บทที่ 25 เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ
ภายในห้องฝึกฝน เสินหลิงถือตำราเทพจักรพรรดิ พลิกอ่านหน้า "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" อย่างพินิจพิเคราะห์
"เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" เป็นหนึ่งในสองเคล็ดวิชาลับสุดยอดของตำราเทพจักรพรรดิ เมื่อใช้งานจะสามารถเพิ่มวรยุทธ์ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ โดยไม่ทำลายรากฐาน!
การฝึกฝนเคล็ดวิชานี้ต้องใช้พื้นฐานพลังแก่นวิญญาณระดับหนึ่ง ซึ่งพลังแก่นวิญญาณของเสินหลิงในตอนนี้อยู่ที่ขั้นจิตว่างเปล่าระยะปลาย พอดีกับข้อกำหนดขั้นต่ำในการฝึกฝน
"เหลือเวลาอีกครึ่งเดือน เพียงพอสำหรับการฝึกฝนเคล็ดวิชา 'เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ' นี้" จิตใจที่เคยตึงเครียดของเสินหลิงผ่อนคลายลงไม่น้อย ตามแผนที่วางไว้ก่อนหน้านี้ เสินหลิงก็ได้ฝึกฝนทั้งวิถีเต๋าและการฝึกกายภาพมาอย่างต่อเนื่อง
"นับรวมข้าที่ยังไม่ได้ขึ้นตำแหน่งเจ้าสำนักด้วย เจ้าสำนักสี่รุ่นล้วนเลือกฝึกฝน 'เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ' เคล็ดวิชานี้เมื่อเปิดใช้แปดโทสะแรก วรยุทธ์จะเพิ่มขึ้นอย่างน้อยหนึ่งขั้นใหญ่ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโทสะที่เก้าที่แลกด้วยชีวิต เมื่อเปิดใช้จะเพิ่มวรยุทธ์ขึ้นหนึ่งขั้นใหญ่ในทันที" เสินหลิงคิดว่าการพ่ายแพ้อย่างยับเยินในชาติก่อนนั้นสมควรแล้ว เคล็ดวิชาอันน่าทึ่งเช่นนี้กลับไม่ยอมเรียนรู้ อย่างน้อยก็เพิ่มวรยุทธ์ได้หนึ่งขั้นใหญ่! ช่างเสียเปล่าเคล็ดวิชา "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" นี้จริงๆ!
ในชาติก่อน เสินหลิงไม่ได้ฝึกฝนเคล็ดวิชาอันน่าทึ่งนี้ เพราะ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" นี้เฉพาะผู้ฝึกกายภาพเท่านั้นที่ฝึกฝนได้
"เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" มีพลังอานุภาพมหาศาล แน่นอนว่าข้อกำหนดสำหรับผู้ใช้งานก็สูงมากเช่นกัน ต้องมีร่างกายที่แข็งแกร่งมากพอที่จะรับมือกับการเพิ่มพลังอย่างบ้าคลั่งหลังใช้เคล็ดวิชา
ตอนนี้ร่างกายของเสินหลิงสามารถรับมือได้สูงสุดสองโทสะ โทสะแรกมีชื่อว่า "โทสะกาย" เป็นการกระตุ้นเนื้อและเลือดในร่างกาย โทสะที่สองมีชื่อว่า "โทสะเส้นเอ็น" เป็นการกระตุ้นเส้นเอ็นในร่างกายมนุษย์
ผนึกอาคมของ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" มีจำนวนมาก ใช้เวลาครึ่งวัน เสินหลิงถึงจดจำผนึกอาคมทั้งหมดได้
"ดูเหมือนว่าการฝึกฝน 'เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ' นี้จะเป็นการผสมผสานระหว่างผนึกอาคม แก่นวิญญาณ และการกระตุ้นศักยภาพร่างกายพร้อมกัน" เสินหลิงมองเห็นแก่นแท้ของ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ"
เสินหลิงเริ่มฝึกฝนโทสะแรก โทสะกาย แก่นแท้ของโทสะแรกคือการกระตุ้นจุดลมปราณทั่วร่างกายเพื่อเพิ่มวรยุทธ์ในช่วงเวลาสั้นๆ! เสินหลิงนั่งขัดสมาธิ มือทำผนึกอาคมชั้นแรกของ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ"
จื่อ(88) โฉ่ว(88) อิ๋น(88) เหม่า(88) เฉิน(88) ซื่อ(88) อู่(88) เว่ย(88) เซิน(88) โหย่ว(88) ซวี(88) ไฮ่(88)... พร้อมกับการร่ายผนึกอาคมทีละอัน
จุดลมปราณต่างๆ บนแขนของเสินหลิง เช่น หยางฉือ เซินเหมิน เหอกู่ จงจู่ เสี่ยวชง ถูกกระตุ้นตามลำดับ ปราณวิญญาณสีทองพุ่งออกมาจากจุดลมปราณเหล่านี้อย่างบ้าคลั่ง
จุดลมปราณบนขาทั้งสองข้างของเสินหลิง เช่น อิ๋นกู่ เซวียไห่ เฉิงซาน เจี๋ยซี หยางหลิงเฉวียน อิ๋นหลิงเฉวียน ก็ถูกกระตุ้นตามลำดับเช่นกัน
จุดลมปราณมากมายบนร่างกายของเสินหลิง เช่น หยินหยาง เทียนซู เซินเต้า จื้อหยาง ชวีเยวี๋ยน เทียนจง ก็ถูกเสินหลิงกระตุ้นตามลำดับ
พร้อมกับการร่ายผนึกอาคมอย่างต่อเนื่องของเสินหลิง จุดลมปราณทั่วร่างกายของเขาล้วนถูกกระตุ้น ปล่อยคลื่นปราณวิญญาณอันทรงพลังออกมาจากจุดลมปราณเหล่านั้น
เสินหลิงใช้แก่นวิญญาณสำรวจภายในร่างกาย พบว่าจุดลมปราณทั้ง 702 จุดทั่วร่างกายล้วนเปลี่ยนเป็นสีทอง และกำลังปล่อยปราณวิญญาณออกมาอย่างต่อเนื่อง
"อา!" เสินหลิงยังไม่คุ้นชินกับความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่เกิดจากการกระตุ้นจุดลมปราณ แม้ว่าการใช้ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" จะไม่ทำลายรากฐาน แต่ความเจ็บปวดนี้ก็รุนแรงมาก
ปราณวิญญาณจำนวนมหาศาลพุ่งออกมาจากจุดลมปราณอย่างต่อเนื่อง ความเจ็บปวดจากการที่ปราณวิญญาณพุ่งออกมาอย่างบ้าคลั่งนั้น ราวกับถูกแมลงกัดต่อยทั่วร่าง ยากจะทนไหว
เสินหลิงได้แต่กัดฟันแน่น พยายามเคลื่อนไหวและโจมตีในสภาวะนี้
เพียงสองสามลมหายใจ เสินหลิงก็แทบทนความเจ็บปวดไม่ไหว เนื่องจากการเปิดใช้โทสะแรก อุณหภูมิร่างกายของเสินหลิงสูงมาก เหงื่อที่ไหลออกมาระเหยในทันที
หลังผ่านไปหนึ่งเค่อ สภาวะโทสะแรกของเสินหลิงก็คลายลงโดยไม่รู้ตัว สีผิวของเสินหลิงก็กลับคืนสู่ปกติ
ระยะเวลาที่สามารถคงสภาพแต่ละโทสะของ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" นั้นแตกต่างกันไปในแต่ละคน ยิ่งผู้ฝึกฝนมีศักยภาพร่างกายดี ก็จะยิ่งคงสภาพได้นานขึ้น เช่นปู่ทวดเสินควงของเสินหลิง สามารถเปิดใช้หกโทสะแรกได้ตลอดเวลา โดยไม่มีผลกระทบใด
เสินหลิงกินโอสถฟื้นฟูบางส่วน แล้วก็เริ่มฝึกฝนโทสะแรกต่อ
เจ็ดวันผ่านไป เสินหลิงสามารถคงสภาพโทสะแรกได้นานครึ่งชั่วยาม
นี่คือขีดจำกัดสูงสุดที่เสินหลิงทำได้ หากต้องการยืดเวลาให้นานขึ้น เสินหลิงจำเป็นต้องเพิ่มวรยุทธ์การฝึกกายภาพเท่านั้น
โทสะที่สองคือโทสะเส้นเอ็น เป็นการกระตุ้นเส้นเอ็นในร่างกายของผู้ฝึกตน เพื่อเพิ่มพลังของผู้ฝึกตน
จื่อ(88) โฉ่ว(88) อิ๋น(88) เหม่า(88) เฉิน(88) ซื่อ(88) อู่(88) เว่ย(88) เซิน(88) โหย่ว(88) ซวี(88) ไฮ่(88)... พร้อมกับการร่ายผนึกอาคมทีละอัน
เสินหลิงเปิดใช้สภาวะโทสะแรก การใช้งานแต่ละโทสะของ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" จำเป็นต้องอยู่บนพื้นฐานของโทสะก่อนหน้า
จื่อ(55) โฉ่ว(22) อิ๋น(33) เหม่า(88) เฉิน(55) ซื่อ(88) อู่(66) เว่ย(88) เซิน(44) โหย่ว(88) ซวี(88) ไฮ่(33)... พร้อมกับการร่ายผนึกอาคมทีละอัน
เส้นเอ็นในร่างกายของเสินหลิงถูกปราณวิญญาณอันบ้าคลั่งจุดสว่าง เส้นเอ็นทุกเส้นขยายใหญ่ขึ้นภายใต้อิทธิพลของปราณวิญญาณ ดูแข็งแรงเหนียวทน
"โอ้! เจ็บขนาดนี้เลยหรือ!" เสินหลิงไม่คาดคิดว่าการใช้โทสะที่สองบนพื้นฐานของโทสะแรกนั้น ความเจ็บปวดจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงยังคงดำเนินต่อไป เพียงแค่เสินหลิงขยับตัวเล็กน้อย ความเจ็บปวดก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย
"ข้าต้องชนะ! แค่การประลองใหญ่ของสำนักยังเอาชนะไม่ได้ ข้าจะไปแย่งชิงตำแหน่งผู้ชนะในงานชุมนุมใหญ่หมื่นสำนักกับเริ่นอ้าวเทียนได้อย่างไร!" ทุกครั้งที่เสินหลิงรู้สึกทนความเจ็บปวดไม่ไหว เขาก็จะนึกถึงภาพการพ่ายแพ้อย่างยับเยินในงานชุมนุมใหญ่หมื่นสำนัก ใช้มันกระตุ้นให้ตัวเองอดทนต่อไป
ความเจ็บปวดแทบทะลุหัวใจโจมตีมาไม่หยุด แต่เสินหลิงยังคงฝึกฝนต่อไป พยายามเคลื่อนไหวและโจมตีตามปกติในขณะที่คงสภาพโทสะที่สอง
เขาพยายามปรับตัวให้ชินกับความเจ็บปวดอย่างรุนแรงนี้ เพื่อป้องกันไม่ให้เสียสมาธิเพราะความเจ็บปวดในยามต่อสู้
ครึ่งเดือนผ่านไป ในห้องฝึกฝนของหอหลิงซวี!
จื่อ(88) โฉ่ว(88) อิ๋น(88) เหม่า(88) เฉิน(88) ซื่อ(88) อู่(88) เว่ย(88) เซิน(88) โหย่ว(88) ซวี(88) ไฮ่(88)... เสินหลิงร่าย "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" ในใจ
"โทสะแรก โทสะกาย เปิด!" ร่างกายของเสินหลิงเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ กล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งอยู่แล้วบนร่างกายปูดโปนขึ้นมาอย่างน่าเกรงขาม
"โทสะที่สอง โทสะเส้นเอ็น เปิด!" เส้นเอ็นในร่างกายของเสินหลิงเต็มไปด้วยปราณวิญญาณ เปล่งแสงสีทอง
"โทสะแรกคงอยู่ได้ครึ่งชั่วยาม โทสะที่สองคงอยู่ได้หนึ่งเค่อ" เสินหลิงบันทึกระยะเวลาที่สามารถคงสภาพ "เทพจักรพรรดิเก้าโทสะ" ไว้อย่างละเอียด เพื่อใช้เป็นไพ่ตายในการรักษาชีวิต
เมื่อฝึกฝนเคล็ดวิชาลับเสร็จสิ้น เสินหลิงก็เตรียมการบางอย่าง รอคอยการประลองใหญ่ของสำนักที่จะมาถึงในวันพรุ่งนี้อย่างสงบ
