บทที่ 25  เงื่อนไข

บทที่ 25  เงื่อนไข

จิตสำนึกถูกห่อหุ้มด้วยพลังสุริยะ ซูหมิงรู้สึกเหมือนได้กลับเข้าไปในครรภ์มารดา

อบอุ่น สบาย รู้สึกเหมือนแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน

พลังสุริยะที่รวมตัวกันอยู่รอบๆ ตัวซูหมิง ค่อยๆ ฝึกฝนจิตสำนึกของเขา ซูหมิงรู้สึกว่าจิตสำนึกที่เพิ่งเกิดใหม่ของเขา แข็งแกร่งและโปร่งใสมากขึ้น ภายใต้การฝึกฝนของพลังสุริยะนี้

นี่ไม่ใช่ความรู้สึกผิดพลาดของเขา แต่มันเป็นความรู้สึกโดยตรงจากการที่จิตสำนึกแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ไม่นานนัก ซูหมิงก็ค่อยๆ รู้สึก "ร้อน" ที่จิตสำนึก

ซูหมิงตกใจ รีบเก็บจิตสำนึกกลับเข้ามาในทะเลแห่งจิตสำนึกทันที

เมื่อลืมตาขึ้น ดวงอาทิตย์ก็ค่อยๆ ขึ้นสู่ท้องฟ้า แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้อง

"ด้วยจิตสำนึกของข้าที่เป็นผู้ฝึกตนขอบเขตขัดเกลาปราณขั้นสี่ ข้าสามารถฝึกฝนวิชาสุริยันส่องเทวะได้ไม่ถึงหนึ่งก้านธูปเท่านั้น ถ้าฝึกฝนต่อไป แสงแดดที่ร้อนระอุจะเผาผลาญจิตสำนึกของข้า"

ซูหมิงเตือนตัวเองในใจ

ความรู้สึกที่จิตสำนึกแข็งแกร่งขึ้นเมื่อกี้ มันช่างน่าหลงใหลจริงๆ ผู้ฝึกตนที่ฝึกฝนวิชานี้เป็นครั้งแรก ถ้าไม่ระวัง พวกเขาจะจมดิ่งลงไป แล้วทำให้จิตสำนึกบาดเจ็บ

นี่คือเหตุผลที่วิชาสุริยันส่องเทวะเตือนผู้ฝึกตนซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า ต้องควบคุมระดับในการฝึกฝนให้ดี

หลังจากเก็บจิตสำนึกกลับเข้าไปในทะเลแห่งจิตสำนึก ซูหมิงก็รู้สึกสดชื่น

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วปล่อยจิตสำนึกออกไป

จิตสำนึกขยายออกไปภายใต้การควบคุมของเขา

หนึ่งจั้ง สองจั้ง สามจั้ง…

ในไม่ช้า จิตสำนึกของซูหมิงก็ขยายออกไปถึง 10 จั้ง แต่คราวนี้ เขารู้สึกว่าจิตสำนึกของเขายังมีพลังเหลือเฟือ

ซูหมิงคิดอะไรบางอย่างได้ จิตสำนึกก็ขยายออกไปอีก

แน่นอน จิตสำนึกของเขายังคงขยายออกไปอีกหนึ่งมี่(เมตร) แล้วก็หยุดลง เพราะถึงขีดจำกัด

"ระยะการตรวจจับของจิตสำนึกเพิ่มขึ้นหนึ่งมี่"

ซูหมิงยิ้ม "แค่ฝึกฝนครั้งเดียว ก็ได้ผลเช่นนี้ ไม่แปลกใจเลยที่จิตสำนึกของจางจิ่งอวี้ จะเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนขอบเขตสร้างรากฐานขั้นหนึ่ง"

ซูหมิงพอใจกับวิชาสุริยันส่องเทวะนี้มาก

บางทีสำหรับคนอื่นๆ แล้ว การที่จิตสำนึกแข็งแกร่งกว่าผู้ฝึกตนขอบเขตบ่มเพาะเดียวกัน อาจจะยังไม่เห็นผลชัดเจน

แต่สำหรับซูหมิงแล้ว ตราบใดที่เขายังคงฝึกฝนต่อไป ในไม่ช้าเขาก็จะสามารถควบคุมหุ่นเชิดกระดาษตัวที่สองได้

ผู้ฝึกตนสามารถควบคุมหุ่นเชิดกระดาษได้หลายตัว โดยที่ไม่ได้สร้างเคหาสน์หุ่นเชิด ในสายตาของผู้ฝึกตนที่เชี่ยวชาญวิชาหุ่นเชิดกระดาษเช่นกัน มันเป็นเรื่องที่ยากจะจินตนาการ

แต่ซูหมิงอาศัยนิ้วทองคำที่สามารถเสริมพลังสมบัติวิเศษได้ และวิชาสุริยันส่องเทวะที่ใช้ฝึกฝนจิตสำนึก ทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ในสายตาของผู้ฝึกตนคนอื่นๆ ได้สำเร็จ

หลังจากจัดการกับสมบัติวิเศษที่ได้มาจากการฆ่าคนชิงทรัพย์

ซูหมิงก็ตัดสินใจที่จะกลับไปใช้ชีวิตการบ่มเพาะตามปกติ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป

แต่ก่อนหน้านั้น เขายังมีเรื่องต้องทำ

เขตด้านตะวันออก

หน้าร้านค้าเล็กๆ แห่งหนึ่ง ร้านค้านี้ไม่มีชื่อ และตั้งอยู่ในทำเลที่ค่อนข้างห่างไกล ผู้ฝึกตนทั่วไปยากที่จะหาร้านค้านี้เจอ บนถนนที่พลุกพล่าน

ซูหมิงมองร้านค้านี้ สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินเข้าไป

ในขณะที่เขาเพิ่งก้าวเข้าไปในร้าน

ผู้ฝึกตนหนุ่มคนหนึ่งก็เดินออกมาจากร้านด้วยสีหน้ารังเกียจ ทั้งสองเดินสวนทางกัน

ภายในร้าน ชายชราลึกลับที่มอบวิชาหุ่นเชิดกระดาษให้ซูหมิง เขากำลังหลับตา มือขวาถือพัดที่ทำจากหญ้า นอนอยู่บนเก้าอี้โยกอย่างสบายใจ

เก้าอี้โยกโยกเบาๆ ซูหมิงยังได้ยินชายชราฮัมเพลงอยู่เลย

"ท่านผู้อาวุโส"

ซูหมิงโค้งคำนับชายชราลึกลับคนนี้อย่างสุภาพ

"หืม?"

ชายชราลืมตาขึ้น มองซูหมิงแวบหนึ่ง แล้วหลับตาลง พูดอย่างไม่ใส่ใจ "จะซื้อทักษะวิชาอะไร?"

"ข้าน้อยอยากซื้อวิธีการสร้างเคหาสน์หุ่นเชิด!"

"ปัง!"

ชายชราลึกลับหยุดเก้าอี้โยก

คราวนี้เขาลืมตาขึ้น แล้วมองซูหมิงอย่างตั้งใจ

ในที่สุดเขาก็นึกออก เขายิ้มเผยให้เห็นฟันเหลือง "เจ้าเองหรอกเหรอ? ทำไม? เพิ่งสังเวยหุ่นเชิดกระดาษเสร็จ ก็อยากได้วิธีการสร้าวเคหาสน์หุ่นเชิดของข้าแล้วงั้นหรือ?"

ซูหมิงไม่ได้ตอบ แต่โค้งคำนับ "ขอท่านผู้อาวุโสมอบวิชาให้ ข้าน้อยยินดีซื้อด้วยหินวิญญาณ"

"ไม่ขาย"

ชายชราส่ายหน้า แล้วหลับตาลง เริ่มโยกเก้าอี้

แต่ซูหมิงก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาโค้งคำนับอีกครั้ง "ไม่ทราบว่าท่านผู้อาวุโสต้องการอะไร ถึงจะยอมแลกเปลี่ยนกับข้าน้อย?"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชายชราลึกลับก็หัวเราะเยาะ "ข้าต้องการโอสถสร้างรากฐานหนึ่งเม็ด เจ้ามีหรือไม่?"

โอสถสร้างรากฐาน...

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซูหมิงก็ขมวดคิ้ว

แน่นอนว่าเขาไม่มีโอสถสร้างรากฐาน

ในย่านการค้าชิงสุ่ยทั้งหมด มีเพียงคนเดียวที่สามารถรับประกันได้ว่าเขามีโอสถสร้างรากฐาน นั่นคือโม่อวิ๋นซั่งเหริน!

ในฐานะผู้อาวุโสรับเชิญของหุบเขาหลิงเป่า โม่อวิ๋นซั่งเหรินสามารถซื้อโอสถสร้างรากฐานจากหุบเขาหลิงเป่าได้ทุกๆ ห้าปี

แต่โม่อวิ๋นซั่งเหรินจะไม่มอบโอสถสร้างรากฐานให้คนอื่นฟรีๆ

ต่อให้เขาไม่ได้ใช้ โอสถเชิงกลยุทธ์แบบนี้ เขาก็จะไม่ขายออกไปง่ายๆ

ท้ายที่สุดแล้ว โม่อวิ๋นซั่งเหรินไม่ได้ขาดแคลนหินวิญญาณ ส่วนสมบัติล้ำค่าอย่างโอสถสร้างรากฐาน ผู้ฝึกตนทั่วไปต่อให้มีหินวิญญาณ ก็ไม่รู้ว่าจะซื้อที่ไหน?

มีผู้ฝึกตนอิสระและผู้ฝึกตนจากตระกูลต่างๆ มากมายในย่านการค้าชิงสุ่ย ตราบใดที่เป็นผู้ฝึกตนขอบเขตขัดเกลาปราณ ทุกคนต่างก็อยากซื้อโอสถสร้างรากฐานทั้งสิ้น!

ต่อให้ราคาของโอสถสร้างรากฐานจะสูงถึงหลายหมื่นหินวิญญาณ ก็ยังมีผู้ฝึกตนขอบเขตขัดเกลาปราณที่สามารถจ่ายได้

แต่จนถึงวันนี้ ซูหมิงยังไม่เคยได้ยินว่ามีผู้ฝึกตนขอบเขตขัดเกลาปราณคนไหน ซื้อโอสถสร้างรากฐานจากโม่อวิ๋นซั่งเหรินได้

สมบัติล้ำค่าอย่างโอสถสร้างรากฐาน โม่อวิ๋นซั่งเหรินต้องใช้มันเพื่อฝึกฝนศิษย์ หรือไม่ก็ใช้สร้างมนุษยสัมพันธ์ เขาไม่มีทางขายมันแน่นอน

เมื่อเห็นว่าซูหมิงไม่พูดอะไร ชายชราลึกลับก็เริ่มโยกเก้าอี้ และไม่สนใจเขาอีก

ซูหมิงโค้งคำนับอีกฝ่าย แล้วเดินออกจากร้านอย่างช้าๆ

เมื่อออกจากร้าน

ซูหมิงก็ถอนหายใจยาว

แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับวิธีการสร้างเคหาสน์หุ่นเชิดที่เขาต้องการ แต่เขาก็รู้เงื่อนไขในการแลกเปลี่ยนแล้ว

"โอสถสร้างรากฐาน..."

ซูหมิงเงยหน้าขึ้น "ดูเหมือนว่าข้าได้แต่คิดหาวิธีจากโม่อวิ๋นซั่งเหริน"

แม้ว่าชายชราลึกลับคนนี้จะเสนอเงื่อนไขการแลกเปลี่ยนที่เกินจริง แต่นั่นคือโอสถสร้างรากฐาน แต่ซูหมิงก็ยังอยากแลกเปลี่ยน

เพราะเขาพบว่า วิชาหุ่นเชิดกระดาษเข้ากันได้ดีกับระบบนิ้วทองคำที่สามารถเสริมพลังสมบัติวิเศษได้

ส่วนเคหาสน์หุ่นเชิด เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของวิชาหุ่นเชิดกระดาษ

โดยทั่วไปแล้ว ผู้ฝึกตนจะมีความสามารถในการสร้างเคหาสน์หุ่นเชิด เมื่อไปถึงขอบเขตสร้างรากฐานเท่านั้น

แต่ซูหมิงมีนิ้วทองคำที่สามารถเสริมพลังสมบัติวิเศษได้ เขาอาจจะสามารถฝึกฝนมันได้สำเร็จในขอบเขตขัดเกลาปราณ

เมื่อสร้างเคหาสน์หุ่นเชิดได้สำเร็จ แล้วเสริมพลังมัน...

ซูหมิงระงับความตื่นเต้นในใจ แล้วออกจากร้านค้านี้

วันต่อๆ มา

ซูหมิงยังคงดำเนินแผนการบ่มเพาะเดิมต่อไป

นอกจากการหลอมสมบัติวิเศษและสะสมแต้มเสริมพลังทุกวันแล้ว เขาก็ใช้โอสถวิญญาณฝึกฝน

เนื่องจากไม่มีหุ่นเชิดกระดาษและสมบัติวิเศษใหม่ๆ ที่ต้องเสริมพลัง ความเร็วในการสะสมแต้มเสริมพลังของซูหมิงจึงเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

แต่เมื่อเขาไปถึงขอบเขตขัดเกลาปราณขั้นกลาง หินวิญญาณที่ใช้ซื้อโอสถวิญญาณฝึกฝนก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก

"โอสถบำรุงปราณหนึ่งเม็ดที่เหมาะสำหรับผู้ฝึกตนขอบเขตขัดเกลาปราณขั้นต้น ราคา 5 หินวิญญาณ ส่วนโอสถเสริมปราณหนึ่งเม็ด ราคา 50 หินวิญญาณ แพงกว่าสมบัติวิเศษระดับหนึ่งขั้นกลางทั่วไปเสียอีก!"

ซูหมิงมองโอสถเสริมปราณในมือ เขารู้สึกเจ็บปวด

คิดดูแล้ว หินวิญญาณ 739 ก้อนที่เขาได้มาจากจางจิ่งอวี้กับคนอื่นๆ เพียงพอสำหรับเขาฝึกฝนอย่างเต็มที่ไม่ถึงห้าเดือน

ซูหมิงส่ายหน้า แล้วกลืนโอสถเสริมปราณลงไปในคำเดียว