บทที่ 14 แขกจากสำนักงานป่าไม้

บทที่ 14 แขกจากสำนักงานป่าไม้

เช้าวันรุ่งขึ้น

ดวงอาทิตย์ขึ้น

หลินเทียนตื่นขึ้นมาและยืดเส้นยืดสายเพื่อลุกขึ้นสวมรองเท้า

ขณะที่กำลังลุกขึ้นนั่ง

หลินเทียนคลำหาผ้าห่มใต้เตียงเพื่อหารองเท้าแตะ

แต่ทันใดนั้นเขาก็เหยียบอะไรบางอย่างที่นุ่มและอุ่น

มันขยับขึ้นลงตามลมหายใจของเขา

หลินเทียนก้มหัวลง

แต่เขาเห็นว่าไม่มีผ้าห่มอยู่ใต้เท้าของเขา

สิ่งที่เขาเหยียบคือแม่หมีแพนด้า

เขาเห็นว่าแม่หมีแพนด้าลากผ้าห่มของมันมาไว้ใต้เตียงของหลินเทียนตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

ตอนนี้มันนอนหงายอยู่ข้างเตียงของเขา

มันไม่สนใจเลยที่หลินเทียนเหยียบเท้ามัน

มันลืมตาขึ้น เห็นว่าเป็นหลินเทียน

มันก็แค่ครางและเกาตูด

จากนั้นก็นอนต่อ

หลินเทียนทำอะไรไม่ถูกและเอามือกุมขมับ

หมีแพนด้าขวางเตียงจนเขาไม่มีที่วางเท้า

เขาทำได้แค่ลุกจากปลายเตียงอีกด้านหนึ่ง

...

หลังจากตื่นนอน

หลินเทียนตรวจดูลูกหมีแพนด้าอย่างระมัดระวังก่อน

ในเวลานี้ ลูกหมีทั้งสองตัวกำลังนอนหลับอย่างสงบอยู่ในอุ้งมือของแม่หมีแพนด้า

ลมหายใจและอุณหภูมิร่างกายของลูกหมีทั้งสองตัวเป็นปกติ

แข็งแรงดี

เมื่อเห็นดังนั้น หลินเทียนก็รู้สึกโล่งใจ

จริงๆ แล้ว ลูกหมีแพนด้าแรกเกิดยังบอบบางมากเพราะไม่มีขนปกป้อง

ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ อาจทำให้พวกมันตายได้

ดังนั้น

พวกมันจึงจำเป็นต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด

...

หลังจากที่เห็นว่าลูกหมีทั้งสองตัวปลอดภัย

หลินเทียนก็รู้สึกโล่งใจและเริ่มเตรียมอาหารเช้า

เพราะเพิ่งย้ายเข้ามา

จึงไม่มีอาหารเก็บไว้ในบ้านมากนัก

มีเพียงบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสองซองที่เตรียมไว้ตอนย้ายเข้ามา และเห็ดป่ากับผลไม้ป่าอีกสองสามกิโลกรัมที่หวังเจี้ยนเอามาให้

หลินเทียนต้มน้ำ หั่นเห็ดป่า แล้วเทลงในบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป

เขาทำบะหมี่ผักง่ายๆ หนึ่งชาม

จากนั้น

เขาก็นั่งยองๆ อยู่ที่หน้าประตูบ้านพร้อมกับชามบะหมี่ในมือและกินอย่างเอร็ดอร่อย

ขณะที่กำลังกิน

หลินเทียนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

เขาเปิดห้องถ่ายทอดสดของเขา

"มาแล้ว!"

"เริ่มถ่ายทอดสดแล้ว!"

"ตามมาจากติ๊กต๊อก(TikTok)ค้าบ"

"รอดูทั้งคืน ในที่สุดก็เริ่มถ่ายทอดสดแล้ว!"

"หมีแพนด้าอยู่ไหน? ฉันอยากเห็นหมีแพนด้า!!"

"เจ้าของห้อง คุณเก็บลูกหมีได้สองตัวเมื่อวานนี้จริงเหรอ?"

"กลุ่มทัวร์บิลิบิลิ(Bilibili)มาดูเร็ว!"

...

ทันทีที่เริ่มการถ่ายทอดสด

โทรศัพท์ของหลินเทียนก็ค้าง

จากนั้นเขาก็พบว่ามีข้อความแสดงความคิดเห็นจำนวนมากไหลเข้ามา

จำนวนผู้ชมออนไลน์ก็เพิ่มขึ้นทุกวินาที

มีคนออนไลน์หลายสิบคนทันที และจำนวนก็เพิ่มขึ้นเป็นหลักร้อยหลักพัน

ในเวลาไม่ถึงครึ่งนาที

จำนวนคนออนไลน์ก็มากกว่าหนึ่งพันคน!!

นี่เพิ่งจะเริ่มการถ่ายทอดสดเองนะ!

นั่นหมายความว่าคนหลายพันคนนี้กำลังดูห้องถ่ายทอดสดอยู่!

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ดูอยู่

แต่พวกเขาก็คลิกการแจ้งเตือนเพื่อเริ่มการถ่ายทอดสด!

"พระเจ้า ทำไมถึงมีคนดูเยอะขนาดนี้?"

หลินเทียนก็งุนงงเช่นกันเมื่อเห็นคนเข้ามามากมายขนาดนี้ทันทีที่เริ่มการถ่ายทอดสด

จากนั้นเขาก็มองไปที่จำนวนผู้ติดตาม

"สิบ...ร้อย...พัน...หมื่น"

"หา???"

"ห้าหมื่น!!"

เขาเห็นว่าจำนวนผู้ติดตามในห้องถ่ายทอดสดของเขามีถึงห้าหมื่นคน!

ความเร็วในการเพิ่มขึ้นของผู้ติดตามนั้นรวดเร็วมาก

เมื่อวานนี้ตอนที่เขาเลิกถ่ายทอดสด เขามีผู้ติดตามเพียงสองหมื่นกว่าคนเท่านั้น

แล้วอีกสามหมื่นคนมาจากไหน?

หลินเทียนประหลาดใจ

จากนั้นเขาก็เห็นเบาะแสจากข้อความแสดงความคิดเห็น

แฟนๆ หลายคนบอกว่าพวกเขามาจากโต่วอิน(Douyin) และบิลิบิลิ (Bilibili)

มีคนตัดต่อวิดีโอถ่ายทอดสดของเขาเพื่อดึงดูดผู้ชมให้เขางั้นเหรอ?

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง หลินเทียน

ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและค้นหาวิดีโอถ่ายทอดสดของเขา

ไม่นานนัก วิดีโอกว่าสิบรายการก็ปรากฏขึ้น

วิดีโอที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือวิดีโอที่ตัดต่อโดยเจ้าของช่อง UP ที่ชื่อว่า อี้เป่า ซึ่งมียอดไลค์หลายแสนครั้ง

วิดีโอในนั้นเป็นเนื้อหาการถ่ายทอดสดของเขาเมื่อวานนี้

เป็นเพียงเวอร์ชั่นย่อ

เขาลองดู

มันถูกตัดต่อมาอย่างดี

มันแสดงให้เห็นฉากที่เขาช่วยปลอบโยนแม่หมีแพนด้าตอนที่มันกำลังคลอดลูกอย่างยากลำบาก

ประกอบกับเสียงเพลงประกอบที่อบอุ่น ทำให้รู้สึกถึงความกลมกลืนระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ

หลินเทียนกดไลค์วิดีโอและไม่ได้ปิดมัน

เขาไม่รังเกียจที่ใครบางคนจะนำวิดีโอถ่ายทอดสดของเขาไปใช้

เขาไม่ได้ใช้เวลามากมายในการถ่ายทอดสด ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเขาจะไม่เสียพลังงานไปกับการเรียกร้องสิทธิ์ใดๆ

เขาไม่ได้วางแผนที่จะหารายได้จากการตัดต่อวิดีโอ

และเจ้าของช่อง UP ส่วนใหญ่ เนื่องจากพวกเขากังวลว่าจะถูกฟ้องร้อง พวกเขาจะระบุแหล่งที่มาของวิดีโอที่บันทึกไว้

ซึ่งทางอ้อมนี้ก็ทำให้เขามีผู้ชมมากขึ้นเช่นกัน

ที่เขาได้แฟนๆ มากมายเมื่อคืนนี้ ก็เพราะแบบนี้แหละ

ดังนั้น ถ้าคนอื่นตัดต่อวิดีโอของเขา เขาก็จะไม่ห้าม

ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ทำให้เขาเสื่อมเสียชื่อเสียง เขาก็จะไม่สนใจ

"สวัสดีตอนเช้าทุกคน ยินดีต้อนรับเพื่อนใหม่ครับ"

"ที่นี่คือเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าเสฉวน ถ้าคุณชอบดูวิวทิวทัศน์ธรรมชาติ คุณสามารถคลิกติดตามได้"

หลินเทียนทักทายผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดอย่างง่ายๆ

ข้อความแสดงความคิดเห็นตอบกลับอย่างรวดเร็ว

"พี่เทียน สวัสดีตอนเช้า!"

"เรามาดูลูกหมีแพนด้า"

"หมีแพนด้าอยู่ไหน?"

"ให้เราดูหน่อย!"

"เจอหมีแพนด้าป่าจริงๆ เหรอ?"

"ได้ยินมาว่าเจ้าของห้องล่อลวงหมีแพนด้ากลับบ้าน?"

"ไม่ได้ล่อลวง มันตามมาเองต่างหาก"

"ใช่ ใครไม่รู้ความจริงก็อย่ามั่ว"

...

ข้อความแสดงความคิดเห็นตอบกลับอย่างรวดเร็ว

ข้อความแสดงความคิดเห็นจำนวนมากต้องการเห็นหมีแพนด้า

หลายคนติดตามการถ่ายทอดสดเมื่อวานนี้

พวกเขาดูการเกิดของลูกหมีทั้งสองตัวและเป็นห่วงสุขภาพของพวกมัน

ดังนั้น หลินเทียนจึงไม่ปฏิเสธพวกเขา

"ไม่ต้องห่วง แม่หมีแพนด้ากำลังนอนอยู่ในบ้าน แม่ลูกปลอดภัยดี ผมจะพาคุณไปดูพวกมัน"

หลังจากที่หลินเทียนกินบะหมี่เสร็จ

เขาก็แขวนโทรศัพท์มือถือไว้ที่หน้าอกและเตรียมที่จะพาห้องถ่ายทอดสดกลับไปที่บ้านเพื่อดูแม่หมีแพนด้า

อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งจะลุกขึ้น

ในเวลานี้

ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น:

"หลินเทียน อยู่ในบ้านไหม?"

"พวกเราเป็นเจ้าหน้าที่จากสำนักงานป่าไม้"