บทที่ 201 ให้อภัยผู้อื่นด้วยใจที่ให้อภัยตัวเอง
บทที่ 201 ให้อภัยผู้อื่นด้วยใจที่ให้อภัยตัวเอง ภาพราวกับหยุดนิ่ง ปรมาจารย์แปดคน ราวกับหมาป่าที่หิวโหย ดุร้าย เหมือนกับเสือที่ลงมาจากภูเขา พุ่งเข้าหาฉู่เฉิน ต้องการจะฉีกฉู่เฉินเป็นชิ้นๆ ในชั่วขณะนี้ ใบหน้าของซ่งเหยียนซีดเผือดทันที เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งนาที ฉู่เฉินกำลังจะชนะเดิมพันนี้ ไม่มีใครคิดเลย...
