บทที่ 783 ตำรวจไทย
ในขณะที่หัวหน้าตำรวจไทยมองดูด้วยความสงสัย บอดี้การ์ดของถังหยวนที่อยู่รอบ ๆ ก็พุ่งเข้าจัดการอย่างรวดเร็ว ในเวลาไม่ถึงห้าวินาที ตำรวจทุกคนก็ถูกจับกดลงกับพื้นหมด
หัวหน้าตำรวจไทยที่ใบหน้ากำลังสัมผัสกับพื้นดิน ยังมีสีหน้าไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น
พวกเขากล้าทำแบบนี้ได้ยังไง?
พวกเขากล้าโจมตีตำรวจได้ยังไง!
“พวกแกโจมตีตำรวจ!”
“นี่พวกแกกำลังโจมตีเจ้าหน้าที่!”
หลังจากที่หัวหน้าตำรวจตั้งสติได้ เขาก็เริ่มตะโกนด้วยความโกรธและตกใจพร้อมทั้งพยายามดิ้นรนจะลุกขึ้นและหยิบปืน แต่ด้วยร่างกายที่อ่อนแอกว่า เขาไม่สามารถต้านทานบอดี้การ์ดของถังหยวนได้เลย ไม่ว่าเขาจะพยายามดิ้นรนอย่างไร คนที่กดอยู่บนหลังของเขาก็ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย
“ถังหยวน นี่มันจะไม่เป็นปัญหาใช่ไหม?”
หลินซิงหว่านมองดูเหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้า ดวงตาเธอแฝงไปด้วยความกังวลเล็กน้อย เธอจึงหันไปถามถังหยวน
“ไม่เป็นไร ผมโทรศัพท์สักครู่ เดี๋ยวเรื่องก็จบ”
ถังหยวนโบกมือแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาเซี่ยเฉิงรุ่น แต่ทันทีที่โทรไป ฝ่ายนั้นก็ตัดสายไป
“หืม?”
“ตัดสายของฉันเหรอ?”
ขณะที่ถังหยวนกำลังสงสัย เซี่ยเฉิงรุ่นก็โทรกลับมาทันที และเป็นการโทรแบบวิดีโอ
ถังหยวนเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะกดรับวิดีโอ เสียงดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ที่ดังสนั่นก็ดังขึ้นทันที และภาพวิดีโอที่เขาเห็นคือสาว ๆ สุดเซ็กซี่ในงานปาร์ตี้ บางคนใส่บิกินี บางคนสวมชุดเดรสที่ผ่าสูงจนถึงต้นขา
แชมเปญ คาราโอเกะ สระว่ายน้ำกลางแจ้ง และดีเจ...
เมื่อถังหยวนเห็นภาพนี้ เขาก็รู้ทันทีว่าเจ้าเด็กพวกนี้กำลังปาร์ตี้กันอยู่ และแน่นอนว่า หลินซิงหว่านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็มองเห็นภาพในวิดีโอด้วย เธอแอบมองไปเล็กน้อยก่อนจะกัดริมฝีปากพร้อมมองถังหยวนด้วยสายตาที่แฝงความหมายบางอย่าง
“ถังหยวน รีบมานี่สิ!”
“มีสาวสวยเยอะแยะ เลือกได้ตามสบายเลย!”
เพราะเสียงเพลงดังมาก เซี่ยเฉิงรุ่นจึงพูดด้วยการเอาปากใกล้กับไมโครโฟนของโทรศัพท์ ทำให้เสียงที่ดังออกมายิ่งชัดเจนมากขึ้น
ในชั่วขณะนั้น ถังหยวนก็รู้สึกได้ชัดว่าหลินซิงหว่านมองเขาด้วยสายตาที่แปลกขึ้นกว่าเดิม
“แค่ก แค่ก...”
“เจ้าหนุ่มนี่ใส่ร้ายผม ผมไม่เคยไปที่แบบนั้นเลยสักครั้ง”
ถังหยวนกระแอมเล็กน้อย แล้วหันไปมองหลินซิงหว่านด้วยท่าทางจริงจัง “ผมไม่สนใจที่แบบนั้นเลย ไม่เคยสนใจแม้แต่นิดเดียว!”
“อื้ม ๆ...”
“ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ”
หลินซิงหว่านกระพริบตาและยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก
เมื่อถังหยวนเห็นท่าทางของหลินซิงหว่าน เขาก็รู้ทันทีว่าเธอคงไม่ได้เชื่อคำพูดของเขาแน่นอน เขาจึงส่ายหัวเล็กน้อยและเปลี่ยนมุมกล้องของโทรศัพท์ไปเป็นกล้องหน้า
เมื่อเซี่ยเฉิงรุ่นเห็นภาพของตำรวจไทยที่ถูกจับกดไว้กับพื้น เขาก็ตกใจจนเผลออุทานออกมา
“ว้าว!”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”
เซี่ยเฉิงรุ่นร้องเสียงดัง และรีบสั่งให้ปิดเพลงแล้วเปิดไฟในงานทันที
เป็นที่รู้กันดีว่าการเปิดไฟในงานปาร์ตี้ตอนกลางคืนสามารถทำให้ทุกคนรู้สึกอึดอัดได้ และในขณะนั้น หวังหลงเจ๋อก็ยกมือออกจากร่องอกของสาวคนหนึ่งอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เหยาเล่ยก็กำลังใส่กางเกงขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เกิดอะไรขึ้น?”
ทั้งสองทำท่าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเดินไปหาเซี่ยเฉิงรุ่น แต่เมื่อพวกเขาเห็นภาพในโทรศัพท์ก็มีปฏิกิริยาไม่ต่างกัน ทั้งคู่ยืนอึ้งไปเลย
“นี่มันอะไรกัน?”
“ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้?”
เหยาเล่ยเกาหัวด้วยความงุนงง เขาไม่เข้าใจสถานการณ์เลย
“ถังหยวน นี่มันเรื่องอะไร?”
“ทำไมพวกนายถึงมีปัญหากับตำรวจ?”
เซี่ยเฉิงรุ่นเริ่มรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงเลิกทำท่าทีเล่น ๆ และถามถังหยวนด้วยน้ำเสียงจริงจังมากขึ้น
“เรื่องมันยาว แต่สรุปง่าย ๆ คือผมเดินตลาดนัดแล้วมีคนเล็งผมไว้ คนพวกนี้เลยติดต่อกับตำรวจไทยเพื่อสร้างเรื่องว่าผมขโมยของ พวกเขาคงคิดจะใช้วิธีนี้ขโมยของมีค่าของผม”
“พวกเขายืนยันจะพาผมไปสถานี แถมยังไม่ยอมให้ผมโทรศัพท์ด้วย ผมก็เลยต้องใช้วิธีนี้ นายจัดการได้ไหม ถ้านายจัดการได้ก็ดี ถ้าไม่ได้ ผมจะติดต่อสถานทูตเอง”
ถังหยวนรู้ว่ามีผู้คนจำนวนมากเริ่มมุงดู เขาจึงอธิบายเหตุการณ์โดยย่อ ไม่เสียเวลา
“ไอ้บ้า!”
“ใครกันที่กล้าขนาดนี้ มายุ่งกับพวกเรา!”
เซี่ยเฉิงรุ่นที่มีอำนาจมากในไทยถึงกับโกรธมากเมื่อได้ยินเรื่องราว เขาจึงพูดอย่างหัวเสีย “ถังหยวน ส่งที่อยู่มาให้ฉัน เดี๋ยวฉันโทรศัพท์หาคนจัดการให้เอง ตอนนี้ฉันจะรีบไปหานายพร้อมกับหลงเจ๋อและเหยาเล่ยด้วย”
“ผมอยู่ที่ทางออกฝั่งเหนือของตลาดนัดถนนข้าวสาร นายแค่ส่งคนมาจัดการก็พอ นายทั้งสามไม่ต้องลำบากมาเองหรอก”
ถังหยวนมองไปที่ป้ายบอกทางก่อนจะตอบกลับไป
“นายมีปัญหาแบบนี้ เราจะเล่นต่อได้ยังไง!”
เซี่ยเฉิงรุ่นปฏิเสธทันที เขารีบเดินออกไปพร้อมพูดว่า “ถังหยวน ควบคุมตำรวจไทยพวกนั้นไว้ก่อน อย่าให้เกิดการบาดเจ็บล้มตาย จะมีวันเฉลิมพระชนมพรรษาของพระมหากษัตริย์ในอีกไม่กี่วัน ถ้าเรื่องใหญ่ขึ้นจะเก็บกวาดลำบาก”
“ไม่ต้องห่วง ผมรู้ดี”
ถังหยวนเข้าใจดีว่าเซี่ยเฉิงรุ่นกังวลอะไร เขารู้ว่าบอดี้การ์ดของเขาทุกคนติดอาวุธจริง และถ้าใครกล้าลงมือโจมตี พวกเขาจะไม่ปรานีแม้แต่น้อย ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็ตาม
“ดี ๆ!”
“รอแค่สิบห้านาที! คนของฉันจะไปถึงเร็ว ๆ นี้!”
เซี่ยเฉิงรุ่นพูดทิ้งท้ายก่อนจะวางสายไป
ถังหยวนวางโทรศัพท์ลงและเริ่มรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น เขาหันไปหาหลินซิงหว่านที่ยังคงดูประหม่าเล็กน้อย ก่อนจะเอื้อมมือไปบีบแก้มเธอเบา ๆ และพูดปลอบว่า “ไม่ต้องห่วง ทุกอย่างจะเรียบร้อยภายในไม่ช้า”
เจริญโภคภัณฑ์ซึ่งเป็นกลุ่มธุรกิจที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย มีอิทธิพลครอบคลุมเกือบทุกอุตสาหกรรมของประเทศ และยังมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับราชวงศ์ไทย ถ้าเรื่องแค่นี้ยังจัดการไม่ได้ มันก็เป็นไปไม่ได้เลย
เมื่อเห็นถังหยวนดูสบายใจเช่นนี้ หลินซิงหว่านก็เริ่มสงบลงและยืนรออย่างอดทนข้าง ๆ เขา
