บทที่ 32 กระดาษยันต์หนึ่งหมื่นแผ่น
บทที่ 32 กระดาษยันต์หนึ่งหมื่นแผ่น
ในเช้าวันถัดมา จ้วงอวิ้นเต๋อก็มาปรากฏตัวที่หน้าลานบ้านของฉู่หนิงตามคาด
“ศิษย์น้องฉู่ ข้ามารับผลผลิตไผ่วิญญาณหมึกแล้ว
“เชิญเข้ามาข้างในเลย ศิษย์พี่จ้วง”
ฉู่หนิงพาจ้วงอวิ้นเต๋อเข้าไปยังบริเวณที่เขาจัดเก็บไผ่วิญญาณหมึกไว้
เมื่อจ้วงอวิ้นเต๋อเห็นกองไผ่วิญญาณหมึกในลาน สีหน้าของเขาก็เปล่งประกายยิ่งขึ้น
“ดูเหมือนศิษย์น้องจะได้แบ่งส่วนที่ต้องส่งมอบให้สำนักเรียบร้อยแล้ว
การปลูกไผ่วิญญาณหมึกคุณภาพเยี่ยมเช่นนี้ได้ตั้งแต่ปีแรก แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมในการปลูกพืชวิญญาณ”
รอยยิ้มของจ้วงอวิ้นเต๋อนั้นจริงใจ เพราะเขารู้ว่ากองไผ่นี้จะทำให้เขาได้ส่วนแบ่ง 10% เข้ากระเป๋า
ฉู่หนิงเข้าใจดีถึงความหมายเบื้องหลังรอยยิ้มนั้น จึงใช้โอกาสที่อีกฝ่ายกำลังอารมณ์ดี ทดลองเสนอความคิดเห็นของตนเอง
“ศิษย์พี่จ้วง ข้าอยากทราบว่าสำนักอนุญาตให้ส่งมอบกระดาษยันต์แทนไผ่วิญญาณหมึกได้หรือไม่?”
“อะไรนะ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของจ้วงอวิ้นเต๋อเปลี่ยนไปทันที เขามองฉู่หนิงด้วยความประหลาดใจ
“ศิษย์น้องหมายความว่าอย่างไร หรือเจ้าต้องการแปรรูปไผ่วิญญาณหมึกทั้งหมดเป็นกระดาษยันต์เพื่อส่งมอบ?”
ฉู่หนิงพยักหน้าเล็กน้อย “ข้ามีความคิดเช่นนั้น”
จากนั้นเขาอธิบายต่อด้วยคำพูดที่เตรียมไว้นานแล้ว
“ไม่ปิดบังศิษย์พี่ ข้าต้องการฝึกฝนวิธีการทำกระดาษยันต์ แต่หากใช้ไผ่วิญญาณหมึกที่เหลืออยู่เพียงเล็กน้อย มันอาจไม่เพียงพอเนื่องจากความเสียหายในช่วงฝึกหัด
แต่ถ้าได้ใช้ไผ่ทั้งหมด ข้าจะมีโอกาสฝึกฝนจนชำนาญขึ้น ซึ่งจะช่วยเพิ่มอัตราความสำเร็จในการผลิตกระดาษยันต์ในอนาคต”
จ้วงอวิ้นเต๋อพยักหน้ารับรู้ถึงเหตุผลของฉู่หนิง
“ความคิดของเจ้าฟังดูดี แต่ต้องขึ้นอยู่กับว่าผลิตกระดาษยันต์ได้เพียงพอหรือไม่
หากไม่สามารถส่งมอบกระดาษยันต์ได้ตามกำหนด สำนักจะคิดค่าเสียหายเพิ่มอีก 20% ในการส่งมอบปีถัดไป”
ฉู่หนิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้ว่านี่เป็นสัญญาณที่ดีและมีโอกาสสูงที่จะได้รับอนุมัติ
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาจึงพูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่
“ข้าอยากลองดู หากไม่สามารถทำได้สำเร็จ ข้าคงเสียดายไผ่วิญญาณหมึกที่ปลูกมาทั้งฤดูกาลนี้”
จ้วงอวิ้นเต๋อพยักหน้ารับและเริ่มคำนวณให้ฉู่หนิงฟัง
“หากแปรรูปไผ่วิญญาณหมึกที่ต้องส่งมอบทั้งหมดเป็นกระดาษยันต์ ในสภาพที่ดีที่สุดจะได้ประมาณ 5,000 แผ่น
แต่แม้แต่หอศิลป์ของสำนักก็มีโอกาสเสียหายอยู่บ้าง โดยปกติเราคำนวณไว้ที่ 70-80%
หากเจ้าเป็นศิษย์ใหม่แต่มีความตั้งใจเช่นนี้ ข้าจะลองยื่นเรื่องขอให้สำนักลดจำนวนส่งมอบเหลือเพียง 70%”
ฉู่หนิงรีบขอบคุณจ้วงอวิ้นเต๋อทันที เขารู้ว่าหากจ้วงอวิ้นเต๋อไม่มีความมั่นใจ เขาคงไม่พูดเช่นนี้
ฉู่หนิงไม่ลืมข้อตกลงกับจ้วงอวิ้นเต๋อ จึงถามขึ้นว่า
“ศิษย์พี่จ้วง ท่านต้องการไผ่วิญญาณหมึกหรือกระดาษยันต์มากกว่ากัน?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จ้วงอวิ้นเต๋อก็พอใจมากและตอบทันที
“ข้าเก็บของในถุงได้ไม่มากนัก หากเป็นกระดาษยันต์คงสะดวกกว่ามาก”
ฉู่หนิงจึงรีบสัญญาว่า “ข้าจะกันกระดาษยันต์ไว้ให้ท่าน 550 แผ่น”
เมื่อจ้วงอวิ้นเต๋อได้ยินว่าเขาได้รับเพิ่มอีก 10% จากปริมาณที่ตกลงกันไว้ เขาก็พึงพอใจอย่างมาก
“ศิษย์น้อง ไม่ต้องกังวล ข้าจะพยายามยื่นเรื่องให้เจ้ามีเวลาส่งมอบเพิ่มขึ้น เพื่อให้เจ้าได้ฝึกฝนเต็มที่”
หลังจากพูดจบ จ้วงอวิ้นเต๋อก็จากไป
ฉู่หนิงส่งเขาออกไปที่หน้าประตู ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านพร้อมรอยยิ้มเต็มใบหน้า
จ้วงอวิ้นเต๋อคิดว่าฉู่หนิงในฐานะผู้เริ่มต้นยังต้องมีช่วงเวลาในการฝึกฝนการทำกระดาษยันต์ ซึ่งต้องสูญเสียวัตถุดิบไปเป็นจำนวนมาก
แต่จ้วงอวิ้นเต๋อไม่รู้เลยว่าฉู่หนิงได้เรียนรู้วิธีทำกระดาษยันต์จนเชี่ยวชาญแล้ว อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ของร่างวิญญาณฟูหยวนที่ช่วยเพิ่มอัตราความสำเร็จอย่างมหาศาล
ดังนั้น การใช้ไผ่วิญญาณหมึกทั้งหมดนี้ ฉู่หนิงสามารถผลิตกระดาษยันต์ได้มากกว่า 80% อย่างแน่นอน
วันถัดมา ฉู่หนิงได้รับข้อความจากจ้วงอวิ้นเต๋อว่าสำนักได้อนุมัติให้เขาใช้กระดาษยันต์แทนไผ่วิญญาณหมึก โดยคำนวณในอัตรา 70%
เมื่อได้รับการอนุมัติ ฉู่หนิงก็เริ่มต้นการทำกระดาษยันต์ทันที
ไผ่วิญญาณหมึกที่ฉู่หนิงมีแบ่งออกเป็นสองประเภท หนึ่งคือส่วนที่ต้องส่งมอบให้สำนัก ซึ่งได้รับการดูแลด้วยวิชาชิงมู่ชุนฮวาน้อยกว่า จึงมีสิ่งเจือปนมากและให้เยื่อกระดาษน้อยกว่า
อีกส่วนคือไผ่วิญญาณหมึกที่ฉู่หนิงตั้งใจเก็บไว้สำหรับทำกระดาษยันต์เอง ซึ่งมีสิ่งเจือปนน้อยกว่าและให้เยื่อกระดาษมากกว่า
หลังจากใช้เวลาประมาณยี่สิบวันในการทำกระดาษยันต์ ฉู่หนิงมองไปยังห้องที่เต็มไปด้วยกองกระดาษยันต์ด้วยความดีใจ
ในระหว่างการทำกระดาษยันต์เกือบยี่สิบวันนี้ แม้บางครั้งจะมีข้อผิดพลาด แต่ด้วยพรสวรรค์จากร่างวิญญาณฟูหยวน อัตราความสำเร็จของเขาก็สูงจนเป็นที่น่าประหลาดใจ
จากไผ่วิญญาณหมึกที่ต้องส่งมอบให้สำนัก ฉู่หนิงสามารถผลิตกระดาษยันต์ได้ถึง 4,800 แผ่น
ส่วนไผ่วิญญาณหมึกคุณภาพสูงที่เขาเก็บไว้เองนั้น ผลิตกระดาษยันต์ได้ถึง 6,000 แผ่น
รวมทั้งหมด ฉู่หนิงมีจำนวนกระดาษยันต์มากกว่า 10,000 แผ่น
หลังจากหักจำนวนกระดาษยันต์ที่ต้องส่งมอบให้สำนัก 3,500 แผ่น และแบ่งให้จ้วงอวิ้นเต๋อ 550 แผ่นแล้ว
ฉู่หนิงยังคงมีกระดาษยันต์เหลืออยู่ในมือถึง 6,750 แผ่น
นี่เทียบเท่ากับหินวิญญาณระดับล่างกว่า 100 ก้อน ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่เขาไม่เคยมีมาก่อน
เมื่อคิดถึงความมั่งคั่งนี้ ฉู่หนิงหยิบหินวิญญาณก้อนหนึ่งออกมา
ก่อนหน้านี้เขาได้รับหินวิญญาณจากซุนเถาหัวและผู้ฝึกตนที่เขาเคยพบ ทำให้เขามีหินวิญญาณระดับล่างอยู่สามก้อนที่ยังไม่ได้ใช้งาน
เนื่องจากก่อนหน้านี้เขามีหินวิญญาณไม่มาก ฉู่หนิงจึงไม่เคยใช้มันในการฝึกฝน
แต่ตอนนี้เขาตัดสินใจใช้มันเพื่อเพิ่มพูนพลังของตนเอง
【วิชาชิงมู่ชุนฮวา (ระดับล่างขั้นเหลือง) ชั้นที่ 2 (198/900)】
【เคล็ดวิชาเก้าฤๅษี เล่มที่ 1 หนังอมตะ (133/300)】
หลังจากตรวจสอบความคืบหน้าของการฝึกฝน ฉู่หนิงจึงจับหินวิญญาณไว้ในมือและเริ่มต้นฝึกวิชา
วิชาชิงมู่ชุนฮวาชั้นที่ 2 มีความชำนาญที่ 198 แต่ฉู่หนิงรู้สึกว่าระดับการบำเพ็ญเพียรขั้นที่ 4 ของเขาใกล้จะเต็มแล้ว
หากเขาสามารถเพิ่มความชำนาญถึง 200 ได้ ก็น่าจะทะลวงเข้าสู่ระดับการบำเพ็ญเพียรขั้นที่ 5 ได้สำเร็จ
