บทที่ 30 ตระกูลดองกีโฮเต้ ฆ่าได้ไม่เว้น!

ในโลกของวันพีซ บุคคลสำคัญมักจะมีคนคอยรับใช้

ลูซิเฟอร์ก็รู้สึกว่า ชีวิตแบบนี้มันช่างดีงาม

เพราะตอนนี้เขามีพลังแล้ว การได้เพลิดเพลินกับชีวิตที่แสนสบายก็ไม่เลว

ในโลกก่อน สิ่งเหล่านี้เขาทำได้แค่ฝันถึงเท่านั้น

"นั่งลงกินด้วยกันสิ"

ลูซิเฟอร์พูด

จากนั้น ลูซิเฟอร์และคาวานดิชก็รับประทานอาหารร่วมกัน มีสาวใช้สวย ๆ คอยบริการอยู่ข้าง ๆ

"สถานการณ์บนเกาะเป็นยังไงบ้าง? มีข่าวเกี่ยวกับสมบัติหรือยัง?"

ลูซิเฟอร์ถามไปพลางกินไปพลาง

"ยังไม่มีครับ กลุ่มโจรสลัดกว่าสิบกลุ่มตามหากันมาเกือบเดือนแล้ว เกาะพระจันทร์เสี้ยวแทบจะถูกพวกเขาพลิกแผ่นดินแล้ว ก็ยังไม่เจอเบาะแสอะไรเลย"

คาวานดิชมาถึงก่อนลูซิเฟอร์ เขาอยู่บนเกาะนี้มาเกือบครึ่งเดือนแล้ว

กลุ่มโจรสลัดกลุ่มแรก ๆ มาถึงเกาะตั้งแต่หนึ่งเดือนที่แล้ว

ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา มีกลุ่มโจรสลัดขึ้นมาบนเกาะพระจันทร์เสี้ยวอย่างต่อเนื่อง

ทั้งกลางวันและกลางคืน ต่างมีโจรสลัดค้นหาสมบัติอยู่บนเกาะ

แต่น่าเสียดาย ไม่มีใครหาสมบัติเจอ

ในทางกลับกัน เหล่าโจรสลัดกลับฆ่าฟันกันเอง มีคนตายไปจำนวนมาก

กลุ่มโจรสลัดที่ถูกทำลายเพราะความอ่อนแอ มีมากกว่ายี่สิบกลุ่มแล้ว

"ช่วงนี้มีข่าวลือแพร่สะพัดบนเกาะ บอกว่าสมบัติเป็นของปลอม กลุ่มโจรสลัดหลายกลุ่มกำลังวางแผนจะออกจากเกาะแล้ว"

คาวานดิชพูดต่อ

"งั้นเหรอ? ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่ต้องรอแล้ว"

หลายปีที่ผ่านมา มักจะมีข่าวลือเกี่ยวกับสมบัติของกัปตันจอห์นปรากฏขึ้นในทะเล แต่สุดท้ายก็พิสูจน์แล้วว่าเป็นเรื่องโกหก

บางทีครั้งนี้อาจจะเป็นแบบเดียวกัน

เมื่อโจรสลัดเหล่านั้นหาสมบัติไม่พบ พวกเขาก็คงไม่อยู่ต่อ

แต่ลูซิเฟอร์ไม่เหมือนกัน เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อสมบัติตั้งแต่แรก

เมื่อรู้ว่าโจรสลัดกำลังจะจากไป และจะไม่มีโจรสลัดมาเพิ่มอีก เขาก็สามารถลงมือได้แล้ว

ชายฝั่งตะวันตกของเกาะพระจันทร์เสี้ยว เรือโจรสลัดลำหนึ่งจอดเทียบท่าอยู่ ธงโจรสลัดปลิวสะบัดไปตามลม เสียงดังก้องกังวาน

หลังจากที่เรือโจรสลัดลำนี้ขึ้นฝั่งที่เกาะพระจันทร์เสี้ยว โจรสลัดคนอื่น ๆ บนเกาะก็ไม่กล้าเข้าใกล้ชายฝั่งตะวันตกอีกเลย

ทั้งหมดก็เพราะธงโจรสลัดผืนนั้น

บนธงโจรสลัดมีรูปใบหน้ายิ้มกว้าง ที่มีรอยแผลเป็นสีดำพาดผ่าน

ลวดลายบนธงดูธรรมดา แต่ในช่วงครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์ มันกลับเป็นสัญลักษณ์ที่น่าหวาดกลัว

เพราะธงผืนนี้เป็นตัวแทนของหนึ่งในเจ็ดเทพโจรสลัด เท็นยาฉะ ดองกิโฮเต้ โดฟลามิงโก้

"นี่ นี่ กัปตัน เราจะลงมือกับพวกเขาจริง ๆ เหรอครับ?"

คาวานดิชยืนอยู่ข้างหลังลูซิเฟอร์ ถามด้วยความลังเล

ในช่วงครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์ อำนาจและอิทธิพลของเจ็ดเทพโจรสลัดยังคงแข็งแกร่งมาก

แม้ว่าฐานที่มั่นหลักของโดฟลามิงโกจะอยู่ในโลกใหม่ แต่อิทธิพลของเขาก็แผ่ขยายมาถึงช่วงครึ่งแรกของแกรนด์ไลน์

โจรสลัดที่กล้าต่อกรกับโดฟลามิงโก ส่วนใหญ่ก็มักจะลงเอยไม่สวย

"ว่าไง นายกลัวแล้วเหรอ?"

ลูซิเฟอร์ยิ้มอย่างใจเย็น

"กลัว? เป็นไปไม่ได้หรอก! คุณชายอย่างผมจะไปกลัวได้ยังไง? คุณพูดเล่นอะไรน่ะ?"

คาวานดิชส่ายหัวรัว ๆ ราวกับว่าศักดิ์ศรีของเขาถูกทำลาย

เดิมทีเขาก็เป็นคนกล้าบ้าบิ่นอยู่แล้ว บวกกับมีฝีมือไม่ธรรมดา เขาจึงแค่ระแวงเจ็ดเทพโจรสลัด ไม่ได้กลัว

คาวานดิชแค่รู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องไปหาเรื่องตระกูลดองกิโฮเต้ เพราะบนเกาะนี้ไม่มีสมบัติ พวกเขาไม่ได้มีผลประโยชน์ขัดแย้งอะไรกับตระกูลดองกิโฮเต้

คาวานดิชไม่เข้าใจว่า ทำไมลูซิเฟอร์ถึงต้องการลงมือกับตระกูลดองกิโฮเต้

หรือว่าพวกเขามีความแค้นกัน?

ไม่มีใครคาดคิดว่า ลูซิเฟอร์สังหารโจรสลัดก็เพื่อสะสมแต้มสังหารเท่านั้น

"พวกแกเป็นใคร!"

"ที่นี่คือเขตของตระกูลดองกีโฮเต้ ห้ามเข้าใกล้ ออกไปเดี๋ยวนี้!"

ลูกน้องโจรสลัดหลายคนเห็นลูซิเฟอร์และคาวันดิชปรากฏตัวขึ้น ก็รีบตวาดขู่ด้วยความระแวง

"พวกกระจอกฝากนายจัดการแล้วกัน"

ลูซิเฟอร์กล่าวอย่างใจเย็น

"รับทราบ"

คาวันดิชกลายเป็นลมกรด พุ่งเข้าใส่ในพริบตา

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก!

ลมกรดพัดผ่าน ดอกไม้สีเลือดเบ่งบาน

ลูกน้องโจรสลัดกว่าสิบคนถูกดาบแทงอก ล้มลงในกองเลือด

"ข้าศึกบุก! ข้าศึกบุก!"

"รีบไปแจ้งท่านดิอาแมนเต้"

"ช่างน่าโมโห ไอ้พวกสารเลว! อยู่ที่ไหนกัน!"

"กล้าลงมือกับตระกูลดองกีโฮเต้ พวกแกไม่ตายดีแน่!"

"อยู่ไหน? เขาเร็วเกินไป!"

"คามะอิตาจิ! เจ้าหมอนี่คือคามะอิตาจิ!"

เหล่าโจรสลัดต่างหวาดกลัว สาปแช่งเสียงดัง แต่พวกเขาไม่สามารถหาตัวคาวานดิชเจอได้เลย ไหนจะโจมตี

ไม่นาน โจรสลัดริมฝั่งกว่าสิบคนก็ถูกคาวานดิชสังหารจนหมด

ฟิ้ว!

ทันใดนั้นเอง ท่าฟันสุญญากาศก็พุ่งออกมาจากเรือโจรสลัด มาถึงเบื้องหน้าคาวานดิชในพริบตา

แคร้ง! เสียงดังกังวาน ประกายไฟกระเด็น

คาวานดิชฟันการโจมตีออก แรงฟันเฉียดผ่านด้านซ้ายและขวา ทิ้งรอยดาบไว้บนพื้นสองรอย

จากนั้น ร่างหนึ่งก็พุ่งมาปะทะกับคาวานดิช

ทั้งสองคนต่างฟันดาบด้วยความเร็วสูง ฟาดฟันกันหลายสิบครั้งในชั่วพริบตา ก่อนจะแยกออกจากกัน

ปรากฏต่อหน้าลูซิเฟอร์คือชายร่างสูงกว่า 5 เมตร เขาใส่หมวกปีกกว้าง มีรอยสักสีแดงสองเส้นบนใบหน้า สวมเสื้อคลุมสีแดงเปิดอก โชว์หน้าท้องล่ำบึ้ก แต่งตัวเหมือนคนพื้นเมือง

ดิอาแมนเต้ หนึ่งในผู้บริหารระดับสูงของโดฟลามิงโก้

ด้านหลังดิอาแมนเต้ มีชายหญิงอีกสองคนตามมาติดๆ คือบัฟฟาโล่และเบบี้ 5

ลูซิเฟอร์สืบมาแล้วว่า การปฏิบัติการครั้งนี้ตระกูลดองกีโฮเต้ส่งผู้บริหารมาแค่สามคนคือดิอาแมนเต้

"พวกแกสองคน กล้าดียังไง รู้ไหมว่าคนที่พวกแกฆ่าคือใคร?"

ดิอาแมนเต้กวาดตามองศพที่นอนเกลื่อนอยู่บนพื้น ยกดาบยาวขึ้น ก่อนจะเล็งไปที่คาวานดิช จากนั้นก็หันปลายดาบไปทางลูซิเฟอร์ .