บทที่ 702 เจ้าเตรียมตัวรับเคราะห์เสียเถอะ
หลงเหยียที่ถูกฝังอยู่ในพื้นดิน พยายามอย่างยากลำบากที่จะเงยหัวขึ้น เขากัดฟันแน่นแล้วพยายามมองไปทางที่เหอเหนียนมุ่งหน้าไป แต่สิ่งที่เขาเห็นมีเพียงกองเศษหินเบื้องหน้า และฝุ่นขาวที่ลอยคลุ้งอยู่ไกลๆ เขาพยายามจะเงยหน้าขึ้นอีกเล็กน้อย แต่ร่างกายไม่อาจขยับได้ตามใจ หลังจากถูกค้อนฟาดสามครั้ง บาดแผลของเขาที่พ...
