บทที่ 3 ผู้แข็งแกร่งไม่เคยบ่นเรื่องสภาพแวดล้อม

ใบหน้าของสวี่เย่กระตุกทันที

ในฐานะชายหนุ่มที่มีประสบการณ์ เมื่อไปห้องน้ำเพื่อปัสสาวะ ปกติก็ต้องเว้นระยะจากคนข้าง ๆ หนึ่งที่เสมอ

นี่คือศักดิ์ศรีของผู้ชาย

จะมายืนชิดกันทำไม?

จะคุยเรื่องปรัชญากับคนข้าง ๆ รึไง?

มันบ้าหรือเปล่า?

อ๋อ ระบบสั่งภารกิจมา งั้นไม่เป็นไร

"แค่ขาดอีก 25 คะแนนก็จะสุ่มรางวัลได้แล้ว ครึ่งทางแล้วจะหยุดไม่ได้ นี่แหละต้องทำ!"

สวี่เย่รู้สึกอยากได้รางวัลจากระบบอย่างมาก เขาจำเป็นต้องได้มัน

ในวงการที่ซับซ้อนนี้ หากต้องการเอาตัวรอด ก็ต้องมีบางอย่างให้พึ่งพา

และระบบนี่แหละคือสิ่งที่เขาพึ่งพา

แค่ยืนปัสสาวะข้าง ๆ คนอื่นในห้องน้ำเองไม่ใช่เหรอ?

สวี่เย่ก้าวเท้าเดินกลับไปยังอาคารสถานีโทรทัศน์

ห้องน้ำสาธารณะข้างนอกเป็นห้องเดี่ยว ๆ ทำให้ไม่สามารถทำภารกิจแบบยืนข้างกันได้

ห้องน้ำในอาคารสถานีโทรทัศน์เป็นห้องน้ำใหญ่ที่สามารถยืนข้างกันได้

ถ้าจะทำภารกิจให้สำเร็จ ก็ต้องเข้าข้างใน

เมื่อสวี่เย่มาถึงชั้นหนึ่ง เขาก็พบกับผู้เข้าแข่งขันสองคนที่เจอในลิฟต์เมื่อก่อนหน้านี้

เมื่อทั้งสองเห็นสวี่เย่ ก็มีสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมาทันที และรีบเร่งก้าวเท้าไปทางลิฟต์

ชายคนหนึ่งกดปุ่มเรียกลิฟต์แล้วก็หันกลับมามองสวี่เย่เป็นระยะ

เมื่อประตูลิฟต์เปิด ทั้งสองก็รีบวิ่งเข้าไปข้างใน

ชายคนนั้นกดปุ่มปิดประตูอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งประตูปิดลง เขาจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

"หนุ่ม ๆ ยังอ่อนนักนะ หนังหน้าไม่หนาพอ"

สวี่เย่กวาดตามองทั้งสองคน แล้วจึงหาห้องน้ำชั้นหนึ่งจนเจอ

เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำชาย ซึ่งตอนนี้ว่างเปล่าไม่มีใครอยู่

"ระบบ ไม่มีคนแบบนี้ ฉันจะทำภารกิจยืนข้างใครได้ยังไง?"

ระบบตอบกลับมาเสียงดัง

"เจ้าของระบบก้าวหน้าไปมากแล้ว เริ่มรู้จักหาเหตุผลเองแล้ว เจ้าของระบบแค่รอคนเข้ามาก็พอ"

ใบหน้าของสวี่เย่กระตุกอีกครั้ง

ไม่ผิดแน่ แค่ยืนข้างกันถึงจะนับเป็นการทำภารกิจสำเร็จ ยืนคนเดียวมันไม่นับ!

ฉันจะรอ!

สวี่เย่ยืนรออยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำชาย

ในที่สุด เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้น

"เสี่ยวจาง ไปทำงานก่อนนะ ฉันจะไปเข้าห้องน้ำ" เสียงทุ้มของชายวัยกลางคนดังขึ้น

สวี่เย่ยิ้มออกมาด้วยความดีใจ

มาแล้ว มาแล้ว!

ตามที่คาดการณ์ ชายวัยกลางคนเดินเข้ามา

ชายคนนี้สวมชุดสูทแต่ไม่ได้ใส่เนคไท ดูแล้วน่าจะเป็นผู้บริหารของสถานีโทรทัศน์

ในใจของสวี่เย่เริ่มลังเลเล็กน้อย

ในฐานะศิลปินหน้าใหม่ ไม่จำเป็นต้องไปขัดแย้งกับผู้บริหารของสถานี

จะไปยืนปัสสาวะข้าง ๆ ผู้บริหารเนี่ยนะ?

ถ้าผู้บริหารรู้สึกแย่จะทำยังไง?

【ภารกิจบังคับ: ต้องเป็นเขา ผู้แข็งแกร่งไม่เคยบ่นเรื่องสภาพแวดล้อม】

"โอเค โอเค ฉันทำก็ทำ"

จางกวงหรง เป็นผู้กำกับรายการ Tomorrow's Superstar กำลังจะเข้าห้องน้ำ เขาเห็นสวี่เย่ยืนอยู่หน้าประตู

เขาไม่รู้จักสวี่เย่ แต่ดูจากการแต่งตัว ก็น่าจะเป็นผู้เข้าแข่งขันในรายการนี้

จางกวงหรงยิ้มแล้วถาม "หนุ่มน้อย ข้างในคนเยอะเหรอ ต้องรอคิวหรือเปล่า?"

สวี่เย่ยิ้มแห้ง ๆ "ไม่ครับ ไม่มีคน"

"งั้นเธอมายืนที่ประตูทำไม?" จางกวงหรงถามด้วยความสงสัย

"รอคนครับ" สวี่เย่ตอบ

จางกวงหรงมีแต่คำถามในหัว

เธอจะไปรอใครที่ทางเดินก็ได้ ทำไมต้องมารอที่หน้าห้องน้ำ?

ไม่รู้สึกเหม็นบ้างหรือไง?

แต่จางกวงหรงยังคงสุภาพ "โอเค งั้นฉันขอเข้าไปก่อน"

เขาเดินเข้าไปในห้องน้ำ เดิมทีตั้งใจจะใช้โถปัสสาวะที่ใกล้ประตู แต่เมื่อนึกถึงสวี่เย่ที่ยืนอยู่หน้าประตู เขาก็เดินลึกเข้าไปอีกหน่อยและเลือกโถปัสสาวะตรงกลาง

เขาปลดเข็มขัดแล้วเริ่มทำธุระของเขา

ในขณะนั้น สวี่เย่เดินตามเข้าไปตรงที่เขายืนอยู่

จางกวงหรงรู้สึกงงเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถหันมองได้ เพราะเขาต้องตั้งสมาธิ

สวี่เย่เดินมายืนข้าง ๆ จางกวงหรง และเริ่มทำธุระเช่นกัน

โธ่เอ๊ย!

จางกวงหรงถึงกับตกตะลึง

นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย?

จะมารังแกคนแก่เหรอ?

ในห้องน้ำมีโถปัสสาวะว่างตั้งมากมาย แต่นายกลับมายืนข้าง ๆ ฉันนี่มันหมายความว่ายังไง?

นายคิดว่าฉันอิจฉานายหรือไง?

จางกวงหรงรู้สึกไม่สบายตัวอย่างมาก

แต่เขาเป็นผู้กำกับ จะเดินหนีได้เหรอ?

เขาเดินหนีไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็อายุมากแล้ว ของเขาไม่ดีเท่าหนุ่ม ๆ แล้ว

เสียงปัสสาวะดังขึ้นเป็นจังหวะ

สวี่เย่ทำธุระเสร็จเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว

เขาหันไปมองจางกวงหรงแล้วยิ้ม "บังเอิญจังเลยนะครับ"

จางกวงหรงที่ปกติเป็นคนสุภาพ ไม่สามารถเมินเฉยต่อคำพูดของสวี่เย่ได้ เขายิ้มแล้วพูดว่า "เธอไม่ใช่รอคนอยู่เหรอ?"

สวี่เย่ใส่กางเกงแล้วตอบ "รอคนเจอแล้วครับ"

"โอ้" จางกวงหรงตอบกลับด้วยความไม่รู้ตัว

"ลาก่อนครับ"

สวี่เย่ยิ้มแล้วเดินออกจากห้องน้ำไป

จางกวงหรงเพิ่งจะรู้ตัวขึ้นมา

นายบ้าอะไรเนี่ย นายรอฉันอย่างนั้นเหรอ?

เพื่อมายืนปัสสาวะข้างฉันเนี่ยนะ?

เด็กคนนี้ต้องมีปัญหาทางจิตแน่ ๆ!

ตอนนี้สวี่เย่เดินไปถึงหน้าลิฟต์แล้ว

ที่หน้าลิฟต์มีคนอยู่เยอะทีเดียว เพราะตอนนี้เป็นช่วงพักกลางวัน พนักงานหลายคนเพิ่งกลับมาจากการทานข้าวและเตรียมตัวพักผ่อน

สวี่เย่มองไปรอบ ๆ แล้วจึงถอยหลังไปเล็กน้อย

ติ้ง!

ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่ง

ผู้คนต่างพากันเดินเข้าไปในลิฟต์แล้วหันกลับมามองที่ประตู

สวี่เย่เป็นคนสุดท้ายที่เดินเข้าไป

ประตูลิฟต์ค่อย ๆ ปิดลง

แต่!

สวี่เย่ไม่หันหลัง

เขายังคงจ้องมองชายคนหนึ่งตรงหน้าอย่างไร้ความรู้สึก

ในชั่วพริบตา ลิฟต์ทั้งลิฟต์ก็ตกอยู่ในความเงียบ

"ยินดีด้วย เจ้าของระบบได้เรียนรู้การต่อยอดจากภารกิจแล้ว ภารกิจแนะนำมือใหม่ที่สามสำเร็จ ได้รับรางวัล 25 คะแนน"

"เจ้าของระบบทำการจัดเต็มด้วยตัวเอง ได้รับรางวัล 5 คะแนน"

"การจัดเต็มใด ๆ ที่ทำโดยเจ้าของระบบสามารถรับรางวัลเป็นคะแนนได้ โดยจำนวนคะแนนขึ้นอยู่กับสถานการณ์"

"สิ้นสุดภารกิจแนะนำมือใหม่ ยินดีด้วยที่เจ้าของระบบจบการฝึก ขอให้เจ้าของระบบสนุกสนานกับการเล่น!"

"เจ้าของระบบได้รับกล่องของขวัญมือใหม่ ซึ่งประกอบด้วยผลไม้เสียงวิเศษ 3 ลูก, ผลไม้ดื่มด่ำ 1 ลูก และผลไม้เสริมความหล่อ 1 ลูก"

เสียงของระบบดังขึ้นในหูของสวี่เย่

สวี่เย่ยิ้มดีใจ

แน่นอน! ฉันเข้าใจการจัดเต็มได้สมบูรณ์แบบแล้ว!

มันก็ไม่ยากเท่าไหร่!

คนในลิฟต์ต่างพากันตกตะลึง

ทุกคนมองสวี่เย่อย่างไม่เข้าใจ

ชายที่ถูกสวี่เย่จ้องมองรีบวิ่งออกไปทันทีเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก

แต่ถึงกระนั้น สวี่เย่ก็ยังคงไม่หันหลัง

เขายังคงยืนอยู่ภายในลิฟต์โดยไม่แสดงสีหน้าใด ๆ

ในที่สุด คนสุดท้ายในลิฟต์ก็ออกไป

สวี่เย่จึงหันกลับมามองประตู

"โธ่เอ๊ย! ลืมกดชั้น!"

สวี่เย่รีบกดปุ่มเลือกชั้นที่เขาจะไป

เมื่อไปถึงแล้ว เขารีบวิ่งกลับไปที่ห้องซ้อมและเปิดระบบทันที

ตอนนี้เขามี 55 คะแนนแล้ว สามารถสุ่มรางวัลได้แล้ว!

"ระบบ ฉันจะสุ่มรางวัล!"

"เจ้าของระบบสามารถเลือกประเภทได้ ไม่ว่าจะเป็นเพลง ภาพยนตร์ หรืองานวรรณกรรม"

"ฉันเลือกเพลง!"

สวี่เย่ตั้งตารออย่างมาก หากได้เพลงมาคืนนี้เขาจะมั่นใจแน่นอน!

การแนะนำตัวไม่สำคัญแล้ว ขอแค่มีความสามารถก็พอ!

"การสุ่มรางวัลสำเร็จ!"

"ยินดีด้วย เจ้าของระบบได้รับเพลง Love at 105°C

"เพลงนี้ได้ถูกเพิ่มลงในคลังของระบบแล้ว เจ้าของระบบสามารถตรวจสอบได้ทุกเมื่อ"

ดวงตาของสวี่เย่เบิกกว้าง

เพลงนี้เขาเคยได้ยินมาก่อน ในชาติก่อนมันเคยเป็นเพลงที่ดังในโลกออนไลน์

เพลงนี้ติดหูมาก และทำนองก็เบาสบาย แถมยังมีเนื้อหาที่สร้างแรงบันดาลใจมากด้วย

จริง ๆ แล้วเพลงนี้เป็นเพลงโฆษณาของวัตสัน แต่เอามาร้องเดี่ยวก็ไม่มีปัญหา

ถ้าคืนนี้เขาร้องเพลงนี้ เวทีต้องลุกเป็นไฟแน่ ๆ

การผ่านเข้ารอบก็ไม่มีปัญหาแล้ว

สวี่เย่เปิดคลังระบบ

คลังของระบบดูเหมือนช่องเก็บไอเทมในเกม มีหลายช่อง

ในช่องแรกมีคำว่า Love at 105°C แสดงอยู่

ช่องอื่น ๆ ก็มีผลไม้สีต่าง ๆ ที่น่าจะเป็นสิ่งของจากกล่องของขวัญมือใหม่

สวี่เย่เลือกเพลงนี้ทันที

มีตัวเลือกหลายอย่างปรากฏขึ้นมา

เขาสามารถเลือกที่จะเล่นเพลง หรือจะเลือกดึงเฉพาะทำนอง หรือโน้ตเพลงออกมาก็ได้

สวี่เย่เลือกเล่นเพลงทันที

ทำนองที่เบาสบายดังขึ้นในหูของเขา

เมื่อท่อนอินโทรจบลง เสียงร้องก็ดังขึ้น

"รอยยิ้มของไอดอลระดับซุปเปอร์สตาร์ ยังไม่หวานเท่าเธอ..."

หลังจากฟังประโยคแรก สวี่เย่ถึงกับงง

นายให้เวอร์ชันของเถิงเก๋อ มาทำไมกันเนี่ย?