บทที่ 316 ถุงกลืนมิติ

###

  "ท่านลู่เซวียน! ท่านลู่เซวียน! ข้านำของมาส่งแล้ว!"

  เสียงเรียกของซ่งอวิ๋นดังมาจากนอกลานบ้าน

  ลู่เซวียนเปิดค่ายกลป้องกันระดับต่ำที่เขาติดตั้งไว้ เห็นซ่งอวิ๋นและสาวน้อยใบหน้ากลมที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา

  "ท่านลู่เซวียน!"

  เมื่อทั้งสองเห็นลู่เซวียน พวกเขาก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อม

  "เชิญทั้งสองเข้ามาเถอะ"

  ลู่เซวียนแม้จะอายุไม่ได้ห่างจากซ่งอวิ๋นมากนัก แต่ด้วยพลังบำเพ็ญเพียรและสถานะของเขา ก็ทำให้เขาเชื้อเชิญทั้งสองเข้ามาด้วยความเป็นกันเอง

  "ท่านลู่เซวียน ท่านเคยบอกข้าว่าอยากได้หอยรวมทราย ข้าจึงนำมามอบให้จากน้องสาวซ่งซือหนิงที่เลี้ยงมันไว้"

  ซ่งอวิ๋นกล่าวด้วยความเคารพอย่างยิ่ง

  หลังจากลู่เซวียนช่วยตระกูลซ่งแก้ปัญหาการบุกรุกของแมลงโลหิตกักวิญญาณ ซ่งอวิ๋นก็เคารพเขาอย่างถึงที่สุด

  ในวันนั้น มีผู้ฝึกตนเร่ร่อนหลายคนเห็นเหตุการณ์ที่ลู่เซวียนปราบปรามราชาแมลงโลหิต พวกเขาพากันเล่าขานถึงวีรกรรมนี้ไปทั่ว และมันถูกเล่าต่อกันอย่างละเอียดยิบ

  ในเรื่องเล่ากล่าวว่า ลู่เซวียนผู้เดียวสามารถต่อกรกับผู้ฝึกตนที่ถูกแมลงโลหิตกักวิญญาณเข้าสิงนับร้อยได้อย่างง่ายดาย โดยการใช้ไฟเผาผลาญแมลงร้ายทั้งหมด

  จากนั้นราชาแมลงโลหิตที่มีรูปลักษณ์น่ากลัวก็ปรากฏตัวขึ้น แต่ก็ถูกลู่เซวียนปราบลงด้วยกระบี่เพียงไม่กี่ครั้ง กล่าวกันว่ากระบี่ของเขานั้นเปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ที่สาดแสงเจิดจ้า กำจัดราชาแมลงโลหิตได้ในพริบตา

  เรื่องนี้ทำให้ซ่งอวิ๋นที่รักในวิชากระบี่เคารพบูชาลู่เซวียนยิ่งขึ้น และเขายังมุ่งมั่นที่จะขอฝึกวิชากระบี่กับลู่เซวียนด้วย

  ซ่งซือหนิง น้องสาวของซ่งอวิ๋น ซึ่งเป็นสาวน้อยใบหน้ากลม นั่งลงด้วยท่าทีขี้อาย

  "ท่านลู่เซวียน นี่คือหอยรวมทรายที่ข้าตักมาจากบ่อ มีอยู่สิบกว่าตัว"

  "นอกจากนี้ ยังมีก้อนหินวิญญาณสีทองสำหรับเลี้ยงพวกมันได้ระยะหนึ่ง"

  สาวน้อยใบหน้ากลมเปิดถุงเก็บสมบัติออกมา มีถังไม้อยู่ถังหนึ่ง ภายในมีหอยรวมทรายสิบกว่าตัวกำลังกลืนกินก้อนหินทรายสีทองอย่างช้าๆ

  อีกถุงหนึ่งบรรจุก้อนหินวิญญาณสีทองจำนวนนับไม่ถ้วน ลู่เซวียนยกถุงขึ้นรู้สึกถึงความหนักแน่นของมัน

  "ขอบใจเจ้า ซือหนิง"

  "แต่เจ้าให้ข้ามาตั้งหลายตัว เจ้าจะเหลือไว้ใช้เองอีกหรือไม่?"

  "ยังมีอีกเยอะเจ้าค่ะ"

  ซ่งซือหนิงก้มหน้าตอบด้วยรอยยิ้ม

  "ดี ถ้าอย่างนั้นข้าจะรับไว้"

  "แล้วหอยรวมทรายพวกนี้ปกติราคาเท่าไหร่ในเกาะคงหมิง?"

  ลู่เซวียนถามด้วยเสียงนุ่มนวล

  "ท่านลู่เซวียน อย่าได้ทำเช่นนี้เลยเจ้าค่ะ!"

  "หอยรวมทรายพวกนี้ไม่แพงเลยสักนิด ครั้งแรกที่เราเจอกัน ท่านช่วยข้าแก้ปัญหาเรื่องปลาคาร์พมังกรของข้า นอกจากนี้ ท่านยังช่วยตระกูลซ่งรับมือกับแมลงโลหิตกักวิญญาณอีกด้วย ข้าจะรับหินวิญญาณจากท่านได้อย่างไร?"

  เมื่อได้ยินคำถามของลู่เซวียน สาวน้อยก็รีบปฏิเสธทันที

  เมื่อเห็นนางยืนยันไม่ยอมรับ ลู่เซวียนจึงหยิบขวดเล็กๆ ออกมาจากถุงเก็บสมบัติ

  "ขวดนี้มีเม็ดยาเพิ่มวิญญาณระดับสองอยู่หลายเม็ด เม็ดยานี้จะช่วยเพิ่มพลังวิญญาณให้ผู้ฝึกตน และเหมาะกับผู้ที่กำลังจะทะลวงไปสู่ระดับกลางของการฝึกปราณอย่างเจ้า"

  "หากเจ้าไม่รับหินวิญญาณ งั้นก็รับเม็ดยานี้ไปเถอะ"

  "หากไม่ยอมรับอีก ก็เอาหอยรวมทรายเหล่านี้กลับไป"

  ลู่เซวียนไม่ต้องการรับของจากเด็กสาวฟรีๆ เขากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

  สำหรับลู่เซวียนแล้ว การที่เขาได้รับรางวัลจากลูกกลมแสงทำให้พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างไร้สิ่งปนเปื้อนอยู่แล้ว ดังนั้น เขาจึงไม่จำเป็นต้องใช้ยาพวกนี้

  "เอ่อ..."

  ซ่งซือหนิงลังเลและหันไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชาย

  "ในเมื่อท่านลู่เซวียนให้เจ้า เจ้าก็รับไว้เถอะ เมื่อต้องการหินวิญญาณเพิ่ม เจ้าก็เอามาให้ท่านลู่เซวียนอีกถุงหนึ่ง"

  ซ่งอวิ๋นกล่าวด้วยรอยยิ้ม

  สาวน้อยจึงยอมรับขวดยายาเพิ่มวิญญาณอย่างนอบน้อมและเก็บไว้ในถุงเก็บสมบัติ

  หลังจากมอบหอยรวมทรายให้ลู่เซวียนแล้ว ทั้งสองก็บอกลาและจากไปอย่างรวดเร็ว

  ลู่เซวียนเดินไปที่สระน้ำและปล่อยหอยรวมทรายสิบกว่าตัวลงไปในพื้นที่เล็กๆ ส่วนหนึ่งของสระ จากนั้นเทก้อนหินทรายสีทองลงไปให้พวกมันกินตามสบาย

  "ให้พวกมันปรับตัวสักสองสามวัน จากนั้นค่อยให้พวกมันขัดทรายให้ข้า แล้วปล่อยให้เจ้าเต่าน้อยเก็บทรายไปเสริมเกราะของมัน"

  การเลี้ยงเต่ากระดองหินด้วยวิธีนี้จะทำให้พลังป้องกันของกระดองมันแข็งแกร่งกว่าการเลี้ยงแบบทั่วไป

  หลังจากปล่อยหอยรวมทรายลงไป ลู่เซวียนก็เดินตรวจดูพืชวิญญาณในสวนตามปกติ เขาใช้วิชาต่างๆ ในการเพาะปลูกพืชอย่างคล่องแคล่ว เช่น วิชาฝนวิญญาณ วิชามู่เซิ่งซู่ และวิชาเรียกดิน

  "อืม เถาวัลย์แมลงดำเติบโตเต็มที่แล้ว!"

  ลู่เซวียนมาถึงกลางสวนและเห็นแถบสถานะของเถาวัลย์แมลงดำระดับสี่เต็มแล้ว

  เขาใช้เวลาเพาะปลูกเถาวัลย์แมลงดำต้นนี้อยู่หลายปี หลังจากที่แลกเปลี่ยนเมล็ดพันธุ์มาได้จากภารกิจในสำนักเทียนเจี้ยน เขาจึงใช้เวลาหลายปีในการเพาะปลูกมัน โดยมีแมลงประหลาดหลายชนิดร่วมอาศัยอยู่ในเถาวัลย์นี้

  หลังจากผ่านไปหลายปี ในที่สุดมันก็เติบโตเต็มที่

  ลู่เซวียนรู้สึกประทับใจเมื่อนึกถึงวันที่เขาได้รับเมล็ดพันธุ์นี้มา

  เขาสงบใจและถอนเถาวัลย์ที่เต็มไปด้วยแมลงหลายชนิดออกอย่างระมัดระวัง

  "คุณภาพธรรมดา เข้าใจได้ เพราะข้าเพาะมันไว้นานมากและยังย้ายมันหลายครั้ง แม้ว่าจะใช้ถุงสร้างชีพรักษามันไว้ แต่มันก็ย่อมได้รับผลกระทบบ้าง"

  ลู่เซวียนคิดในใจ ขณะเดียวกันก็มีข้อมูลเกี่ยวกับเถาวัลย์แมลงดำปรากฏในหัวของเขา

  【เถาวัลย์แมลงดำ ระดับสี่ เป็นพืชวิญญาณที่อาศัยร่วมกับแมลงประหลาดหลายชนิด หลังจากเติบโตเต็มที่แล้ว จะช่วยเพิ่มโอกาสให้แมลงเลื่อนขั้นเป็นระดับห้าได้ นอกจากนี้ยังเป็นส่วนประกอบหลักในเม็ดยาระดับสูงบางชนิด】

  ลู่เซวียนกวาดสายตาดูข้อมูลในหัวคร่าวๆ และหันไปสนใจลูกกลมแสงที่ปรากฏขึ้นอย่างเงียบๆ

  บนพื้นผิวของลูกกลมแสงมีจุดแสงเล็กๆ ระยิบระยับ ราวกับจะดึงดูดให้เขาไปหยิบมัน

  ลู่เซวียนหายใจลึกและค่อยๆ เอื้อมมือไปแตะที่พื้นผิวของลูกกลมแสง

  ลึกเข้าไปในทะเลสติของเขา เสียงแมลงกรีดร้องดังขึ้นเบาๆ จากนั้น ลูกกลมแสงก็แตกออกกลายเป็นแสงเล็กๆ มากมาย ไหลเข้าสู่มือของเขา

  【ได้รับเถาวัลย์แมลงดำระดับสี่ และได้รับสมบัติระดับห้า ถุงกลืนมิติ】

  ถุงใบหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของลู่เซวียน

  ถุงนี้ทำมาจากวัสดุที่ไม่รู้จัก ผิวของมันเป็นสีเทาหม่นและเต็มไปด้วยรอยย่น

  ลวดลายบนพื้นผิวของถุงแผ่แสงวิญญาณออกมา ทำให้ถุงดูเหมือนจริงเหมือนภาพลวงตา

  เมื่อจิตวิญญาณของเขาสัมผัสเข้าไปในถุง ก็เหมือนกับว่ามันถูกดึงเข้าไปในพื้นที่กว้างใหญ่ที่สามารถบรรจุแม่น้ำและภูเขาได้

  ขณะที่ถุงใบนี้อยู่ในมือ เขารู้สึกหิวโหยอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่ามันต้องการกลืนกินทุกสิ่งรอบตัว

  ลู่เซวียนจึงกระตุ้นพลังจากหยกไร้มลทินเพื่อขจัดความรู้สึกหิวโหยนั้นออกไป

  【ถุงกลืนมิติ สมบัติระดับห้า ทำจากหนังของสัตว์ประหลาดยุคโบราณที่เรียกว่า แมลงกินทุกสิ่ง มีพื้นที่ภายในกว้างขวาง สามารถเก็บสิ่งของทุกชนิดไว้ในนั้นได้ และยังคงสภาพเดิมของสิ่งของได้ตลอดเวลา】

  【สามารถบ่มเพาะให้กลายเป็นสมบัติทางเวทระดับต่ำได้】