บทที่ 42 ผลวิญญาณสุกงอม 

บทที่ 42 ผลวิญญาณสุกงอม

ค่ำคืนนั้น ฉู่หนิงกำลังนั่งสมาธิฝึกฝนอยู่ในสวนหลังบ้านตามปกติ

แต่จู่ ๆ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ

ความรู้สึกนั้นแปลกประหลาดมาก ราวกับว่ามีใครบางคนกำลังจับตามองเขาอยู่

ฉู่หนิงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นอย่างไม่ให้มีพิรุธ สายตากวาดไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบใครเลย

ทว่าสิ่งนี้กลับทำให้ฉู่หนิงรู้สึกระแวงมากยิ่งขึ้น

ในความเป็นจริง ความรู้สึกว่าถูกจับตามองนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

แต่ทุกครั้งมันเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่เท่านั้น

ฉู่หนิงคิดว่าตัวเองอาจคิดไปเองเพราะความกังวล จึงไม่ได้ใส่ใจมากนัก

แต่วันนี้ ความรู้สึกนี้กลับคงอยู่นานกว่าปกติ ทำให้เขารู้สึกได้ชัดเจนมาก

ร่างกายของฉู่หนิงเริ่มเกร็งขึ้นเล็กน้อย มือของเขาขยับไปแตะที่ถุงเก็บของโดยไม่รู้ตัว

เขาคิดว่าหากมีอะไรผิดปกติ เขาจะได้เตรียมตัวตอบโต้ทันที

ผ่านไปเพียงช่วงเวลาหนึ่ง ไม่มีอะไรนอกจากความรู้สึกว่าถูกจับตามอง

ฉู่หนิงไม่พบสิ่งใดที่ผิดปกติ

ผ่านไปอีกครู่ใหญ่ ความรู้สึกนี้ก็จางหายไป

เขาถอนหายใจเบา ๆ ร่างกายผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่คิ้วของเขายังคงขมวดแน่น

ฉู่หนิงไม่ต้องเดาให้มากก็รู้ว่าความรู้สึกนี้น่าจะมาจากฉีฉงเม่า

แต่สิ่งที่ทำให้เขายิ่งสงสัยคือ ทั้งสองอยู่ห่างกันด้วยกำแพงสวน อีกทั้งฝั่งเขายังมีเถาวัลย์เหล็กกั้นอยู่

ทำไมถึงรู้สึกเหมือนถูกอีกฝ่ายจับตามองได้?

การมองเห็นในระยะนี้ เขารู้ว่ามีเพียงผู้บำเพ็ญขั้นสร้างฐานที่สามารถใช้พลังจิตได้

แต่ฉีฉงเม่าผู้ที่อยู่เพียงขั้นที่ห้าของการหลอมพลังวิญญาณกลับสามารถใช้พลังจิตได้ด้วยหรือ?

หรือว่าอีกฝ่ายมีวิชาลับบางอย่าง?

เมื่อคิดถึงจุดนี้ ฉู่หนิงรู้สึกตึงเครียดขึ้นมาอีกครั้ง

จากนั้นเขาโฟกัสไปที่จิตใจของตนเอง ตรวจสอบความก้าวหน้าในการฝึกฝน

【ชิงมู่ชางชุนกง (ระดับเหลือง ขั้นล่าง) ชั้นที่สอง (234/900)】

【เก้าเหยียนเหลียนถี่เจวี๋ย เล่มหนึ่ง ผิวอมตะ 150/300】

ความก้าวหน้าของวิชา ‘ชิงมู่ชางชุนกง’ ช่วงนี้ค่อนข้างช้ากว่าเดิม

เพราะเขาไม่ได้ใช้วิชา ‘ชิงมู่ชุนฮวา’ ช่วยฝึกฝน แม้จะนั่งสมาธิวันละหลายชั่วโมง แต่ความก้าวหน้าก็เพิ่มขึ้นเพียงวันละ 1 คะแนนเท่านั้น

สิ่งที่ทำให้ฉู่หนิงแปลกใจคือ ความก้าวหน้าของวิชา ‘เก้าเหยียนเหลียนถี่เจวี๋ย’

ก่อนหน้านี้เขาฝึกฝนวิชานี้ ความชำนาญจะเพิ่มขึ้นวันละ 1 คะแนนเหมือนกัน ทำให้ในช่วงห้าเดือนที่ผ่านมา ความชำนาญเพิ่มขึ้นถึง 150 คะแนน

แต่ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เขากลับพบว่าความชำนาญของวิชานี้ไม่เพิ่มขึ้นเลย

"ทั้งที่ไม่ได้ไปดูแลทุ่งพืชวิญญาณ ทำให้มีเวลาฝึกฝนวิชานี้มากขึ้น แล้วทำไมถึงไม่มีความก้าวหน้าเลย?"

ฉู่หนิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วนึกถึงคำอธิบายเกี่ยวกับวิชานี้ในตอนแรก

"หรือว่าวิชา ‘เก้าเหยียนเหลียนถี่เจวี๋ย’ มาถึงช่วงคอขวดแล้ว?"

ความคิดนี้แวบขึ้นมา แต่ฉู่หนิงยังไม่กล้ายืนยัน

การฝึกฝนวิชาต่าง ๆ โดยปกติจะพบช่วงคอขวดเมื่อความชำนาญใกล้ถึงระดับสมบูรณ์แบบ หรือใกล้เคียงสมบูรณ์แบบ

แต่ตอนนี้ความชำนาญของเขาเพิ่งถึงครึ่งทางเท่านั้น

คอขวดจะยาวนานขนาดนี้เลยหรือ?

แม้จะสงสัย แต่ในสองวันถัดมา ฉู่หนิงยังคงฝึกฝนวิชา ‘เก้าเหยียนเหลียนถี่เจวี๋ย’ ต่อไปตามปกติ เช้า กลางวัน และเย็น วันละสามครั้ง

สิ่งที่ทำให้เขาหนักใจคือ ความชำนาญของวิชายังไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย

นั่นทำให้เขาเชื่อมั่นว่าวิชา ‘เก้าเหยียนเหลียนถี่เจวี๋ย’ เข้าสู่ช่วงคอขวดแล้วจริง ๆ

เรื่องนี้ทำให้ฉู่หนิงทั้งตกใจและคาดหวัง

เขาตกใจเพราะคอขวดของวิชานี้ยาวนานมาก ไม่น่าแปลกใจที่วิชานี้จะฝึกฝนได้ยาก

เขาคาดหวังเพราะอีกไม่กี่วันผลวิญญาณเจ็ดดาราจะสุกเต็มที่

เมื่อวิชานี้ช่วยทะลวงข้อจำกัดในระดับผิวอมตะได้สำเร็จ ผลวิญญาณเจ็ดดาราก็น่าจะช่วยให้ทะลวงช่วงคอขวดนี้ได้เช่นกัน!

สิ่งที่ทำให้ฉู่หนิงไม่สบายใจมากที่สุดคือ ความรู้สึกว่าถูกจับตามองในช่วงกลางคืนเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ และกินเวลานานขึ้นทุกวัน

ฉู่หนิงคาดเดาได้ว่าช่วงเวลาที่ผลวิญญาณเจ็ดดาราสุกงอม อาจเป็นช่วงที่อีกฝ่ายลงมือ!

เช่นนี้ เวลาก็ผ่านไปอีกสี่วัน

เช้าตรู่ของวันหนึ่ง ฉู่หนิงยังคงอยู่ในบ้าน มองออกไปนอกสวนผ่านหน้าต่าง

ช่วงหลายวันที่ผ่านมา ฉู่หนิงเริ่มจับจังหวะการกระทำของฉีฉงเม่าได้บ้าง

ตัวอย่างเช่น เขามักออกจากบ้านไปยังทุ่งวิญญาณในช่วงเช้า และมักอยู่ในบ้านช่วงบ่าย

ส่วนในตอนกลางคืน เขามักจับตามองสวนของฉู่หนิงอยู่นานครึ่งชั่วโมงก่อนจะไปพักผ่อน

เช้าวันนี้ก็เหมือนเช่นเคย หลังจากรับประทานอาหารเช้าไม่นาน ฉู่หนิงก็เห็นฉีฉงเม่าออกจากบ้านมุ่งหน้าไปยังทุ่งวิญญาณ

ขณะที่เดินผ่านสวนของฉู่หนิง เขาไม่ได้แสดงอาการผิดปกติใด ๆ เลย

ฉู่หนิงยังคงอยู่ในบ้านจนกระทั่งเห็นร่างของฉีฉงเม่าหายไปจากสายตา

เขารออีกสักพักเพื่อให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายไม่ได้ย้อนกลับมา จากนั้นจึงรีบเดินไปยังสวนหลังบ้าน

เมื่อมายืนอยู่หน้าต้นผลวิญญาณเจ็ดดารา ฉู่หนิงตรวจสอบผลไม้ที่เขาปลูกด้วยความตั้งใจ

ตอนนี้ ใบของต้นผลวิญญาณเจ็ดดารามีสีสันสดใสชัดเจน

ผลไม้ที่เคยมีสีเขียวตอนนี้กลายเป็นสีแดงสด ราวกับพร้อมจะร่วงลงมาในทุกขณะ

เพียงแค่เข้าใกล้ ฉู่หนิงก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณอันเข้มข้นที่แผ่ออกมาจากผลไม้

เมื่อเห็นดังนี้ ฉู่หนิงก็รู้ได้ทันทีว่าผลวิญญาณเจ็ดดาราสุกงอมเต็มที่แล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้น ผลวิญญาณเจ็ดดาราที่เขาปลูกมีพลังวิญญาณที่ชัดเจนกว่าและมีคุณภาพดีกว่าผลที่ซุนเฒ่าเคยปลูกมาก

ฉู่หนิงใช้เวลาปลูกผลวิญญาณเจ็ดดารานี้จนรู้ว่า

วิธีการปลูกของซุนเฒ่านั้นพึ่งพาสิ่งของจากภายนอกเป็นหลัก

ดังนั้นเมื่อครั้งที่เขาใช้วิชา ‘ชิงมู่ชุนฮวา’ ติดต่อกันสิบครั้งเพื่อเพิ่มคุณภาพผลไม้ ก็ถึงขีดจำกัดแล้ว

ไม่ว่าจะใช้เวทมนตร์เพิ่มอีกเพียงใด ก็ไม่สามารถเพิ่มคุณภาพได้อีก

หลังจากนั้น ซุนเฒ่าทำได้เพียงรอให้ผลไม้สุกเท่านั้น

แต่สำหรับฉู่หนิง เขาเริ่มต้นปลูกโดยใช้วิชา ‘ชิงมู่ชุนฮวา’ ดึงดูดพลังวิญญาณจากธรรมชาติ

ดังนั้นวิชานี้ยังคงมีผลช่วยในกระบวนการปลูก

แน่นอนว่าหลังจากถึงระดับหนึ่ง คุณภาพก็ไม่สามารถเพิ่มได้อีก

แต่ในช่วงเวลาต่อมา เขายังคงสัมผัสได้ว่าวิชา ‘ชิงมู่ชุนฮวา’ มีผลช่วยกระตุ้นการดูดซับพลังวิญญาณและเร่งการสุกงอมของผลไม้

ด้วยเหตุนี้เอง ผลวิญญาณเจ็ดดาราของเขาจึงมีคุณภาพที่สูงกว่า

ฉู่หนิงไม่ลังเลอีกต่อไป เขาหยิบกล่องหยกหกใบออกมาจากถุงเก็บของ

เขาเก็บผลวิญญาณเจ็ดดาราหกผลใส่ในกล่องหยกและเก็บไว้ในถุงเก็บของอย่างเรียบร้อย

สำหรับผลสุดท้าย เขาเก็บมันลงในปากทันที

ในเมื่อเขาแน่ใจแล้วว่าวิชา ‘เก้าเหยียนเหลียนถี่เจวี๋ย’ ของเขาอยู่ในช่วงคอขวด

ฉู่หนิงจึงตัดสินใจใช้ผลวิญญาณเจ็ดดาราเพื่อทะลวงคอขวดนั้น

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถแน่ใจได้ว่าหลังจากเก็บเกี่ยวผลไม้แล้ว ฉีฉงเม่าจะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงนี้หรือไม่

และอีกฝ่ายจะมีการกระทำใด ๆ ตามมาหรือไม่

หากเขาสามารถทะลวงคอขวดได้ ก็เท่ากับเพิ่มความสามารถให้ตนเองอีกหนึ่งอย่าง