บทที่ 298 สายโทรศัพท์ที่มาผิดเวลา
อันซือซือนอนอยู่บนเตียงขณะมองเข้าไปในดวงตาของสวี่ชิวเหวินด้วยความรัก แต่เธอยังคงหน้ามุ่ยและพูดว่า “สามี ผมของฉันยังไม่แห้งเลย มันจะทำให้เตียงเปียก ให้ฉันเช็ดก่อนนะ” สวี่ชิวเหวินส่ายหัว “ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็เปียกอยู่ดี” อันซือซือรู้ว่าเธอถึงวาระแล้ว จึงกัดริมฝีปากแล้วหันศีรษะหนีราวกับยอมรับชะตากรรม ...
