บทที่ 468 เราไม่เคยมีเจตนาล่วงเกินท่านหรือใต้เท้าหลง
ขณะอู๋เผิงเปิดปากด้วยบันดาลโทสะ ทุกคนกลับเกิดความตึงเครียด แม้แต่เหล่าวิญญาจารย์ขั้นเทพยุทธ์สำนักท่าเทียนและเซียวสงยังรู้สึกกังวล กลัวจะมีกองกำลังอื่นๆ ที่ไม่เกรงกลัวความตายปรากฏตัวขึ้นอีก แต่หลังอู๋เผิงกล่าวจบไปนานสองนาน บริเวณโดยรอบกลับยังเงียบสงัด ไม่มีกลุ่มกองกำลังจากสำนักใดปรากฏตัวขึ้นอีกทำเขา...
