บทที่ 44 หนึ่งหมัดพิชิตศัตรู
บทที่ 44 หนึ่งหมัดพิชิตศัตรู
ในขณะนี้ ความคิดแรกของฉู่หนิงคือการรีบใช้ยันต์ป้องกันในมือทันที แต่ความเจ็บปวดที่ศีรษะทำให้เขาไม่สามารถใช้พลังใด ๆ ได้เลย แม้กระทั่งการกระตุ้นยันต์ง่าย ๆ ก็ทำไม่ได้ ต้องยืนมองดูคมมีดน้ำแข็งพุ่งเข้ามาที่ร่างของเขา
เสียงของฉีฉงเม่าแว่วมาพร้อมกับการโจมตีครั้งนี้
"เจ้าทำให้ข้าต้องใช้พลังมากขนาดนี้เพื่อใช้วิชาลับ ข้าก็นับถือเจ้าแล้วนะ หากไม่ใช่เพราะข้ากลัวเสียงการต่อสู้จะทำให้ใครบางคนรู้เห็น ด้วยพลังของข้าที่เพิ่งทะลุขั้นฝึกปราณระดับหก..."
คำพูดของฉีฉงเม่าหยุดลงกะทันหัน ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เพราะเขาเห็นว่าคมมีดน้ำแข็งที่เขาปล่อยออกไปกระทบกับร่างของฉู่หนิง แต่ร่างของอีกฝ่ายกลับไม่มีรอยบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย!
"เจ้า...เป็นผู้ฝึกฝนร่างกายงั้นหรือ?"
ไม่ตายหนัง
ในขณะนั้น แม้ฉู่หนิงจะไม่สามารถใช้พลังเวทได้ แต่การฝึกฝน "ไม่ตายหนัง" ของวิชาหลอมร่างกายเก้าขั้นกลับถูกกระตุ้นโดยอัตโนมัติ ฉู่หนิงรู้สึกดีใจอย่างยิ่ง เพราะในขณะเดียวกันนั้น ความเจ็บปวดในศีรษะก็บรรเทาลง ไม่แน่ว่าเป็นเพราะเวลาของวิชาลับของฉีฉงเม่าหมดลง หรือเป็นเพราะพลังของ "ไม่ตายหนัง" ที่ทำให้ความเจ็บปวดลดลง
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ตอนนี้เขาสามารถใช้พลังเวทได้แล้ว!
“ยันต์ป้องกันดิน!”
ฉู่หนิงไม่รอช้าที่จะกระตุ้นยันต์ป้องกันในมือทันที ร่างของเขาถูกคลุมด้วยโล่พลังสีเหลืองที่แผ่กระจายออกมาอย่างรวดเร็ว นี่เป็นยันต์ป้องกันระดับกลางที่เขาให้ชิวซุ่นอี้ช่วยซื้อมา
ทันทีที่ฉู่หนิงเปิดใช้ยันต์ คมมีดน้ำแข็งชุดใหม่ที่ถูกปล่อยจากฉีฉงเม่าก็กระทบกับโล่สีเหลือง แต่อย่างไรเสีย โล่กลับกันกระทบการโจมตีทั้งหมดออกไปได้หมด
ในเวลาเดียวกัน ฉู่หนิงใช้วิชาสร้างเถาวัลย์หนามควบคู่กันไปทันที เถาวัลย์หนามแปดเส้นพุ่งไปทางฉีฉงเม่าอย่างรวดเร็ว
"พลังเวทระดับห้าฝึกปราณ? ใช้วิชาเวทได้ทันที?"
ฉีฉงเม่าเองก็ตกใจ เมื่อเห็นฉู่หนิงใช้วิชาควบคุมเถาวัลย์ได้เร็วเช่นนี้ แม้ฉีฉงเม่าจะพยายามใช้พลังเวทควบคุมเถาวัลย์หนามเช่นกัน แต่ความเชี่ยวชาญในวิชานี้ของเขายังไม่อาจเทียบกับฉู่หนิงที่ฝึกฝนมาตลอดปี เขาควบคุมเถาวัลย์ได้เพียงหกเส้นเท่านั้น โดยห้าเส้นม้วนพันสู้กับเถาวัลย์ของฉู่หนิง และอีกหนึ่งเส้นพุ่งเข้าหาฉู่หนิง
ทว่า เถาวัลย์ที่พุ่งเข้ามาหาฉู่หนิงกลับถูกดาบไม้สีดำที่ฉู่หนิงควบคุมด้วยวิชาขับเคลื่อนวัตถุขวางไว้ ดาบไม้พันรอบเถาวัลย์หนามแล้วตกลงสู่พื้น
เมื่อฉีฉงเม่าเห็นว่าเขาถูกเถาวัลย์ของฉู่หนิงมัดอยู่ และฉู่หนิงยังสามารถรับมือการโจมตีได้ เขาก็เริ่มวิตกกังวล แต่ยังไม่หมดหวัง เขารีบใช้ยันต์ป้องกันอีกครั้ง คราวนี้เป็นยันต์ป้องกันร่างกายสีขาวคลุมรอบตัว อีกทั้งยังใช้วิชาเกราะเถาวัลย์เสริมป้องกันตัวอีกชั้น
ฉู่หนิงไม่ได้สนใจท่าทางของฉีฉงเม่า แต่กลับใช้ยันต์โจมตีที่เขาเตรียมไว้ในมือทันที
ยันต์ทั้งหกแผ่นถูกกระตุ้นออกไปพร้อมกัน กลายเป็นแสงทองคำพุ่งเข้าโจมตีฉีฉงเม่าอย่างไม่หยุดหย่อน
“ยันต์ดาบทองคำ?”
ฉีฉงเม่าประหลาดใจ แต่ก็ยังคงมั่นใจในพลังการป้องกันของตนเอง แต่เมื่อแสงทองคำชุดแรกทำลายยันต์ป้องกันร่างกายสีเหลืองที่เขาใช้ไว้ และยันต์โจมตีแผ่นสุดท้ายซึ่งเป็นยันต์แสงทองคำกระทบกับเกราะเถาวัลย์ พลังการป้องกันทั้งหมดก็ถูกทำลายลง
และทันใดนั้น ฉู่หนิงก็เข้ามาประชิดตัวฉีฉงเม่าอย่างรวดเร็ว หมัดหนึ่งพุ่งตรงเข้าหาฉีฉงเม่า พลังจากหมัดนั้นทำให้เขารู้สึกถึงความตาย
“ปัง!”
หมัดของฉู่หนิงกระแทกเข้ากับร่างของฉีฉงเม่า พลังจากหมัด "หมัดเทียนกัง" ได้ถูกปล่อยออกไปทันที ทำให้ฉีฉงเม่าไม่สามารถรับมือได้เลย
เสียงกระดูกแตกดังขึ้น ฉีฉงเม่าทรุดลงกับพื้น ร่างกายไร้ชีวิต
ฉู่หนิงถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็รีบตรวจค้นร่างของฉีฉงเม่า เขาพบถุงเก็บของแล้วรีบใช้เวทลบล้างการเชื่อมต่อ จากนั้นก็ใช้ไฟเผาร่างของฉีฉงเม่าจนเหลือเพียงขี้เถ้า