บทที่ 47: การต่อสู้ครั้งแรกของเอเนล เอาชนะพลเรือโท
กองบัญชาการใหญ่ของกองทัพเรือส่งพลเรือเอกคิซารุเป็นผู้นำในการไล่ล่าลูซิเฟอร์ แต่ครึ่งเดือนผ่านไป ก็ยังไม่พบแม้แต่เงาของลูซิเฟอร์
เขาไม่เคยคิดว่าจะได้พบกับลูซิเฟอร์ที่นี่ในวันนี้
"ถอยทัพ!"
"คนคัดท้ายอยู่ไหน? รีบกลับลำเรือ!"
พลเรือตรีไม่มีความคิดที่จะต่อสู้กับลูซิเฟอร์เลย สั่งให้ลูกน้องถอยทัพทันที
พลเรือเอกคิซารุยืนยันแล้วว่า ความแข็งแกร่งของลูซิเฟอร์นั้นเหนือกว่าพลเรือโท มีเพียงพลเรือเอกเท่านั้นที่พอจะต่อกรได้
ดังนั้น กองบัญชาการใหญ่ของกองทัพเรือจึงออกคำสั่งว่า หากทหารเรือที่ปฏิบัติภารกิจอยู่ข้างนอกพบกับลูซิเฟอร์ สามารถละทิ้งภารกิจและถอนตัวได้ ไม่ถือว่าเป็นการหนีทัพ
กองทัพเรือเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ทหารเรือหลายคนร่วมมือกันกลับลำเรือ ควบคุมเรือรบให้หนีไปทางด้านหลัง
ในขณะเดียวกัน พลเรือตรีก็เริ่มติดต่อกองบัญชาการใหญ่
"ฮัลโหล ผมคาร์วาดอส ผมพบร่องรอยของลูซิเฟอร์ในเขตทะเลโมโร ขอเรียกกำลังเสริม"
"ใช่ ยืนยันตัวตนของอีกฝ่ายแล้ว เป็นลูซิเฟอร์แน่นอน"
"ลูซิเฟอร์ได้ก่อตั้งกลุ่มโจรสลัดของตัวเองแล้ว มีลูกเรือทั้งหมดสามคน"
"ได้แก่ คามะอิตาจิแห่งอาณาจักรโรเมล คาวานดิช, เบบี้ไฟว์ลูกน้องของโดฟลามิงโก้ไม่แน่ใจว่าเข้าร่วมด้วยหรือไม่ และยังมีชายอีกคนหนึ่งที่ไม่ทราบตัวตน"
พลเรือตรีคาร์วาดอสมีสีหน้ากังวล พูดอย่างรวดเร็ว
เขารู้ว่าตัวเองอาจจะไม่รอดกลับไป ดังนั้นจึงพยายามส่งข้อมูลที่เห็นทั้งหมดกลับไปยังกองบัญชาการใหญ่ของกองทัพเรือให้ได้มากที่สุด
สิ่งที่ถูกส่งกลับไปพร้อมกัน ยังมีรูปถ่ายที่พวกเขาถ่ายไว้
จากจุดนี้ จะเห็นได้ว่าเขาเป็นทหารเรือที่ทุ่มเทและรับผิดชอบต่อหน้าที่จริงๆ
ลูซิเฟอร์มองไปที่เรือรบในทะเลข้างหน้า พูดเบาๆ ว่า "มาที่นี่ซะ"
เมื่อสิ้นเสียง พลังที่มองไม่เห็นก็ปะทุออกมา จับเรือรบที่อยู่ข้างหน้าได้อย่างรวดเร็ว
ในวินาทีถัดมา เรือรบที่กำลังหลบหนีก็ปรากฏขึ้นข้างๆ เรือยูเรย์
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ทหารเรือบนเรือรบตกใจ พวกเขาไม่มีใครตั้งตัวทัน
เมื่อได้สติ พวกเขาจึงรู้ว่าตัวเองตกอยู่ในเงื้อมมือของกลุ่มโจรสลัดยูเรย์แล้ว
เอเนลและคาเวนดิชจ้องมองไปที่โจรสลัดบนเรือรบ ราวกับกำลังมองเหยื่อ
"นี่มันพลังอะไร? ทำไมพวกเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้?"
"เรือรบถูกเคลื่อนย้ายโดยบังคับ!"
"ไม่ใช่ว่าความสามารถของลูซิเฟอร์เหมือนกับพลเรือเอกคิซารุเหรอ? นี่มันอะไรกัน?"
ทหารเรือหลายร้อยคนหวาดกลัวและสับสน
"ใจเย็นๆ กันหน่อย พวกโง่!"
พลเรือตรีคาร์วาดอสตะโกนเสียงดัง ห้ามปรามทหารเรือที่กำลังตื่นตระหนก
"เมื่อเผชิญหน้ากับโจรสลัดชั่วร้าย พวกแกจะเสียอาการแบบนี้ไม่ได้ มิเช่นนั้นศักดิ์ศรีของกองทัพเรือจะอยู่ตรงไหน?"
พลเรือตรีคาร์วาดอสเดินไปที่หัวเรือ ชูดาบไปทางลูซิเฟอร์ ปล่อยจิตสังหารออกมา
"มาเลย ฉันจะเป็นคู่ต่อสู้ของพวกแกเอง!"
"เย่ฮาฮาฮ่า ในที่สุดก็มีคนที่มีน้ำยาแล้ว!"
เอเนลหัวเราะเสียงดัง พร้อมกับแปลงร่างเป็นสายฟ้าพุ่งเข้าใส่พลเรือตรี
คาเวนดิชตกใจเล็กน้อย เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองช้าไปก้าวหนึ่ง
"เฮ้ เฮ้ เฮ้ อย่าแย่งกันสิ!"
พูดจบ คาเวนดิชก็กลายเป็นลมพายุพุ่งเข้าใส่เรือรบ
โครมคราม!
สายฟ้าฟาดลงบนดาดฟ้า ทหารเรือหลายสิบนายร้องโหยหวน ถูกไฟฟ้าช็อตจนกลายเป็นเถ้าถ่าน
จากนั้นก็มีลมพายุพัดผ่าน ทหารเรืออีกหลายสิบนายถูกดาบแทงอก ล้มลงไปในกองเลือด
ลูซิเฟอร์ไม่ได้ลงมือ ทหารเรือพวกนี้ฝีมืออ่อนแอเกินไป
ถ้าเขาลงมือ การต่อสู้จะจบลงในทันที เอเนลและคาเวนดิชก็จะไม่มีอะไรให้เล่นแล้ว
ในฐานะกัปตัน เขาไม่สามารถเป็นแนวหน้าในการต่อสู้ทุกครั้งได้ ถ้าเป็นแบบนั้น จะมีลูกเรือไปทำไม?
เขาตั้งกลุ่มโจรสลัดขึ้นมาเพื่อเป็นกัปตัน ไม่ใช่เพื่อเป็นพี่เลี้ยงเด็ก ไม่ต้องการคนอ่อนแอที่ไม่มีประโยชน์ในการต่อสู้หลบอยู่ข้างหลัง
มีแต่ให้ลูกน้องได้ผ่านการต่อสู้ พวกเขาถึงจะแข็งแกร่งขึ้นได้
เอเนลต่อสู้กับพลเรือตรี คาเวนดิชต่อสู้กับนาวาเอกสองคนและทหารเรืออีกหลายร้อยนาย
แม้จะมีแค่สองคน แต่ก็ทำให้กองทัพเรือสูญเสียอย่างหนัก
ไม่กี่นาทีต่อมา ดาดฟ้าเรือรบก็เต็มไปด้วยศพ
"เฮ้ เบบี้ไฟว์ เธอไม่ไปสู้เหรอ?"
"ขี้เกียจแบบนี้จะแข็งแกร่งขึ้นได้ยังไง คนอ่อนแอไม่มีประโยชน์สำหรับฉันหรอกนะ"
ลูซิเฟอร์มองไปที่เบบี้ไฟว์ที่อยู่ข้างๆ
"เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว"
เบบี้ไฟว์พ่นควันออกมาหนึ่งวง ในขณะเดียวกันร่างกายของเธอก็กลายเป็นขีปนาวุธ พุ่งเข้าใส่เรือรบ
ตูม! เสียงดังสนั่น ดาดฟ้าเรือรบถูกระเบิดเป็นรูขนาดใหญ่ ทหารเรือหลายสิบนายถูกระเบิดตายทันที
เมื่อมีเบบี้ไฟว์เข้าร่วม กองทัพเรือก็ยิ่งพ่ายแพ้ไปอีก
พลเรือตรีคาร์วาดอสมองไปที่ศพโดยรอบ ดวงตาแดงก่ำ
"ไอ้โจรสลัดเวร ไปตายซะ!"
"ฟลายอิ้งสแลช!"
คลื่นดาบสุญญากาศพุ่งออกมาจากดาบ พุ่งเข้าหาเอเนลที่อยู่ไกลออกไป
แสงวาบ เอเนลหลบการโจมตีได้ พร้อมกับยิงเทพมังกรสายฟ้าใส่คาร์วาดอส
พลเรือตรีคาร์วาดอสถูกเทพมังกรสายฟ้าโจมตี กระอักเลือดออกมาทันที
ผมตั้งชัน ร่างกายไหม้เกรียม
