บทที่ 177: แม้แต่อาจารย์ก็ยังต้องฝึกฝน!
บทที่ 177: แม้แต่อาจารย์ก็ยังต้องฝึกฝน! คราวหน้าช่วยใจเย็นๆ กับฉันหน่อยได้ไหม? ที่หน้าร้านจัดงานศพ หม่าหลงถึงกับน้ำตาไหล นี่มันอาจารย์ห่วยแตกอะไรกัน? ฉันโดนโจมตีทันทีที่ฉันยอมรับเขาเป็นอาจารย์ เขาไม่มาช่วยฉันด้วยซ้ำ แถมยังมาพูดจาเหน็บแนมฉันอีกงั้นหรอ? อีกอย่าง มึง! ไอ้ซูหยาง! ไอ้เพื่อนชาติชั่ว! แกเล...
