ตอนที่ 419 ผลที่ตามมา

เมื่อแขกเหรื่อทยอยมาถึง หู หมิงเย่ และเมิ่ง เต๋อผิง สองผู้จัดงานหลักของบริษัทต่างออกมาต้อนรับผู้คน

หู หมิงเย่ และเมิ่ง เต๋อผิง เดินมาทักทายกลุ่มเล็กๆ ของ บอสเฉิง ทีละคนๆ

แต่เมื่อพวกเขาเห็น บอสเฉิง ทั้งคู่ต่างตกใจเล็กน้อย

ในความทรงจำของพวกเขา ไม่มีใครจำได้ว่าเคยเชิญ บอสเฉิง มา

แต่ต่อหน้าผู้คนมากมาย ทั้งสองก็ไม่ได้ถามอะไรมาก ต่างก็คิดว่าคงเป็นอีกฝ่ายที่เชิญมา

ขณะนั้นเอง เสียงเอะอะดังขึ้น

แขกจำนวนมากต่างพากันมุ่งหน้าไปยังบริเวณทางเข้า

“เกิดอะไรขึ้น?”

เมื่อค้นพบฉากนี้ บอสเฉิง ถามอย่างสงสัย

“เหมือนว่า หนิง เจิ้งชิง จะมาถึงแล้ว”

เหลียว เหวินฮุ่ย ตอบเสียงเบาๆ

“เราก็ไปดูกันเถอะ”

หลังจากพูดจบ บอสเฉิง และเหลียว เหวินฮุ่ย ก็เดินไปพร้อมกับคนอื่นๆ และฝ่าฝูงชนไปด้านหน้า

เมื่อเห็นก็พบว่าเป็น หนิง เจิ้งชิง จริงๆ

หนิง เจิ้งชิง ทักทายผู้คนโดยรอบข้างไปทีละคน

“คงได้เวลาแล้วมั้ง บอสหนิง ก็มาถึงแล้ว พิธีเปิดงานน่าจะเริ่มได้แล้วใช่ไหม?”

เศรษฐีที่เพิ่งมาถามขึ้น

“ไม่ๆ ยังเริ่มไม่ได้ คุณเย่ ยังไม่มา เราจะเริ่มได้อย่างไร?”

หนิง เจิ้งชิง รีบแย้งทันทีหลังจากได้ยินคำพูดนี้

“คุณหนิง คุณเย่ มาถึงแล้ว แต่ตอนนี้เขาน่าจะกำลังตรวจสอบอยู่บนชั้นบน”

หู หมิงเย่ เอ่ยตอบ

เมื่อครู่ เย่เฉิน มาถึงแล้ว หลังจากทักทาย หู หมิงเย่ และเมิ่ง เต๋อผิง เขาก็ขึ้นไปชั้นบน

ท้ายที่สุดแล้ว อย่างไรอาคารนี้ก็เป็นของเขา เมื่อมาถึงเขาจึงถือโอกาสนี้สำรวจรอบๆ ด้วยเลย

“อย่างนั้นเอง”

“ในเมื่อเวลาใกล้จะถึงแล้ว ผมจะติดต่อหา คุณเย่ เพื่อจะได้เตรียมเริ่มพิธีเปิด”

หนิง เจิ้งชิง พยักหน้า หลังจากได้ยินเช่นนั้น

“ดี”

การสนทนาระหว่าง หนิง เจิ้งชิง และหู หมิงเย่ เป็นเรื่องปกติ แต่ในหูของแขกคนอื่นๆ นั้น มัน..กลับดูน่าพิศวง

ในคำพูดของ หนิง เจิ้งชิง นั้น ดูเหมือนเขาจะยกย่อง คุณเย่ อย่างมาก

คุณต้องรู้ก่อนว่า หนิง เจิ้งชิง เป็นบุตรชายคนโตของตระกูลหนิง และจะขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลในอนาคต

สถานะของ หนิง เจิ้งชิง ทำให้หลายคนที่อยู่ในงานนี้มองเขาอย่างชื่นชม

แต่ตอนนี้ หนิง เจิ้งชิง กลับให้ความเคารพ และยกย่อง ‘คุณเย่’ คนนี้อย่างมาก

แล้ว คุณเย่ คนนี้คือใครกัน?

แขกหลายคน รวมถึง บอสเฉิง ต่างรู้สึกสงสัยในตัว ‘คุณเย่’ ผู้ลึกลับคนนี้อย่างมาก

หากมีโอกาสพบ พวกเขาต้องพยายามทำให้ คุณเย่ เห็นหน้าพวกเขา และต้องหาทางทำความรู้จักเขาให้ได้

ไม่กี่นาทีต่อมา พิธีเปิดงานเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ เย่เฉิน ก็ลงมาจากชั้นบน

หู หมิงเย่ ในฐานะพิธีกรขึ้นกล่าวนำ

ข้างๆ เขา แขกจำนวนมากมารวมตัวกัน

“บอส ดูสิ ไอ้เด็กนั่นโผล่มาแล้ว”

ลูกน้องเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ข้างๆ บอสเฉิง เข้ามากระซิบข้างหูของเขา

“อยู่ไหน?”

เมื่อครู่ บอสเฉิง มัวแต่สนใจคำพูดของ หู หมิงเย่ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สังเกต

ตอนนี้เมื่อได้ยินลูกน้องพูดเขาจึงรีบมองไปทันที

และแน่นอนว่า เขาเห็น เย่เฉิน อยู่ใกล้ๆ ลิฟต์

“โอกาสมาถึงโดยไม่ต้องพยายามเลยจริงๆ”

บอสเฉิง ยิ้มเยาะ

“ไป เราจะไปดูใกล้ๆ ระวังอย่าให้ไอ้เด็กนั่นหนีไปได้อีก”

บอสเฉิง สั่งเสียงเบาๆ

หลังจากนั้น บอสเฉิง และลูกน้องก็ถอยไปด้านหลัง และค่อยๆ เดินไปหา เย่เฉิน

ไม่กี่วินาทีต่อมา บอสเฉิง และลูกน้องของเขาก็เกือบจะเบียดผู้คนเข้าไปถึงตัว เย่เฉิน อยู่แล้ว

“ต่อไป ขอเชิญกรรมการบริษัทของเรา คุณเย่ ขึ้นมาบนเวทีครับ”

ในเวลานี้ จู่ๆ เสียงเรียกดังขึ้นอย่างกระทันหัน

“ทุกคนเชิญปรบมือ…”

ที่แท้คือพิธีตัดริบบิ้นกำลังจะเริ่มขึ้น หู หมิงเย่ จึงเชิญ เย่เฉิน ขึ้นเวทีเป็นคนแรก

แปะๆๆ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ แขกจำนวนมากต่างปรบมือ และมองตามทิศที่ หู หมิงเย่ ผายมือ

ชายหนุ่มคนนี้หรือคือ คุณเย่?!

เมื่อผู้คนพบว่า ‘คุณเย่’ ผู้ลึกลับยังหนุ่มขนาดนี้ ทั้งหมดต่างก็ตกตะลึง

คุณเย่ แตกต่างจากที่พวกเขาคิดจินตนาการไว้มาก

พวกเขาเพิ่งคาดเดากันว่าในเมื่อ คุณเย่ มีสถานะที่น่าเกรงขาม แม้จะไม่ใช่ผู้สูงวัยอายุหกเจ็ดสิบปี อย่างน้อยก็น่าจะเป็นชายวัยกลางคนอายุสี่สิบกว่าๆ

แต่ตอนนี้…

คนที่ยืนอยู่ข้างหน้า เย่เฉิน รู้สถานการณ์ดี จึงพากันถอยไปสองข้างอย่างรู้เท่าทัน

ไม่นานนัก ทางเดินกว้างที่นำไปสู่เวทีก็ปรากฏต่อหน้า เย่เฉิน

ในจุดนั้น บอสเฉิง และลูกน้องต่างหน้าซีดด้วยความตกใจ พวกเขาช็อกจนไม่กล้าขยับตัว

เขา เขา...คือ คุณเย่?!

อึกอึก, อึก

หลังจากกลืนน้ำลายลงไปอย่างหนัก บอสเฉิง จ้องมอง เย่เฉิน นิ่ง ราวกับตัวแข็งทื่อ

เพียงเสี้ยววินาทีต่อมา เย่เฉิน ก็เดินผ่าน บอสเฉิง ไปข้างหน้า

“ต่อไป ขอเชิญ บอสหนิง ขึ้นมาบนเวที...”

หลังจากเชิญ เย่เฉิน แล้ว หู หมิงเย่ ก็เริ่มเชิญ หนิง เจิ้งชิง และคนอื่นๆ ขึ้นเวทีต่อ

ไม่นานนัก บรรดาผู้มีเกียรติก็ขึ้นเวทีกันครบ

ภายใต้คำแนะนำอันหนักแน่นของ หู หมิงเย่ และคนอื่นๆ เย่เฉิน จึงยืนอยู่ในตำแหน่งหลักศูนย์กลางกลางเวที

เมื่อเห็นฉากนี้ หัวใจของ บอสเฉิง ก็แทบร่วงไปถึงก้นบึ้ง

เด็กคนนั่น..คนที่เขาตั้งใจจะ ‘สั่งสอน’ กลายเป็นบุคคลสำคัญที่แม้แต่ หนิง เจิ้งชิง ยังต้องเอาใจ

นี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

ยิ่งเมื่อนึกไปถึงตอนที่เขานำพาลูกน้องกลุ่มหนึ่งไปหา เย่เฉิน เพื่อ ‘ชำระบัญชี’ อย่างโกรธเกรี้ยว บอสเฉิง ก็ยิ่งรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

เขารู้สึกเหมือนเห็น ‘ยมทูต’ ..กำลังโบกมือให้เขา

อย่าว่าแต่จะ ‘สั่งสอน’ คุณเย่ จริงๆ เลย

หากเขาบุ่มบ่ามไปหน่อย บุกเข้าไปแม้เพียงล้อมรอบ คุณเย่ ผลที่ตามมาจะเป็นเช่นไร?

น่ากลัว นี่มันน่ากลัวสุดๆ!

เพียงพริบตา ขาของ บอสเฉิง ก็อ่อนแรงจนแทบยืนไม่อยู่

“บอส”

แม้ลูกน้องของเขาจะสั่นเทาไปทั้งตัว แต่เขาก็ไวพอรีบเข้าประคอง บอสเฉิง ไว้

“เกือบไม่รอด.. เกือบไม่รอด..แล้ว”

บอสเฉิง ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งใจ

เป็นเพราะความ ‘รอบคอบ’ ของเขาเมื่อครู่ ทำให้เขารอดจาก ‘ขอบเหวแห่งความตาย’

แน่นอนว่า ‘ความตาย’ เป็นเพียงการเปรียบเปรยเท่านั้น

แต่ถ้าเขาบุ่มบ่ามทำอะไรลงไปกับ คุณเย่ คนที่มีอำนาจน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้จริงๆ ผลลัพธ์ที่เขาต้องเจอคงจะน่าสังเวชอย่างแน่นอน…

“แกไปสืบมายังไง!”

เมื่อได้สติ บอสเฉิง หันไปด่าลูกน้องของเขาด้วยความโกรธ

“ผม...ผม...”

ลูกน้องคนนั้นก้มหน้าพูดอะไรไม่ออก

“หลิว อันซาน โชคดีขนาดไหน ถึงเชิญ คุณเย่ มาช่วยได้”

บอสเฉิง พึมพำเบาๆ

ตอนนี้ ถึงจะให้เขาอีกหนึ่งร้อย หรือหนึ่งหมื่นความกล้า เขาก็ไม่กล้าแตะต้อง เย่เฉิน อีกแล้ว

ก่อนหน้านี้เขายัง ‘ไร้เดียงสา’ คิดจะ ‘สั่งสอน’ เย่เฉิน

ผลสุดท้ายกลับกลายเป็นเขาเองที่โดนสั่งสอน

จริงๆ แล้วไม่ว่าที่ไหนก็ห้ามวางตัวสูงส่ง

เหนือคนยังมีคน เหนือฟ้ายังมีฟ้า สัจธรรมนี้ถูกต้องที่สุดจริงๆ

ตลอดพิธีเปิดงาน ทุกคนล้วนมีความสุข ยกเว้น บอสเฉิง และลูกน้องที่ยืนก้มหน้า สั่นกลัวอยู่ที่นั่น

ด้านหน้า เย่เฉิน รับกรรไกรที่ส่งมา และเริ่มตัดริบบิ้น

หลังจากพิธีตัดริบบิ้นสิ้นสุดลง ทุกคนต่างแสดงความยินดีกับ เย่เฉิน, หู หมิงเย่ และคนอื่นๆ

พวกเขาต่างนำ ‘ของขวัญแสดงความยินดี’ มามอบให้ ซึ่งรวมถึง เหลียว เหวินฮุ่ย และคนอื่นๆ ที่รู้จักกับ บอสเฉิง ด้วย

บางคนส่งของขวัญโดยตรง บางคนก็แสดงความต้องการที่จะร่วมมือกับบริษัทใหม่ในระยะยาว

เมื่อเห็นแขกคนอื่นๆ มีของมาแสดงความยินดี บอสเฉิง ที่ยืนอยู่ตรงนั้นถึงกับนิ่งอึ้ง

..จะทำอย่างไรดี?

คนอื่นๆ ต่างมีของมาแสดงความยินดี หากเขายืนมองเฉยๆ คงถูกจับตามองแน่

เวลานี้ บอสเฉิง แทบอยากหายตัวไปเสียให้พ้นจากสายตาผู้คน

ในท้ายที่สุด บอสเฉิง ก็กัดฟันส่งของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับ เย่เฉิน และคนอื่นๆ

ก่อนหน้านี้เพื่อจะเล่นงานบริษัท ซุ่นอัน เรียล เอสเตท กรุ๊ป เขาก็เสียเงินไปมากแล้ว

วันนี้เขายังตั้งใจมา ‘ทวง’ เอาเงินคืนจาก เย่เฉิน

แต่ไม่คิดเลยว่า สุดท้าย.. เขาไม่เพียงไม่ได้อะไรคืนกลับมา แต่ยังต้องเสียของขวัญชิ้นใหญ่ไปอีก

เมื่อคิดไปคิดมา.. ครั้งนี้ เขาขาดทุนหนักมาก!!!

ในขณะนี้ หัวใจของ บอสเฉิง เหมือนมีเลือดออก และเขาอยากจะร้องไห้

แต่ต่อหน้าผู้คนมากมาย บอสเฉิง ก็ไม่กล้าแสดงออกที่แตกต่างออกไป และถึงอย่างนั้นเขาก็ทำได้แค่ฝืนยิ้มหัวเราะตาม…

ซึ่งรอยยิ้มของเขานั้นกลับดูน่าเศร้ายิ่งกว่าการร้องไห้เสียอีก!