึ่งเป็นดินแดนลับที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณบริสุทธิ์ ส่วนอีกด้านหนึ่งคือความว่างเปล่าที่มืดมัวและสับสน ตรงจุดที่ทั้งสองพื้นที่เชื่อมต่อกัน สามารถเห็นแสงวิญญาณที่เคลื่อนไหวไปมาเป็นชั้นของกำแพงพลังวิญญาณ ซึ่งเป็นข้อห้ามที่ถูกทิ้งไว้โดยผู้บรรลุขั้นสร้างแก่นทองคำจากสำนักเทียนเจี้ยน

ลู่เซวียนไม่ได้คิดอยากจะทดสอบโจมตีขอบของดินแดนลับ เขาใช้วิชาเนตรทลายภาพลวงเพื่อตรวจสอบว่าเกราะพลังวิญญาณและค่ายกลลึกลับนั้นยังคงแข็งแรงดีอยู่ ก่อนจะเดินต่อเข้าไปในส่วนลึกของดินแดนลับ

ระหว่างทาง เขาเห็นต้นไม้วิญญาณหลายต้นที่เจริญเติบโตอย่างอุดมสมบูรณ์ แม้ว่าต้นไม้เหล่านี้จะพบเห็นได้ทั่วไปในโลกการฝึกฝน แต่ก็น่าจะเป็นพืชวิญญาณที่ถูกปลูกไว้โดยเจ้าของดินแดนลับคนก่อน

“ฮิง ฮิง ฮิง”

ทันใดนั้น เสียงเบา ๆ ดังขึ้นข้างหูของลู่เซวียน

เงาร่างเล็ก ๆ ตัวหนึ่งบินออกมาจากหลังต้นไม้วิญญาณสีเขียวสดและหยุดอยู่ตรงหน้าของลู่เซวียน

มันเป็นภูติตัวเล็ก ๆ ขนาดเท่าฝ่ามือ ร่างกายเป็นสีเขียวอ่อน และมีปีกบาง ๆ เกือบโปร่งแสงสี่ปีก ร่างกายของมันแผ่กลิ่นอายวิญญาณที่บริสุทธิ์อย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้คนที่พบเห็นอยากจะเข้าใกล้โดยไม่รู้ตัว

มันดูเหมือนไม่ได้เกรงกลัวลู่เซวียนแม้แต่น้อย ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความสงสัยและความอยากรู้ ขณะที่จ้องมองมาที่ลู่เซวียน

ในขณะเดียวกัน แสงกลุ่มพลังต้นไม้แห่งชีวิตภายในตันเถียนของลู่เซวียนก็เริ่มหมุนช้า ๆ พลังวิญญาณสีเขียวอ่อนค่อย ๆ ไหลออกมาจากปลายนิ้วและถูกส่งไปยังภูติสีเขียวอ่อนตัวนั้น

ภูติสีเขียวอ่อนสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณแห่งต้นไม้บริสุทธิ์จากพลังต้นไม้แห่งชีวิต มันจึงหยุดอยู่ที่หลังมือของลู่เซวียนแล้วดูดพลังวิญญาณสีเขียวอ่อนนั้นเข้าไปอย่างหมดจด

หลังจากที่ดูดซับเข้าไป มันก็ยังคงดูเหมือนต้องการมากกว่านั้นและเข้ามาดูดพลังจากปลายนิ้วของลู่เซวียนอย่างไม่หยุดหย่อน

ลู่เซวียนสะบัดนิ้วเล็กน้อยจนทำให้ภูติตัวเล็กกระเด็นออกไป และจากนั้นเขาก็ใช้จิตสัมผัสเพ่งไปที่ตัวมัน

【ภูติต้นไม้ วิญญาณอสูร เป็นพลังวิญญาณแห่งไม้ที่บริสุทธิ์ที่สุด เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้า มันก็เกิดจิตวิญญาณเล็กน้อย และเริ่มพัฒนาความคิดอย่างเรียบง่าย ภายในร่างกายมีพลังวิญญาณไม้ที่สามารถส่งเสริมการเติบโตของพืชวิญญาณอย่างเป็นธรรมชาติ และไม่มีความสามารถในการโจมตี】

“ถ้าข้าต่อยไปทีเดียว มันคงตายแน่”

ลู่เซวียนคิดในใจขณะที่มองดูภูติต้นไม้ตัวเล็กที่บินวนไปมารอบตัวเขา และส่งเสียงฮิง ฮิง อย่างต่อเนื่อง

“มันมีความเข้ากันได้กับพืชวิญญาณอย่างสูง ปล่อยมันไว้ในดินแดนลับน่าจะช่วยส่งเสริมการเติบโตของพืชวิญญาณได้ดี”

“น่าจะเป็นการส่งเสริมโดยธรรมชาติ ไม่น่าจะส่งผลต่อรางวัลจากแสงกลมขาวของข้า” ลู่เซวียนคาดเดา

หลังจากเดินต่อไปอีกสักพัก ภูติต้นไม้ที่ตามหลังลู่เซวียนก็เพิ่มมากขึ้นจนมีกว่า 10 ตัว แต่ละตัวส่งเสียงฮิง ฮิง ราวกับจะขอพลังวิญญาณต้นไม้จากเขา

ลู่เซวียนไม่สนใจพวกมันและสำรวจดินแดนลับต่อไป

เมื่อมาถึงบริเวณศูนย์กลางของดินแดนลับ ลู่เซวียนย่อตัวลงและจับดินวิญญาณขึ้นมา

เขาใช้จิตสัมผัสตรวจสอบพบว่าดินวิญญาณนี้เต็มไปด้วยพลังวิญญาณ แม้ว่าจะไม่ใช่ดินวิญญาณที่มีคุณสมบัติพิเศษ แต่ก็ดีกว่าดินวิญญาณที่มีอยู่ในสำนักเทียนเจี้ยนมาก

ในดินแดนลับนี้มีสถานที่แปลกอยู่สองแห่ง

แห่งแรกเป็นหุบเขาที่มีน้ำพุไหลออกมา ลู่เซวียนใช้จิตสัมผัสสำรวจลงไปในน้ำพุ พบว่าแหล่งน้ำพุนี้ดูเหมือนจะเชื่อมต่อกับความว่างเปล่าและน้ำพุที่ไหลออกมานั้นเย็นเยียบอย่างน่ากลัว ราวกับจะซึมเข้าสู่กระดูก

ลู่เซวียนหยิบเมล็ดพันธุ์ของผลน้ำแข็งออกมาและปลูกไว้ใกล้กับแหล่งน้ำพุ จากนั้นจึงใช้จิตสัมผัสควบคุมให้น้ำพุเย็นราดรดเมล็ดพันธุ์นั้น

【ผลน้ำแข็ง...】

【เมล็ดพันธุ์วิญญาณที่รดด้วยน้ำพุเย็นนี้ มีพลังวิญญาณเย็นเยือกที่แฝงอยู่ และหากปลูกไว้นานพออาจเกิดการเปลี่ยนแปลงได้】

【น้ำพุเย็น สามารถใช้ในการปรุงยาหรือทำอาวุธวิญญาณ รวมถึงส่งเสริมการเติบโตของพืชวิญญาณได้ แต่การควบแน่นของมันค่อนข้างช้า】

“ของเหลววิญญาณระดับสามมากขนาดนี้!”

ลู่เซวียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก เมื่อคิดถึงตอนที่เขาเคยต้องเดินทางไปยังทะเลไร้ขอบเขตเพื่อนำน้ำเหล็กดำมวลหนักแห่งและของเหลวสกัดวิญญาณมาเพื่อปลูกต้นไม้

ไม่คิดเลยว่าในดินแดนลับนี้จะมีของเหลววิญญาณระดับสามอย่างเหลือเฟือ

“น่าเสียดายที่การควบแน่นของเหลววิญญาณนี้ไม่ได้รวดเร็ว หากมันมากกว่านี้ข้าคงจะรวยใหญ่แล้ว”

ลู่เซวียนสัมผัสกระแสน้ำพุเย็นที่ไหลอย่างช้า ๆ และตั้งใจที่จะใช้ประโยชน์จากน้ำพุเย็นนี้ให้เต็มที่

“การปลูกต้นหญ้ากระดูกมังกรเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อสองของเหลวที่ข้าใช้อยู่หมดไป ข้าจะใช้ของเหลววิญญาณเย็นนี้แทนได้อย่างสมบูรณ์”

“การปรุงยาหรือทำอาวุธวิญญาณข้ายังไม่ต้องรีบคิดถึงตอนนี้ การใช้ในการเพาะปลูกพืชวิญญาณดูเหมือนจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ผลน้ำแข็งพอดีเป็นพืชที่ต้องใช้พลังวิญญาณน้ำแข็ง หากรดด้วยน้ำพุเย็นนี้ก็น่าจะมีประโยชน์อย่างมาก ข้าจะลองดูว่ามันจะกลายเป็นผลวิญญาณระดับสามได้หรือไม่”

แม้ผลน้ำแข็งระดับสองจะเพียงพอสำหรับใช้เลี้ยงรับรองแขก แต่ถ้าหากลู่เซวียนสามารถเปลี่ยนให้มันกลายเป็นผลน้ำแข็งระดับสามได้ เขาย่อมยินดีเป็นอย่างยิ่ง

อีกสถานที่หนึ่งในดินแดนลับที่แปลกก็คือภูเขาไฟขนาดเล็ก ที่มีไฟลุกโชนอยู่ทุกหนทุกแห่ง พลังไฟวิญญาณในพื้นที่นั้นเข้มข้นจนรู้สึกร้อนลวกเพียงแค่อยู่ใกล้ ๆ

ลู่เซวียนเดินเข้าไปในพื้นที่ภูเขาไฟและขุดพบแร่ธาตุที่เรียกว่า หินเปลวเพลิง ระดับสี่ ได้อย่างง่ายดาย

เขาเคยอ่านในตำราของหอเก็บคัมภีร์ว่าหินเปลวเพลิงนี้เป็นแร่ธาตุระดับสี่ที่พบบ่อยในแร่ธาตุวิญญาณชั้นสูง ซึ่งมักจะใช้ในการสร้างอาวุธวิญญาณ

“ภูเขาไฟนี้น่าจะใช้ในการปลูกต้นไม้ฟีนิกซ์ ต้นบัวเพลิงกลางธรณี และผลเพลิงร้อนแรงได้อย่างดี ในสภาพพลังไฟวิญญาณที่เข้มข้นเช่นนี้ พวกมันอาจเกิดการกลายพันธุ์เป็นผลวิญญาณไฟชนิดใหม่ก็เป็นได้”

“ใช่แล้ว ข้ายังมีคัมภีร์เพลิงบริสุทธิ์หยางแท้อยู่ ถ้าใช้พลังไฟจากภูเขานี้ก็น่าจะช่วยเติมเต็มพลังวิญญาณให้มันได้”

ลู่เซวียนคิดอยู่ในใจอย่างเงียบ ๆ

“สมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของดินแดนลับนี้คือพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์และเข้มข้น ซึ่งมีประโยชน์อย่างยิ่งต่อการเติบโตของพืชวิญญาณ”

“นอกจากนี้ยังมีดินวิญญาณคุณภาพสูง ภูติต้นไม้ที่มีความเข้ากันได้กับพืชวิญญาณ น้ำพุเย็น และภูเขาไฟที่เต็มไปด้วยไฟวิญญาณ ล้วนเป็นสมบัติล้ำค่าทั้งสิ้น”

“แม้พื้นที่ของดินแดนลับจะไม่กว้างใหญ่ แต่ก็เต็มไปด้วยสมบัติมากมายทุกหนแห่ง”