บทที่ 128 ละอายใจ
"คุณลุงครับ มากินข้าวด้วยกันสักหน่อยไหมครับ?" เฉินอวี่ขมวดคิ้วเรียก ไม่ว่าอย่างไร ก็คงปล่อยให้คนแก่นั่งเหม่ออยู่ในร้านแบบนี้ไม่ได้ หานตงลี่เงยหน้าขึ้นอย่างสะดุ้ง ไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่ถือไม้เท้าเดินเข้ามา ชูหงรีบไปหยิบชามตะเกียบสะอาดมา พร้อมกับตักข้าวให้หานตงลี่หนึ่งชาม พอหานตงลี่นั่งลง ก็ตกใจกับ...
