บทที่ 434 ปลดฮองเฮา
บทที่ 434 ปลดฮองเฮา สวี่ซื่อหยุน ทำหน้าเรียบเฉยขณะใส่ถุงเท้าและรองเท้าให้ลู่เฉาเฉา จากนั้นจูงมือนางเดินลงไปยังโถงใหญ่ ในโถงใหญ่มีเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นดังขึ้นมาแล้ว “เราจะอยู่กันอย่างไร? หัวใจถูกขโมยไปอย่างเงียบเชียบ คนตายกันไปเท่าไหร่แล้ว!” “สวรรค์ต้องการชีวิตพวกเราแน่ๆ” “ไม่ต้องกลัว เมื่อวานข้าไป...
