บทที่ 16 ต้องหย่ากันให้ได้!
หยานหงรู้สึกว่าคงจะดีกว่าหากหยานเชียนอี้ไม่กลับมาเลย
เช่นนี้ นอกจากจะไม่ต้องคืนสินสอด ตระกูลมู่ยังต้องจ่ายค่าชดเชยให้เขาด้วย
ห้องอาหารตกอยู่ในความเงียบไปสักพัก
ปกติแล้ว หานย่าหรงเป็นคนที่ให้คำแนะนำหยานหงได้ดีที่สุด แต่ครั้งนี้เธอเองก็รู้สึกกังวลไม่น้อย
หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก หานย่าหรงก็พูดขึ้นว่า “คงต้องไปขอความช่วยเหลือจากลูกชายของคุณแล้วล่ะ ด้วยสถานะของเขาในตอนนี้ การเอาเงินก้อนนั้นออกมาคงไม่ใช่เรื่องใหญ่”
หยานหงส่ายหน้าด้วยความสิ้นหวัง “เขาไม่มีทางช่วยฉันหรอก”
“แต่ยังไงเขาก็เป็นลูกของคุณ ไม่มีทางที่พ่อกับลูกจะโกรธกันข้ามคืนหรอก คุณลองพูดกับเขาดีๆ เขาคงไม่ปล่อยให้พ่อตัวเองตายแน่”
“อย่าพูดถึงเขาอีก!” หยานหงตะโกนตัดบทด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
เขารู้ดีว่า แม้แต่จะคุกเข่าอ้อนวอน เจ้าลูกคนนี้ก็ไม่มีทางยอมช่วยแน่ ๆ
ทันใดนั้นหยานหงนึกขึ้นมาได้ “เชียนอี้บอกว่าสามีของเธอชื่อ มู่หยุนเลี่ยใช่ไหม” เขาพูดด้วยความตื่นเต้นแล้วหันไปบอกหานรู่ยี
“หรูยี รีบไปค้นหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตว่าในตระกูลมู่มีคนชื่อมู่หยุนเลี่ยหรือเปล่า!”
ถ้ามู่หยุนเลี่ยเป็นคนในตระกูลมู่ พวกเขาก็ไม่ต้องคืนสินสอดอีกต่อไป!
“มันจะบังเอิญขนาดนั้นได้ยังไง แล้วก็ไม่เคยได้ยินว่าตระกูลมู่มีคนชื่อนั้น” หานย่าหรงกลอกตาด้วยความหงุดหงิด รู้สึกว่าสามีของเธอกำลังเสียสติ
คนในตระกูลมู่มีสถานะสูงส่งแค่ไหน หยานเชียนอี้เพิ่งฟื้นขึ้นมา จะเป็นไปได้ยังไงที่เธอจะรู้จักคนในตระกูลมู่
ถ้าพวกเขาไม่เปิดเผยว่าหยานเชียนอี้มีความสามารถในการสืบพันธุ์ระดับ S พวกเขาก็คงไม่มีทางได้ติดต่อกับตระกูลมู่เลย
ขนาดเมื่อคืนที่เอาเงินมากมายมาวางไว้ มู่จื่อเฉิงยังไม่แม้แต่จะมาร่วมงานด้วยตัวเอง
“ค้นหาก่อนแล้วค่อยมาว่ากัน!” หยานหงยืนยัน
หานรู่ยีรีบค้นข้อมูล แต่ผลก็ออกมาตามที่หานย่าหรงคาดไว้
ในตระกูลมู่ไม่มีใครชื่อมู่หยุนเลี่ย แม้แต่ในสายตระกูลรองก็ไม่มี
“แม่ หนูว่าเขาอาจจะเป็นหุ่นยนต์จริงๆก็ได้นะ หนูได้ยินมาว่าตอนนี้มีหุ่นยนต์เลียนแบบมนุษย์ที่เหมือนจริงมากๆ ถ้าไม่สังเกตก็แยกไม่ออกเลย” หานรู่ยีพูดขึ้น
ตอนนี้เธอยังจำใบหน้าหล่อเหลาไร้ที่ติของมู่หยุนเลี่ยได้ดี
เขาหล่อเหลาราวกับถูกปั้นแต่งอย่างประณีต ทุกส่วนบนใบหน้าดูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
มนุษย์จริงๆ จะมีหน้าตาแบบนั้นได้อย่างไร
หานย่าหรงไม่ได้สนใจที่ลูกสาวพูด เธอกำลังคิดหาวิธีอย่างหนัก
เธอพาลูกสาวเข้ามาในตระกูลหยานด้วยความยากลำบาก
ใช้เวลาเพียงสองปีที่ได้ลิ้มรสความสุขสบาย เธอจะไม่ยอมให้ตระกูลหยานล้มละลายง่าย ๆ แน่นอน
จู่ๆ หานย่าหรงก็คิดแผนขึ้นมาได้ ตาของเธอเป็นประกาย “สามีคะ ฉันคิดวิธีได้แล้ว!”
หยานหงลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้น “บอกมาเร็วๆ!”
“ต้องทำให้เชียนอี้หย่ากับผู้ชายคนนั้นให้ได้ เธอจะต้องแต่งงานกับตระกูลมู่”
“แต่เธอต้องรอหนึ่งปีกว่าจะหย่าได้ แล้วเราจะบอกตระกูลมู่อย่างไรในปีนี้”
“ไม่ยากหรอก เราก็บอกพวกเขาว่า หลังจากที่เชียนอี้ฟื้นขึ้นมา เราตรวจร่างกายของเธอแล้วพบว่าร่างกายของเธอตอนนี้ไม่เหมาะที่จะมีลูก อาจจะส่งผลให้เด็กมีโรคประจำตัวได้ ต้องใช้เวลาหนึ่งปีในการพักฟื้นร่างกายและรับรองกับพวกเขาว่า อีกหนึ่งปีจะมอบเจ้าสาวที่สมบูรณ์ให้พวกเขาไป ผู้หญิงที่มีความสามารถในการสืบพันธุ์ระดับ S หาไม่ได้ง่ายๆ หรอก ตระกูลมู่น่าจะไม่รีบแค่หนึ่งปีนี้หรอก”
หยานหงพยักหน้า แต่ยังคงมีความกังวลอยู่
“แต่ถ้าเชียนอี้หย่าไปแล้ว ในข้อมูลส่วนตัวของเธอจะปรากฏสถานะ ‘หย่าร้าง’ เราจะบอกกับตระกูลมู่อย่างไร”
“ค่อยว่ากันตอนนั้น แต่ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือการใช้เงินนั้นเพื่อแก้วิกฤตของบริษัทก่อน”
หานรู่ยีแทรกขึ้นมา “ถึงเวลานั้น เราน่าจะหาวิธีลบข้อมูลสถานะหย่าร้างของเธอออกไปได้นะ”
หานย่าหรงหัวเราะเบาๆ โดยไม่ได้พูดอะไร
การแก้ไขข้อมูลส่วนตัวในระบบไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้
อย่างไรก็ตาม คนในตระกูลมู่ไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่ายๆ
แต่ทั้งหมดนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอเป็นห่วง สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือเก็บเงินสินสอดนั้นไว้เพื่อรักษาชีวิตที่สุขสบายของเธอ
ส่วนอนาคตของหยานเชียนอี้ในตระกูลมู่ ไม่ว่าเธอจะเป็นหรือตาย หานย่าหรงก็ไม่สนใจ
“ตอนนี้ก็คงต้องเป็นแบบนั้น” หยานหงถอนหายใจอย่างโล่งอก “ย่าหรง เธอนี่มีทางออกทุกครั้ง”
หานย่าหรงยิ้มอย่างพึงพอใจ “ฉันบอกแล้วไงว่าตราบใดที่ฉันอยู่ข้างคุณ ทุกอย่างจะดีขึ้นเรื่อยๆ ทีนี้ เราต้องหาทางทำให้ผู้ชายคนนั้นหายไปจากชีวิตของเชียนอี้” หยานหงพยักหน้า “ตกลง ฉันจะให้เชียนอี้นัดเขามาที่บ้าน แล้วฉันจะหาโอกาสคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว”