บทที่ 180 ต้องกลับมา
[,แปลโดยแฟนเพจ ยักษาแปร มาติดตามในแฟนเพจเพื่อติดตามข่าวสารได้นะ],
[,Thai-novel ลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ 5 ตอน แต่จะราคาแพงที่สุด,]
[,หลังแปลจบจะมีการแก้ไขคำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้นอีกครั้ง ถ้าอ่านแบบเถื่อนหรือแชร์กันเป็นคณะ100คน ก็อ่านไปครับ เพราะผมจะแก้แบบแปลใหม่อีกรอบแค่ในThai-novel กับเว็บอื่น ๆ และแหล่งที่ผมแปลครับ ส่วนคนที่อ่านที่อื่นก็จะได้อ่านแบบไม่มีการแก้คำผิด และยิบย่อยมากมาย ไปนั่นแหละ,]
บทที่ 180 ต้องกลับมา
กู่เฉินหนานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเฉามั่งและกงเฟยมีความสัมพันธ์ที่ดี แต่เขาไม่คิดว่าเฉามั่งจะยอมแลกชีวิตกับเขาเพื่อไม่ให้เขาอยู่ในองค์กรนกฮูกทมิฬ
ถ้าแค่เขาและเฉามั่งออกจากองค์กรนกฮูกทมิฬไปด้วยกัน เขายังพอรับได้
แต่ปัญหาคือ ยังมีหลินหยู่ไอ้โง่นั่นอยู่!
ถ้าเขาออกจากองค์กรนกฮูกทมิฬ หลินหยู่จะต้องได้เป็นหนึ่งในสิบสองนกฮูกทมิฬอย่างแน่นอน และไม่มีใครรู้ว่าเขาจะไต่เต้าไปได้ถึงตำแหน่งไหน
ออกจากองค์กรนกฮูกทมิฬได้ แต่จะให้หลินหยู่ได้ประโยชน์ไม่ได้เด็ดขาด!
"คิดอะไรอยู่?"
ฟางหยวนหยวนเห็นกู่เฉินหนานครุ่นคิด จึงลุกขึ้นเดินเข้ามาหา
"เปล่า" กู่เฉินหนานส่ายหัวและพูดต่อ "จนถึงตอนนี้เฉามั่งยังไม่มาหาผมหรือคุณ เขาคงตัดสินใจแล้วล่ะ"
"ตัดสินใจอะไร?" ฟางหยวนหยวนนั่งลงข้าง ๆ กู่เฉินหนาน วางมือข้างหนึ่งไว้บนต้นขาของเขาอย่างไม่ตั้งใจ
กู่เฉินหนานก้มลงมองมือเล็ก ๆ ของฟางหยวนหยวน ซึ่งกำลังเคลื่อนไปตามต้นขาของเขาไปยังบริเวณนั้น
[นี่หมายความว่ายังไง?]
[พูดก็พูด ทำไมต้องลงมือด้วย?]
[ซี้~ อยากแล้วเหรอ?]
"เฉามั่งคงไม่ยอมคืนดีกับผม เขาต้องการแลกเปลี่ยนหนึ่งต่อหนึ่งกับผม" พูดจบกู่เฉินหนานก็เหลือบมองฟางหยวนหยวน "ว่าแต่ มือคุณอยู่นิ่ง ๆ หน่อยได้ไหม?"
ฟางหยวนหยวนหน้าแดงเล็กน้อย รีบดึงมือที่ซุกซนกลับมา "ฉัน ฉันก็แค่เผลอไปหน่อย ใครบอกว่าต้องอยู่นิ่ง ๆ กัน?"
พูดจบเธอก็ถามต่อ "นายหมายความว่าเฉามั่งตัดสินใจที่จะออกจากองค์กรไปพร้อมกับนายแล้วเหรอ?"
"อืม" กู่เฉินหนานพยักหน้า
"แล้วตอนนี้นายวางแผนจะทำยังไง?" เธอถาม
กู่เฉินหนานถอนหายใจและยิ้ม "ไม่รู้สิ บางทีผมอาจจะทำตามที่เขาต้องการแล้วออกจากองค์กรไปพร้อมกับเขา"
"หา? ออกไป? ไม่ได้!" ฟางหยวนหยวนส่ายหัวทันที
แต่ในวินาทีต่อมา เธอก็กลืนน้ำลายและอธิบายว่า "อย่าเข้าใจฉันผิดนะ อืม ฉันไม่ได้จะว่าเสียดายที่นายไปหรอกนะ ทั้งนายและเฉามั่งต่างก็เป็นถึงสิบสองนกฮูกทมิฬ การที่พวกนายทั้งสองคนจากไปถือเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ขององค์กร"
"งั้นคุณพอจะมีวิธีทำให้ผมไม่ต้องไปไหม?" กู่เฉินหนานเลิกคิ้ว
"ฉัน ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน" ฟางหยวนหยวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังไม่มีวิธีที่ดีนัก
"ก็แค่นั้นแหละ ถ้าผมไม่ไป เรื่องนี้จะยิ่งยากเข้าไปใหญ่!" กู่เฉินหนานกล่าว
"ฉันบอกแล้วไงว่าทั้งนายและเฉามั่งต่างก็เป็นถึงสิบสองนกฮูกทมิฬ พวกนาย..." พูดมาถึงตรงนี้ฟางหยวนหยวนก็หยุดพูด เธอก้มลงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองกู่เฉินหนานตรง ๆ "ยังไงก็ตาม นายไปไม่ได้"
"ทำไมล่ะ เสียดายเหรอ?" กู่เฉินหนานยิ้มเล็กน้อยแล้วหันไปมองฟางหยวนหยวน
"จะให้ฉันพูดอีกกี่ครั้ง ฉันไม่ได้เสียดายสักหน่อย!"
ฟางหยวนหยวนกระโดดขึ้นมาเหมือนกระต่ายน้อย หน้าตาดุดัน
"เหรอ?"
กู่เฉินหนานยิ้มกว้าง ลุกขึ้นแล้วดึงฟางหยวนหยวนเข้ามากอด
...
ในเวลาเดียวกัน
เฉามั่งและหลินหยู่เดินออกจากห้องทำงาน
เฉามั่งตัดสินใจที่จะออกจากองค์กรนกฮูกทมิฬแล้วแต่ก่อนหน้านั้น เขาต้องบอกฟางหยวนหยวนให้รู้ว่าทำไมเขาถึงจากไป
ดังนั้น ตอนนี้เขาจึงกำลังจะไปที่ห้องของฟางหยวนหยวนเพื่ออธิบายสถานการณ์ให้เธอฟัง
หลินหยู่ที่อยู่ข้าง ๆ มีสีหน้าเศร้าสร้อย แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความคาดหวังอย่างที่สุด
ทันทีที่กู่เฉินหนานและเฉามั่งจากไป ฉันก็จะได้เป็นหนึ่งในสิบสองนกฮูกทมิฬแล้ว!
ฮ่าฮ่าฮ่า เฉามั่งนี่ช่างเป็นผู้มีพระคุณของฉันจริง ๆ !
ไม่นานนัก ทั้งสองก็มาถึงหน้าห้องของฟางหยวนหยวน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เฉามั่งเคาะประตูและพูดว่า "หัวหน้า ผมเอง เฉามั่ง"
ภายในห้องมีเสียงดังขึ้นครู่หนึ่ง แล้วก็เงียบลงเมื่อเฉามั่งพูด
"นาย มี เอ่อ มีอะไรรึเปล่า" เสียงของฟางหยวนหยวนดังออกมา
เฉามั่งถอนหายใจ "มีเรื่องต้องรายงานหัวหน้าครับ"
"รอแป๊บนึงนะ ฉัน เอ่อ เดี๋ยวฉันจะไปหานาย"
เฉามั่งชะงักไปรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ
"หัวหน้าไม่สะดวกหรอครับ"
"ไม่ต้องสนใจหรอก นายไปก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปหานายเอง"
เฉามั่งยังอยากจะพูดอะไรอีก แต่คิดไปคิดมาเขาก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่พยักหน้า "ครับ หัวหน้า"
พูดจบเขาก็หันหลังเดินจากไป
ภายในห้อง
"ไม่ใช่ว่าจะคุยเรื่องของนายกับเฉามั่งหรอกเหรอ ทำแบบนี้ทำไม!" ฟางหยวนหยวนหันไปมองกู่เฉินหนาน
กู่เฉินหนานยิ้ม "ไม่ใช่เขาเริ่มก่อนเหรอ"
"ชิ!" ฟางหยวนหยวนมองกู่เฉินหนานด้วยหางตา "บอกไว้ก่อนนะ นายห้ามไป!"
"คุณก็ต้องให้เหตุผลผมหน่อยสิว่าทำไมถึงไปไม่ได้ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมจะไปไม่ได้" กู่เฉินหนานพูดด้วยสีหน้าขี้เล่น
ฟางหยวนหยวนกลืนน้ำลาย คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเหลือบมองคอมพิวเตอร์
"จริงสิ ถ้านายไปแล้วใครจะช่วยฉันเล่นเกมล่ะ"
"หา? แค่นี้เอง งั้นผมไปเดี๋ยวนี้แหละ" กู่เฉินหนานลุกขึ้นทำท่าจะไป
ในวินาทีถัดมาฟางหยวนหยวนก็โผเข้ากอดเอวของกู่เฉินหนานจากด้านหลัง
สัมผัสที่อบอุ่นโถมเข้ามา กู่เฉินหนานรู้สึกได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจของฟางหยวนหยวนอย่างชัดเจน
ริมฝีปากแดงระเรื่อของฟางหยวนหยวนขบเม้มเบา ๆ กระซิบแผ่วเบา "ไม่ได้!"
กู่เฉินหนานหันกลับมา ดันฟางหยวนหยวนออกเบา ๆ มองดวงตาแดงก่ำของเธอ แล้วถอนหายใจ "แค่ไปชั่วคราว ผมจะกลับมา"
"จริงเหรอ"
"แน่นอน" กู่เฉินหนานพยักหน้า "ถ้าผมไปแล้วไม่กลับมา ใครจะช่วยคุณเล่นเกม ใครจะถ่ายรูปสาวน้อยเวทมนตร์ให้คุณล่ะ"
ฟางหยวนหยวนเม้มปาก ในที่สุดก็พยักหน้า
"ต้องกลับมานะ" เธอพูดเบา ๆ
...
สองชั่วโมงต่อมา
ในห้องทำงานของเฉามั่ง
เฉามั่งนั่งไขว่ห้าง เท้าทั้งสองข้างอยู่บนโต๊ะ รอคอยอย่างเบื่อหน่าย
ครู่ต่อมาประตูห้องทำงานก็ถูกเคาะ ฟางหยวนหยวนผลักประตูเข้ามา
"หัวหน้า"
เฉามั่งรีบลุกขึ้นนั่งตัวตรง หลินหยู่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็ลุกขึ้นทักทายเช่นกัน
ฟางหยวนหยวนพยักหน้า พยักหน้าให้เฉามั่ง "ว่ามาสิ เมื่อกี้มีอะไรจะบอกฉัน"
เฉามั่งเปิดรายชื่อการลอบสังหารที่ยับยู่ยี่ส่งให้ฟางหยวนหยวน "หัวหน้า ลองดูนี่สิครับ"
ฟางหยวนหยวนรับรายชื่อมาดู แล้วยิ้มอย่างไม่เข้าใจ "นี่มันอะไรกัน ฝั่งกู่เฉินหนานก็มีคำสั่งลอบสังหารเขา แล้วทำไมถึงมาโผล่ที่นี่ด้วย"
พูดจบฟางหยวนหยวนก็มองไปที่เฉามั่ง "ว่าไง นายคิดว่ามีคนในองค์กรกลั่นแกล้งพวกเราหรือเปล่า"
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคำสั่งลอบสังหารเฉามั่งทั้งสองครั้งนี้มีฟางหยวนหยวนช่วยอยู่เบื้องหลัง แต่ตอนนี้เธอกลับทำเป็นไม่รู้อะไรเลย
การแกล้งทำเป็นไม่รู้ของฟางหยวนหยวนแสดงให้เห็นถึงท่าทีของเธอ
เฉามั่งยิ้มแห้ง ๆ แล้วส่ายหัว "หัวหน้า ผมไม่รู้ว่ามีใครกลั่นแกล้งหรือเปล่า ผมรู้แต่ว่าผมกับกู่เฉินหนานอยู่ต่อในองค์กรไม่ได้แล้ว"
"ฉันเข้าใจกฎขององค์กรดี เมื่อรับงานมาแล้ว ต่อให้ฉันกับกู่เฉินหนานเป็นสิบสองนกฮูกทมิฬก็ต้องทำตามสัญญา"
"ตอนนี้ผมกับกู่เฉินหนานมีทางเลือกแค่สองทางคือฆ่าตัวตายเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ หรือไม่ก็ทรยศองค์กรแล้วหนีไป"
พอได้ยินคำว่า"ทรยศ" ฟางหยวนหยวนก็ขมวดคิ้ว มองไปที่เฉามั่ง "นายจะทรยศองค์กรงั้นเหรอ"
เฉามั่งส่ายหัว "ไม่ใช่ผม แต่ผมกับกู่เฉินหนานจะทรยศองค์กร"
เฉามั่งฉลาดมาก ตอนนี้เขาพูดอะไรก็ต้องโยงกู่เฉินหนานเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
ถ้าฟางหยวนหยวนอยากจะฆ่าเขา ก็ต้องลงมือกับกู่เฉินหนานด้วย
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อกี้เขาเพิ่งจะแพร่ข่าวเรื่องนี้ออกไป ตอนนี้ทั้งองค์กรก็รู้แล้วว่าชื่อของกู่เฉินหนานและเฉามั่งปรากฏอยู่ในบัญชีรายชื่อเป้าหมายลอบสังหาร
ต่อให้ฟางหยวนหยวนอยากจะฆ่าเฉามั่ง เธอก็ไม่สามารถลงมือต่อหน้าคนมากมายได้ แม้ว่าจะฆ่าเฉามั่งได้ ก็ต้องฆ่ากู่เฉินหนานด้วย
ฟางหยวนหยวนก็ตระหนักถึงเรื่องนี้เช่นกัน เธอหัวเราะ "เสี่ยวเฉา ฉันเข้าใจนายนะ นี่ก็เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ฉันไม่สามารถบังคับให้นายฆ่าตัวตายได้หรอก"
"ถ้านายอยากไปก็ไปได้ แต่ก่อนหน้านั้นต้องส่งมอบงานก่อน"
ส่งมอบงาน?
เมื่อได้ยินคำนี้ หลินหยู่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรง
หรือว่าจะให้ฉันส่งมอบงานกับเฉามั่ง
ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันก็จะได้ขึ้นมาแทนที่เฉามั่ง เป็นหนึ่งในสิบสองนกฮูกทมิฬเลยสิ
ถ้าฉันได้เป็นนกฮูกทมิฬ แล้วกู่เฉินหนานออกจากองค์กรไป ฉันจะจัดการเขาก็ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ
เฉามั่งพยักหน้า "ส่งมอบงานไม่มีปัญหา แล้วกู่เฉินหนานล่ะ"
"เขา..." ฟางหยวนหยวนหยุดไปครู่หนึ่ง "เรื่องของเขาเดี๋ยวฉันจะคุยกับเขาเอง นายไม่ต้องสนใจ"
"ไม่มีปัญหา" เฉามั่งยักไหล่ "ผมเชื่อว่าหัวหน้าจะจัดการเรื่องของผมกับกู่เฉินหนานได้อย่างเหมาะสม"
"จริงไหมครับ? หัวหน้า" เฉามั่งยิ้มอย่างมีเลศนัย
