บทที่ 2 ทำเหมือนไม่มีฉันอยู่

สวี่เย่เกาหัวพลางเดินออกจากลิฟต์

เมื่อครู่ปฏิกิริยาของสองหนุ่มในลิฟต์ทำให้หลายคนในล็อบบี้ชั้นหนึ่งหันมามองที่เขา

แต่คนเหล่านั้นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพียงแค่หันมามองแล้วก็ละสายตาออกไป

“พูดตามตรง มันค่อนข้างน่าอึดอัด แต่มันก็สนุกแฮะ ฉันเริ่มรู้สึกสนุกกับการจัดเต็มแล้วสิ”

ส่วนเรื่องที่ว่าจะทำให้ผู้เข้าแข่งขันสองคนนั้นมีปมทางจิตใจหรือเปล่า?

สวี่เย่ไม่สนใจ

ถ้าจิตใจอ่อนแอแค่นี้ ก็อย่าหวังว่าจะเข้าสู่วงการบันเทิงเลย

ในตอนนั้นเอง เสียงจากระบบก็ดังขึ้นข้างหูของสวี่เย่

“เจ้าของระบบทำภารกิจแนะนำมือใหม่สำเร็จ ได้รับรางวัล 10 คะแนน”

“คะแนนนี่ดูเหมือนจะหาได้ง่ายนะ ช่างเถอะ ไหน ๆ ก็ลงมาแล้ว ไปกินข้าวดีกว่า”

สวี่เย่เดินตรงไปที่ประตูทางออก

【ภารกิจแนะนำมือใหม่ที่สองเริ่มต้น: โปรดไปทานอาหารที่ร้านอาหาร แล้วนั่งร่วมโต๊ะกับคนแปลกหน้า ภารกิจเสร็จสิ้นจะได้รับรางวัล 15 คะแนน】

สวี่เย่หัวเราะทันที

“ภารกิจนี้ง่ายแฮะ แค่นั่งร่วมโต๊ะกับคนแปลกหน้า ไม่เห็นจะยากเลย เรื่องปกติธรรมดาเลยนี่ เมื่อเทียบกับภารกิจแรก ง่ายไปเลย”

นี่เรียกว่าจัดเต็มเหรอ?

ระบบของนายก็มีแค่ความสามารถแค่นี้เองสินะ

สวี่เย่ออกจากสถานี แล้วหาร้านอาหารง่าย ๆ เขาพบร้านขายอาหารจานด่วนร้านหนึ่ง ขาย หมี่เย็นและขนมปังเนื้อ

ตามหลักแล้ว ในฐานะศิลปินเขาไม่ควรปล่อยตัวให้ทานอาหารแบบนี้ แต่สวี่เย่ไม่สนใจ

อยากกินอะไรก็กิน ถ้าอ้วนก็ค่อยว่ากันทีหลัง

ทันทีที่เขาเข้ามาในร้าน สวี่เย่ก็ชะงัก

ในร้านมีเพียงคู่รักคู่หนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเดียวเท่านั้น

ร้านนี้มีโต๊ะอย่างน้อยสิบกว่าโต๊ะ และทุกโต๊ะยกเว้นโต๊ะของคู่รักคู่นั้นก็ยังว่างอยู่

สวี่เย่ถึงกับนิ่งอึ้งไป

ทั้งที่มีโต๊ะว่างให้เลือก แต่ดันต้องไปนั่งร่วมโต๊ะกับคนแปลกหน้า? นี่มันบ้าอะไรเนี่ย?

ระบบ นายรอฉันอยู่ตรงนี้สินะ

สวี่เย่ถึงกับรู้สึกอึดอัดจนแทบจะเอาเท้ากดพื้นแล้ว

“ช่างเถอะ ฉันไปร้านอื่นดีกว่า”

สวี่เย่กำลังจะเดินออกไป

【ภารกิจบังคับ: ต้องเป็นร้านนี้】

“นายเก่งมาก! ฉันต้องยกนิ้วให้เลย”

สวี่เย่ถอนเท้ากลับมา แล้วเดินไปสั่งอาหารที่เคาน์เตอร์

ไม่นานนัก พนักงานก็นำอาหารมาใส่ถาดให้

สวี่เย่ยกถาดอาหาร แล้วเดินไปที่มุมหนึ่งของร้าน

ที่โต๊ะเล็ก ๆ ตรงมุมนั้น คู่รักคู่นั้นกำลังสวีทกัน

“ที่รัก ฉันจะป้อนให้เธอกิน”

“ไม่เอาหรอก มีคนอยู่ด้วยนะ”

“ไม่เป็นไรหรอก พวกเราอยู่ในมุมนะ คนอื่นไม่สนใจหรอก”

ฝ่ายชายใช้ช้อนตักโจ๊ก แล้วนำไปป้อนให้ฝ่ายหญิง

ในขณะนั้นเอง ทั้งสองคนรู้สึกว่าแสงสว่างด้านหน้าจางลง

ทันใดนั้น ถาดอาหารของสวี่เย่ก็ถูกวางลงบนโต๊ะของพวกเขา

สวี่เย่นั่งลงตรงข้ามพวกเขาโดยไม่แสดงสีหน้าใด ๆ

การกระทำของฝ่ายชายชะงักลงทันที

สวี่เย่ไม่พูดอะไร วางถาดลงแล้วเริ่มทานอาหาร เหมือนว่าไม่มีใครอยู่ตรงนั้น

คู่รักคู่นั้นมองไปรอบ ๆ ร้านที่เต็มไปด้วยโต๊ะว่าง ทั้งสองคนถึงกับงงไปเลย

ในขณะนั้น สวี่เย่ก้มหน้ากินอาหารของตัวเองต่อด้วยความอึดอัด

ทั้งสองคนจ้องมองสวี่เย่พักหนึ่ง ฝ่ายชายวางช้อนลง

สวี่เย่เงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “ไม่ต้องสนใจผม พวกคุณทำต่อไปเถอะ”

“นายเป็นบ้าอะไร?” ฝ่ายชายอดที่จะโกรธไม่ได้

“ทำไมคุณถึงมาว่าผมล่ะ?” สวี่เย่ถามกลับ

ฝ่ายหญิงดึงแขนฝ่ายชายแล้วพูดด้วยสีหน้ารังเกียจว่า “ช่างเถอะ อย่าไปสนใจเขาเลย คนแบบนี้น่าจะมีปัญหานะ”

ฝ่ายชายจึงระงับความโกรธไว้แล้วพูดว่า “เปลี่ยนโต๊ะเถอะ”

ทั้งสองคนยกถาดอาหารแล้วเดินไปที่โต๊ะอื่น

เมื่อเห็นว่าสวี่เย่ไม่ได้ตามมา ทั้งสองคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ฝ่ายชายตักโจ๊กขึ้นอีกครั้งแล้วพูดว่า “ที่รัก พวกเรามาทานต่อเถอะ”

ฝ่ายหญิงก็หัวเราะแล้วพูดว่า “บ้าจริง!”

ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่ฝ่ายหญิงก็อ้าปากรอรับโจ๊กจากฝ่ายชาย

แต่ทันทีที่โจ๊กใกล้จะเข้าปากของเธอ ทั้งสองคนก็รู้สึกว่าแสงสว่างด้านหน้าจางลงอีกครั้ง

สวี่เย่ยกถาดอาหารของตัวเองมานั่งตรงข้ามพวกเขาอีกครั้ง

สวี่เย่ยังคงไม่พูดอะไร วางถาดลงแล้วก้มหน้ากินอาหารต่อ

การกระทำของฝ่ายชายชะงักลงอีกครั้ง

อะไรของนายอีกล่ะ?

สวี่เย่ตอนนี้แทบจะร้องไห้ แต่เขาก็ไม่อยากทำแบบนี้

แต่ทันทีที่คู่รักคู่นั้นลุกไป ระบบก็ดังเตือนอีกครั้ง

【ตรวจพบว่าภารกิจใกล้จะล้มเหลว โปรดระวังว่าต้องนั่งร่วมโต๊ะกับคนแปลกหน้าเท่านั้น】

พูดตามตรง สวี่เย่กลัวว่าจะโดนทำร้าย

แต่ก็ช่วยไม่ได้

ถ้าภารกิจล้มเหลว ระบบจะถูกยกเลิก

แน่นอนว่า สวี่เย่จะไม่มีวันยอมรับว่าเขารู้สึกว่ามันสนุกมาก

สวี่เย่จึงยกถาดอาหารตามคู่รักคู่นั้นไปอีกครั้ง

ตอนนี้เส้นเลือดที่ขมับของฝ่ายชายปูดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาใกล้จะโกรธเต็มทีแล้ว

ฝ่ายหญิงรีบดึงแขนฝ่ายชายแล้วพูดว่า “อย่าไปสนใจคนบ้าเลย”

ฝ่ายชายวางช้อนลงอย่างหงุดหงิด

“เปลี่ยนโต๊ะเถอะ”

ฝ่ายหญิงพยักหน้าเห็นด้วย

ทั้งสองคนยกถาดอาหารแล้วเดินไปอีกโต๊ะ

หลังจากเดินไปสองก้าว ฝ่ายชายหันกลับมามองสวี่เย่

เห็นว่าสวี่เย่ยังนั่งอยู่ที่เดิม ฝ่ายชายจึงโล่งใจ

เขาเดินไปอีกสองก้าวแล้วหันกลับมามองอีกครั้ง

เห็นว่าสวี่เย่ยังนั่งอยู่ที่เดิม เขาจึงรู้สึกสบายใจ

เมื่อทั้งสองคนไปถึงโต๊ะใหม่ ฝ่ายชายก็หันกลับมามองอีกครั้ง

เมื่อเห็นว่าสวี่เย่ยังไม่ได้ตามมา เขาจึงพูดว่า “นั่งที่นี่เถอะ”

ทั้งสองคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้ววางถาดอาหารลงและนั่งลง

ปัง!

มีเสียงเบา ๆ ดังขึ้นที่โต๊ะ สวี่เย่วางถาดอาหารลงตรงข้ามพวกเขาอีกครั้ง

สวี่เย่ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมเป็นคนที่ชอบความสนุก พวกคุณทำเหมือนกับว่าไม่มีผมอยู่ก็ได้”

พูดจบ สวี่เย่ก้มหน้ากินอาหารต่อ

ตอนนี้ ฝ่ายชายกำหมัดแน่น

ฝ่ายหญิงรีบพูดว่า “เอาเถอะ พวกเรากินไปแบบนี้ก็ได้ อย่าไปโกรธกับคนบ้า คนบ้าตีคนไม่ผิดกฎหมายหรอก”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฝ่ายชายก็คลายหมัดลงทันที

“ที่รักพูดถูก ผมจะไม่สนใจเขา เดี๋ยวเราไปที่โรงแรมแล้วผมจะป้อนให้คุณกินอีกที”

“บ้าจริง!”

ทั้งคู่มองสวี่เย่อย่างแปลกประหลาด ราวกับว่ามองคนบ้า

สวี่เย่กลับก้มหน้ากินอาหารต่ออย่างตั้งใจ

“เสียดายจัง พวกเขาไม่ย้ายโต๊ะแล้ว สนุกน้อยลงไปหน่อย”

สวี่เย่คิดในใจ

ไม่นาน เขาก็กินอาหารหมดถาด

คู่รักคู่นั้นยังทานไม่เสร็จ สวี่เย่จึงลุกขึ้นเดินออกจากร้าน

เมื่อเห็นสวี่เย่ออกไปแล้ว ทั้งสองคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เขาเป็นใครกันแน่?” ฝ่ายชายพึมพำ

“คงเป็นคนบ้าแหละ” ฝ่ายหญิงพูด

เสียงของทั้งสองคนดังขึ้นมาอีกครั้ง

ในตอนนั้น สวี่เย่ออกจากร้านแล้ว และถอนหายใจยาว

“โล่งจริง ๆ”

ทันใดนั้น เสียงของระบบก็ดังขึ้นอีกครั้ง

“เจ้าของระบบทำภารกิจแนะนำมือใหม่ที่สองสำเร็จ ได้รับรางวัล 15 คะแนน”

“ดีเลย ขาดอีก 25 คะแนนก็จะสุ่มรางวัลได้แล้ว”

สวี่เย่รู้สึกดีมากกับสถานการณ์ตอนนี้

“การจัดเต็ม ฉันเริ่มเข้าใจบ้างแล้ว มันคือการทำอะไรที่หลุดโลก”

สวี่เย่พิจารณาความหมายของการจัดเต็มในใจ

ในตอนนั้น ระบบก็ปล่อยภารกิจออกมาอีกครั้ง

【ภารกิจแนะนำมือใหม่ที่สาม: โปรดไปเข้าห้องน้ำชาย และยืนปัสสาวะข้างคนแปลกหน้า ภารกิจสำเร็จจะได้รับรางวัล 25 คะแนน】