บทที่ 37  หุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่

บทที่ 37  หุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่

ข้างทะเลสาบ

ซูหมิงมองตำหนักจ้งเซียนที่สร้างเสร็จ เขาก็รู้สึกถึงความเชื่อมโยงทางสายเลือด

โชคดีที่เขาไม่เคยบ่มเพาะสมบัติล้ำค่า ถ้าซูหมิงเคยบ่มเพาะสมบัติล้ำค่า เขาจะพบว่าความรู้สึกเชื่อมโยงทางสายเลือดนี้ เหมือนกับสมบัติล้ำค่าไม่มีผิด

"เก็บ!"

ซูหมิงพูดเบาๆ

เคหาสน์หุ่นเชิดขนาดมากกว่า 100 ตารางเมตรตรงหน้าก็ลอยขึ้น แล้วหดเล็กลงอย่างรวดเร็ว

สุดท้าย มันก็กลายเป็นตำหนักขนาดเล็ก แล้วบินเข้าไปในมือของซูหมิง

เมื่อมองตำหนักจ้งเซียนที่กำลังหมุนอยู่ในมือ ซูหมิงก็รู้สึกพึงพอใจ

แต่ตอนนี้เคหาสน์หุ่นเชิดเพิ่งสร้างเสร็จ เมล็ดพันธุ์เต๋าพลังอิทธิฤทธิ์ยังไม่ปรากฏ ถ้าอยากแสดงพลังของมันออกมา ก็ต้องอาศัยหุ่นเชิดกระดาษ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้

ซูหมิงก็ตบถุงเก็บของ

ในพริบตา หุ่นเชิดกระดาษสองตัวก็กระโดดออกมาจากถุงเก็บของ

ทันทีที่หุ่นเชิดกระดาษตกถึงพื้น มันก็ขยายใหญ่ขึ้น แล้วกลายเป็นหุ่นเชิดกระดาษขนาดเท่าผู้ใหญ่สองตัวในพริบตา

แต่หุ่นเชิดกระดาษสองตัวนี้ ตัวหนึ่งไม่มีรอยขีดข่วน ส่วนอีกตัวหนึ่งมีรอยแผลเต็มไปหมด ร่างกายสีขาวมีรอยไหม้เกรียมมากกว่าหนึ่งแห่ง

ซูหมิงโยนตำหนักจ้งเซียนในมือออกไป แล้วพูดเบาๆ "เก็บ!"

ในพริบตาต่อมา หุ่นเชิดกระดาษสองตัวก็เงยหน้าขึ้น จากนั้นร่างกายก็หดเล็กลง แล้วกระโดดเข้าไปในประตูของตำหนักจ้งเซียน

เมื่อเห็นหุ่นเชิดกระดาษสองตัวเข้าไปในตำหนักจ้งเซียน ซูหมิงก็ใช้จิตสำนึกสังเกตการเปลี่ยนแปลงภายในตำหนักจ้งเซียนทันที

เมื่อจิตสำนึกเข้าไปโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง ซูหมิงก็เห็นหุ่นเชิดกระดาษสองตัว กำลังยืนอยู่ที่มุมหนึ่งของตำหนักจ้งเซียน

ภายในตำหนัก

หมอกสีขาวเริ่มแผ่กระจายไปทั่ว พร้อมกับการเข้ามาของหุ่นเชิดกระดาษสองตัว

"หมอกนี้คือปราณเซียนสรรค์สร้าง ที่บันทึกไว้ในเคหาสน์หุ่นเชิดงั้นหรือ?"

ซูหมิงสังเกตอย่างละเอียด

ทันทีที่ปราณเซียนสรรค์สร้างปรากฏขึ้น มันก็ลอยไปทางหุ่นเชิดกระดาษที่เต็มไปด้วยบาดแผล

เมื่อปราณเซียนสรรค์สร้างเข้าใกล้ หุ่นเชิดกระดาษที่เต็มไปด้วยบาดแผลก็อ้าปาก จากนั้นปราณเซียนสรรค์สร้างก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของหุ่นเชิดกระดาษตัวนี้

ในไม่ช้า หุ่นเชิดกระดาษที่ดูดซับปราณเซียนสรรค์สร้างจนหมด จากนั้นก็ฟื้นตัวจากความเสียหายในทันที จาตอนนี้ มันเหมือนกับหุ่นเชิดกระดาษอีกตัวหนึ่ง

"ความเสียหายซ่อมแซมเรียบร้อยแล้ว!"

ซูหมิงมีสีหน้าดีใจ

หุ่นเชิดกระดาษตัวนี้ ช่วยให้เขาฆ่าจางจิ่งอวี้กับคนอื่นๆ ทั้งสามคนได้อย่างรวดเร็ว

แต่มันก็ได้รับความเสียหายมาก ตอนนี้ ความเสียหายเหล่านั้นหายเป็นปลิดทิ้ง แม้แต่รอยไหม้เกรียมบนร่างกายก็หายไป

"สมบัติล้ำค่า!"

ซูหมิงโห่ร้องคำชม

จากนั้นเขาก็เรียกหุ่นเชิดกระดาษออกมา แล้วตรวจสอบอย่างละเอียด เมื่อมั่นใจว่าหุ่นเชิดกระดาษตัวนี้ไม่มีความเสียหายแล้ว เขาก็โล่งใจ

"คุณสมบัติในการซ่อมแซมหุ่นเชิดกระดาษที่เสียหายของเคหาสน์หุ่นเชิดได้รับการยืนยันแล้ว ต่อไปคือการทดสอบระยะทางและจำนวนในการควบคุมหุ่นเชิดกระดาษ"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซูหมิงก็ส่ายหน้า "จำนวนหุ่นเชิดกระดาษที่ควบคุมได้ มันทดสอบได้ยาก ตอนนี้แก่นแท้โลหิตหัวใจของข้าเสียหายมาก ไม่เหมาะที่จะสังเวยหุ่นเชิดกระดาษเพิ่มอีก แต่ระยะทางในการควบคุม สามารถทดสอบได้

แต่ก่อนหน้านั้น ข้าต้องปรับปรุงหุ่นเชิดกระดาษก่อน!"

ซูหมิงนึกถึงหุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่สองแบบที่บันทึกไว้ในวิชาหุ่นเชิดกระดาษ เขาก็รู้สึกตื่นเต้น

หุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่สองแบบนี้ แบบหนึ่งคือหุ่นเชิดกระดาษโล่ดาบ ที่ใช้สำหรับการต่อสู้ระยะประชิด ส่วนอีกแบบหนึ่งคือหุ่นเชิดกระดาษนักธนู ที่เชี่ยวชาญการโจมตีระยะไกล

หุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่สองแบบนี้ สามารถปรับปรุงจากหุ่นเชิดกระดาษขั้นพื้นฐานได้

กระบวนการปรับปรุงไม่ซับซ้อน แค่ทาคำสาปสังเวยโลหิตทั่วไปอีกสองสามชั้นก็พอ

การสร้างหุ่นเชิดกระดาษนักธนู อาจจะซับซ้อนกว่าเล็กน้อย เพราะต้องทาคำสาปสังเวยโลหิตหนึ่งชั้นบนลูกธนูทุกดอก

แบบนี้ ลูกธนูทุกดอกที่หุ่นเชิดกระดาษนักธนูยิงออกไป พลังของมันจะเหนือกว่าการโจมตีอย่างเต็มกำลังของผู้ฝึกตนขอบเขตขัดเกลาปราณขั้นเก้า ที่ควบคุมสมบัติวิเศษระดับหนึ่งขั้นสูง

เมื่อมองหุ่นเชิดกระดาษสองตัวตรงหน้า ซูหมิงก็ตัดสินใจที่จะปรับปรุงมันให้เป็นหุ่นเชิดกระดาษโล่ดาบ และหุ่นเชิดกระดาษนักธนู

ด้วยการฝึกฝนทักษะการสร้างหุ่นเชิดกระดาษมานานกว่าครึ่งเดือน

การที่ซูหมิงปรับปรุงหุ่นเชิดกระดาษในตอนนี้ มันไม่เกินจริงเลยที่จะบอกว่า เขาเชี่ยวชาญมาก!

ใช้เวลามากกว่าหนึ่งชั่วยาม

หุ่นเชิดกระดาษใหม่สองตัวก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าซูหมิง

ตัวหนึ่งถือดาบและโล่ในมือทั้งสองข้าง บนดาบและโล่ สลักคำสาปสังเวยโลหิตทั่วไป

ส่วนอีกตัวหนึ่ง ถือธนูยาวที่ทำจากกระดาษในมือ สะพายกระบอกธนูที่ทำจากกระดาษไว้ข้างหลัง ในกระบอกธนู มีลูกธนู 12 ดอก

เมื่อมองหุ่นเชิดกระดาษใหม่สองตัวตรงหน้า ซูหมิงก็รู้สึกดีใจมาก

เพราะตามที่บันทึกไว้ในวิชาหุ่นเชิดกระดาษ

หุ่นเชิดกระดาษโล่ดาบกับหุ่นเชิดกระดาษนักธนู ที่มีระดับการฝึกฝนเท่ากัน พลังของมันจะแข็งแกร่งกว่าหุ่นเชิดกระดาษทั่วไป

หุ่นเชิดกระดาษสองตัวนี้ถูกซูหมิงเสริมพลังจนถึงขีดจำกัดแล้ว ตอนนี้หลังจากปรับปรุงเป็นหุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่ พลังของมันก็เพิ่มขึ้นอีก เขาจะไม่ดีใจได้อย่างไร ใช่ไหม?

ซูหมิงมองหุ่นเชิดกระดาษแบบใหม่สองตัวตรงหน้า แล้วพยักหน้า "ต่อไปคือการทดสอบระยะทางในการควบคุม"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้

ซูหมิงก็ยื่นมือออกไป ตำหนักจ้งเซียนก็บินเข้ามาในมือของเขา

คราวนี้ ซูหมิงไม่ได้ควบคุมหุ่นเชิดกระดาษโดยตรง แต่ควบคุมมันผ่านตำหนักจ้งเซียน

แน่นอน

ในขณะที่ซูหมิงส่งจิตสำนึกเข้าไปในตำหนักจ้งเซียน เขาก็รู้สึกว่าการควบคุมหุ่นเชิดกระดาษของเขา ไปถึงระดับใหม่

ถ้าเขาควบคุมมันต่อไป เขายังสามารถแนบจิตสำนึกเล็กๆ น้อยๆ ของเขาเข้ากับหุ่นเชิดกระดาษ แล้วมองเห็นสิ่งต่างๆ ผ่านมุมมองของมัน

"ความรู้สึกนี้ช่างมหัศจรรย์ยิ่งนัก!"

ซูหมิงพึมพำ

"ไป!"

ซูหมิงออกคำสั่ง หุ่นเชิดกระดาษสองตัวก็วิ่งไปทางย่านการค้าชิงสุ่ย

เมื่อเทียบกับซูหมิงแล้ว ความเร็วของหุ่นเชิดกระดาษสองตัวเร็วกว่ามาก

ใช้เวลาเพียงครู่เดียว มันก็วิ่งออกไปหลายลี้

สิ่งที่ทำให้ซูหมิงตกใจยิ่งกว่าคือ หุ่นเชิดกระดาษสองตัววิ่งออกไปหลายลี้แล้ว แต่จิตสำนึกของเขายังคงแนบอยู่กับหุ่นเชิดกระดาษ

"นี่..."

ซูหมิงตกใจมาก

ต้องรู้ก่อนว่า ต่อให้เป็นผู้ฝึกตนขอบเขตสร้างรากฐานขั้นหนึ่ง ระยะการตรวจจับของจิตสำนึกก็แค่หนึ่งลี้เท่านั้น

นี่ก็หมายความว่า ระยะการโจมตีของผู้ฝึกตนขอบเขตสร้างรากฐานขั้นหนึ่ง ที่ควบคุมสมบัติวิเศษ มากที่สุดก็ไม่เกินหนึ่งลี้

แต่ตอนนี้ ซูหมิงควบคุมหุ่นเชิดกระดาษสองตัว วิ่งออกไปเกือบสิบลี้แล้ว สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือ จิตสำนึกที่เขาแนบไว้กับหุ่นเชิดกระดาษสองตัว ไม่รู้สึกว่าขาดการติดต่อเลย

ระยะทางสิบลี้!

ต่อให้เป็นจิตสำนึกของผู้ฝึกตนขอบเขตสร้างรากฐานขั้นปลาย ก็ไปได้ไม่ไกลขนาดนั้น!

ตอนนี้เขาถึงเข้าใจจริงๆ ว่า ทำไมเคหาสน์หุ่นเชิด ถึงถูกเรียกว่าเป็นทักษะหลักของวิชาหุ่นเชิดกระดาษ

ถ้าไม่มีเคหาสน์หุ่นเชิด การที่ซูหมิงควบคุมหุ่นเชิดกระดาษก่อนหน้านี้ มากที่สุดก็แค่เกินระยะการตรวจจับของจิตสำนึกไม่มาก

ถ้าระยะทางไกลกว่านี้ เนื่องจากมองไม่เห็นหุ่นเชิดกระดาษ ซูหมิงจึงไม่สามารถออกคำสั่งให้มันได้ มันก็เหมือนกับการสูญเสียการควบคุมหุ่นเชิดกระดาษ

แต่ตอนนี้ หุ่นเชิดกระดาษสองตัววิ่งออกไปสิบลี้แล้ว แต่เขาก็ยังคงควบคุมมันได้

"น่ากลัวมาก! เพียงเท่านี้ วิชาหุ่นเชิดกระดาษก็ไม่ด้อยไปกว่าทักษะวิชาขอบเขตสร้างรากฐานเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเคหาสน์หุ่นเชิดยังมีศักยภาพที่จะเลื่อนขั้นเป็นสมบัติล้ำค่าในอนาคต"

ซูหมิงพูดอย่างตื่นเต้น