บทที่ 64 นักล่าระดับสูง มักจะปรากฏตัวในรูปแบบของเหยื่อ

ในท้องทะเล โจรสลัดหลายคนก็ใช้วิธีแบบนี้เพื่อล่าโจรสลัดคนอื่น

เมื่อพลุสัญญาณถูกจุดขึ้น ก็หมายความว่าตำแหน่งถูกเปิดเผยแล้ว

ไม่นานนัก อันตรายถึงชีวิตก็จะตามมา

"ยาฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นี่พวกมันเห็นพวกเราเป็นเหยื่อเหรอ?"

เอเนลหัวเราะเสียงดังขณะนั่งอยู่บนเสากระโดงเรือ

คาเวนดิชและเบบี้ไฟว์ ก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย

ปกติมีแต่กลุ่มโจรสลัดยูเรนัสที่เป็นฝ่ายล่าคนอื่น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาถูกล่า

"นักล่าระดับสูง มักจะปรากฏตัวในฐานะเหยื่อ"

"นี่แหละคือขั้นสูงสุดของการล่า"

ลูซิเฟอร์ดื่มไวน์แดงในมือจนหมดแก้ว แล้วมองไปยังทะเลหมอกหนาเบื้องหน้าด้วยความคาดหวัง

โมเรียไม่ทำให้ลูซิเฟอร์ผิดหวัง รอเพียงชั่วโมงกว่าๆ เรือใบสามเสาขนาดใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น

"เฮ้ๆๆ นี่มันใหญ่เกินไปแล้วมั้ง?"

"นี่ก็เป็นเรือโจรสลัดเหรอ? นี่มันเกาะขนาดเล็ก ชัดๆ"

คาเวนดิชมองปากขนาดมหึมาที่ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าด้วยความตกตะลึง

ปากอ้ากว้าง "กลืน" เรือยูเรนัสเข้าไปในท้อง

ด้านหลังปากขนาดมหึมานั้นคือเรือโจรสลัดลำหนึ่ง

ถึงจะเรียกว่าเรือโจรสลัด แต่ขนาดของมันก็เทียบเท่ากับเกาะได้เลย

บนเกาะมีป่าปกคลุมไปด้วยหมอกหนา แผ่รังสีอึมครึมน่ากลัวออกมา

ในป่ามีเสียงร้องแหบแห้งของอีกาดังขึ้นเป็นระยะๆ ราวกับว่าจะมีซอมบี้หรือผีโผล่ออกมาได้ทุกเมื่อ

"นี่คือทริลเลอร์ บาร์ค เรือโจรสลัดที่ใหญ่ที่สุดในโลก!"

ลูซิเฟอร์พูดขึ้นเบาๆ ขณะมองไปยังเกาะที่อยู่เบื้องหน้า

"ไอ้สัตว์ประหลาดที่ชื่อโมเรียนั่นอยู่ในเกาะนี้เหรอ?"

เอเนลปล่อยสายฟ้าออกมาจากตัว ดูเหมือนจะทนไม่ไหวแล้วอยากจะลงมือเต็มที

"ใช่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งของมันเป็นยังไง เหลือพลังตอนพีคๆ สักกี่ส่วน"

หลังจากที่โมเรียพ่ายแพ้ให้กับไคโด เขาก็เริ่มต้นเส้นทางแห่งความตกต่ำที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เขานำทริลเลอร์ บาร์ค เข้าสู่ทะเลหมอก สร้างกองทัพซอมบี้ แล้วซ่อนตัวอยู่ในหมอกหนา เริ่มต้นชีวิตแบบโอตาคุของเขา

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา โมเรียไม่ค่อยฝึกฝน นอนหลับทั้งวัน เป็นครั้งคราวก็แค่ไปรังแกโจรสลัดหน้าใหม่ พลังของเขาก็ลดลงเรื่อยๆ

นี่จึงทำให้เขาพ่ายแพ้ให้กับกลุ่มโจรสลัดหมวกฟางที่เพิ่งออกเดินทางได้ไม่นานในอีกไม่กี่ปีต่อมา

"เข้าไปดูข้างในกันเถอะ ในเมื่อเขาเชิญพวกเราแล้ว ถ้าไม่ไปก็คงเสียมารยาทแย่"

ลูซิเฟอร์บอกให้คาเวนดิชทิ้งสมอ ทุกคนเตรียมตัวขึ้นเกาะ

ทันใดนั้น เอเนลก็ยิงสายฟ้าออกไป พุ่งตรงไปยังเบบี้ไฟว์ที่ยืนอยู่บนดาดฟ้า

การโจมตีอย่างกะทันหันของเอเนลทำให้คาเวนดิชและเบบี้ไฟว์ตกใจ แต่สายฟ้านั้นไม่ได้โดนเบบี้ไฟว์ แต่กลับไปโดนอากาศที่อยู่ข้างหลังเธอแทน

อ๊าาาาา!!!

มีเสียงกรีดร้องดังมาจากอากาศ ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากอากาศอย่างช้าๆ

เขาล้มลงบนดาดฟ้า ตัวดำไหม้เกรียม ร่างกายกระตุกอย่างต่อเนื่อง

"เฮ้ๆๆ หมอนี่เป็นใครกัน? สามารถล่องหนได้ด้วย?"

คาเวนดิชตกใจมาก

"หึ แค่ไอ้โรคจิตคนนึงเท่านั้นแหละ!"

เบบี้ไฟว์มองด้วยสายตาขยะแขยง

เธอเข้าใจแล้วว่าเมื่อกี้หมอนี่คิดจะทำอะไร เธอพยักหน้าขอบคุณเอเนล

คนผู้นี้คือหนึ่งในสามคนประหลาดลูกน้องของโมเรีย เขาชื่ออับซาลอม ผู้มีพลังจากผลปีศาจซูเกะ ซูเกะ

เขาเป็นไอ้โรคจิตตัวจริง มักจะใช้พลังของตัวเองแอบดูผู้หญิง

การที่เขาใช้พลังของผลซูเกะ ซูเกะ แบบนี้ ก็ถือว่าเป็นพวกประหลาดจริงๆ

"ฆ่ามันทิ้งเถอะ เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์"

ลูซิเฟอร์โบกมือ ปล่อยดาบบินออกไปแทงทะลุคอของอับซาลอม

"ติ๊ง เจ้าของสังหารโจรสลัดอับซาลอม ได้รับ 3,500 แต้มสังหาร"

ถูกมาก นี่มันแค่ปลาซิวปลาสร้อย

จากนั้น ลูซิเฟอร์ก็ใช้พลังของผลวาจาสิทธิ์รีไซเคิลผลซูเกะ ซูเกะ

ความสามารถของผลซูเกะ ซูเกะ นั้นทรงพลังมาก การทำให้ร่างกายโปร่งใสหายไปเป็นแค่การใช้งานพื้นฐานที่สุด

ผู้ใช้ที่แข็งแกร่งจริงๆ สามารถใช้ผลซูเกะ ซูเกะ เพื่อลบออร่าของตัวเองได้ แม้แต่ฮาคิสังเกตก็ไม่สามารถจับตัวเขาได้

เรียกได้ว่าเป็นผลปีศาจที่เหมาะกับการลอบสังหารและโจมตีที่สุด!

"ไปกันเถอะ ไปดูบนเกาะกัน"

ลูซิเฟอร์เก็บผลซูเกะ ซูเกะ แล้วพาคนอื่นๆ ขึ้นเกาะ

เกาะมืดมิด น่ากลัวและวังเวง

ในป่าโดยรอบมีเสียงดังขึ้นเป็นระยะๆ ทำให้รู้สึกแปลกประหลาดมากขึ้น

"มีคนอยู่บนเกาะนี้เยอะมาก พวกเขาเป็นศัตรูทั้งหมดเลยรึเปล่า?"

เอเนลพูดขึ้นทันที

ภายใต้การรับรู้ของฮาคิสังเกต ในป่ามีลมหายใจของสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก กระจายอยู่ทั่วไป มีถึงหลายพัน

"ไม่ใช่ พวกนี้เป็นแค่พวกโชคร้ายที่ถูกโมเรียจับมา พวกเราไม่ต้องไปสนใจหรอก"

ในโลกวันพีซ ที่แข็งแกร่งย่อมกินคนอ่อนแอ พวกเขาถูกโมเรียจับตัวไป แย่งเงา และสูญเสียอิสรภาพ ก็ได้แต่โทษว่าตัวเองอ่อนแอเกินไป

ลูซิเฟอร์ไม่มีแผนที่จะช่วยพวกเขา

และหลังจากเอาชนะโมเรียได้ เงาของพวกเขาก็จะกลับไปหาเจ้าของเดิมเอง

ลูซิเฟอร์และคนอื่นๆ เดินผ่านสุสานในป่า ซอมบี้ที่ปรากฏขึ้นระหว่างทางก็ถูกจัดการทั้งหมด

ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงหน้าปราสาทกลาง

"โฮะโฮะโฮะโฮะ"

ทันใดนั้น ก็มีเสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้น

ผีสีขาวหลายตัวปรากฏขึ้นเหนือหัวของลูซิเฟอร์ ลอยไปมา มองพวกเขาด้วยท่าทางใสซื่อ

"โอ้ กัปตัน มีผีจริงๆ ด้วย"

คาเวนดิชตื่นเต้นมาก เขาสนใจเรื่องผีๆ

"หึ ในเมื่อมีซอมบี้แล้ว จะมีผีก็ไม่แปลกอะไรนี่"

เบบี้ไฟว์พูดพลางพ่นควันบุหรี่ออกมา

"ก็แค่กลอุบายหลอกเด็กเท่านั้นแหละ!"

เอเนลลงมือทันที โบกมือปล่อยมังกรสายฟ้าพุ่งขึ้นไปบนฟ้า โจมตีใส่ผีหลายตัว

แต่น่าเสียดาย มังกรสายฟ้าทะลุผ่านผีไป ผีไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย

"ไร้ประโยชน์ นี่มันวิญญาณ การโจมตีทางกายภาพใช้ไม่ได้ผลหรอก!"

"ต้องใช้ฮาคิเกราะเท่านั้นถึงจะได้ผล!" .