บทที่ 102 ความรู้สึกก่อนเปิดตัวบทต่อไป
บทที่ 102 ความรู้สึกก่อนเปิดตัวบทต่อไป
***เนื้อหานี้ไม่เกี่ยวกับนิยายนะครับ แต่เป็นข้อความจากผู้แต่งและผมผู้แปล**
ออกไปในเชิงระบายและเป้าหมายต่อๆไป
หากไม่ได้สนใจสามารถอ่านบทต่อไปได้เลยครับ ^_^
ปล.วันนี้ไม่มีรอบ 21.00 นะครับไม่ต้องรอ
-------------------------
ข้อความจากผู้แต่ง
เล่มนี้มียอดติดตามน้อย ผมจึงไม่กล้าคาดหวังกับยอดครั้งแรกมากนัก
ตอนนี้มองว่าส่วนหลักและโครงเรื่องของนิยายเล่มนี้ยังคงถูกควบคุมได้ดีอยู่ หลังจากปล่อยบทสุดท้าย โลกที่ตัวเอกจะข้ามไปมาระหว่างสองโลกก็น่าจะถูกเปิดเผยให้เห็นกันแล้ว
ปัญหาตอนนี้คงเป็นเรื่องจังหวะที่ดูจะช้าไปหน่อย ซึ่งอันนี้ก็ไม่ได้คาดคิดไว้ก่อน เดิมทีตั้งใจว่าจะไม่เขียนช่วงยุทธภพมากกว่า 200,000 คำ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเกินไปเล็กน้อย
โชคดีที่ผู้อ่านตอบรับค่อนข้างดี ทำให้ใจโล่งขึ้นบ้าง
ไม่ต้องห่วง ตอนนี้เริ่มเร่งจังหวะช่วงยุทธภพแล้ว จะไม่ยืดเยื้อนานเกินไป!!
ส่วนการที่ตัวเอกจะเข้าสู่โลกเซียนและเริ่มฝึกตนนั้น นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้ต้องเขียนช่วงยุทธภพนานไปหน่อย
ตอนเด็กๆ ก็โตมากับการอ่านผลงานของกิมย้งและก๊วยหลง มีความฝันเกี่ยวกับยุทธภพอยู่บ้าง ใครจะไม่อยากเป็นจอมยุทธ์เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่พร้อมดนตรีประกอบบ้างล่ะ ก็ถือว่าได้ทำตามฝันสักครั้งหนึ่ง
ถึงแม้กระแสเรื่องเซียนจะเริ่มซาไปบ้าง แต่ฐานผู้อ่านนิยายแนวฝึกคนยังเยอะอยู่ ผมยังมีความมั่นใจในเรื่องนี้ ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะยังคงเขียนต่อไป
อีกอย่าง สไตล์การเขียนของผมก็ไม่ใช่แนวน้ำเยอะๆ เพราะผมเองก็อ่านทวนงานตัวเองทุกครั้ง ถ้าเจอประโยคยืดเยื้อเยอะๆ ผมเองก็อ่านไม่ไหวเหมือนกัน
ถึงแม้ว่าภาษาของผมจะเรียบง่ายไปหน่อย แต่ก็มีเป้าหมายในการเขียนอยู่นะ
ดูเหมือนจะพูดครบหมดแล้วนะ ผมจะพยายามเขียนเรื่องราวที่น่าสนใจและสนุกมากขึ้น!
สุดท้าย ขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่สนับสนุนผม! ขอบคุณจากใจจริง!
-------------------------
หลังจากนี้จะเป็นข้อความจากผู้แปล
เป็นอย่างไรกันบ้างครับ ใน 101 บทแรก สนุกกันไหม?
ก่อนอื่นเลยต้องขอโทษด้วยหากเกิดการแปลที่ผิดพลาดหรือใช้คำที่ดูแปลกๆไปในบางบท (อันนี้สามารถคอมเม้นบอกได้เลยนะครับจะปรับแก้ให้)
ผมตั้งใจและใสใจมาก ที่จะถ่ายทอด บริบท อารมณ์ ความรู้สึกของผู้แต่งออกมาให้ได้มากที่สุด
ต่อจากนี้ไปเนื้อหาจะเข้มข้นขึ้นสนุกขึ้นอย่างแน่นอน
ขอบคุณเพื่อนๆที่สนับสนุนกับมาถึงตอนนี้ ฝากติดตามเรื่องราวของหลี่ชิงต่อไปด้วยนะครับ
(จบระบาย)
