บทที่ 307 ปลาคาร์พมังกรเขียว
###
ทะเลกว้างไกลเต็มไปด้วยคลื่นที่ไหลเวียนไม่หยุด ลู่เซวียนนั่งอยู่บนอาคารไม้โดยใช้เบ็ดตกปลายาวหลายจ้างตกลงไปในทะเล สายเบ็ดสีเงินยาวหย่อนลงไปไกลจากตัวเขา
เมื่อมองตามสายเบ็ดลงไป จะเห็นปลาทะเลระดับหนึ่งตัวหนึ่งว่ายน้ำไปมาโดยไร้ทิศทาง ในท้องของมันมีเบ็ดที่สลักอักขระวิญญาณอ่อนๆ อยู่ภายใน
เขาได้ยินจากซือจ้งว่าทะเลบริเวณนี้บางครั้งมีร่องรอยของปลาคาร์พมังกร และสามารถใช้ปลาที่มีชีวิตล่อให้พวกมันกัดเหยื่อได้
ด้วยความอยากลอง ลู่เซวียนจึงตัดสินใจทดลองดู
ทันใดนั้น แรงมหาศาลดึงสายเบ็ดของเขา จิตวิญญาณสัมผัสของเขาตรวจพบว่าปลาทะเลพร้อมกับเบ็ดถูกปลายักษ์ตัวหนึ่งงับเข้าไปในปาก ลู่เซวียนดึงสายเบ็ดอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อปลายักษ์โผล่ขึ้นมาจากน้ำ มันปล่อยคมดาบน้ำออกมา ตัดสายเบ็ดขาดและเคี้ยวสายเบ็ดที่อยู่ในท้องจนแหลก
เมื่อหลุดพ้นจากพันธนาการ หัวปลายักษ์ฉายแสงสีเขียว ฟาดหางและใช้วิชาหลบหนี หนีหายไปในพริบตา
ในขณะที่มันโผล่ขึ้นมา ลู่เซวียนมองเห็นลักษณะของมันทั้งหมด ปลายักษ์มีความยาวประมาณหนึ่งจ้าง ร่างกายยาวเรียวเต็มไปด้วยเกล็ดสีเขียวเข้ม มีหนวดปลาเขียวสองเส้นลากยาวไปถึงหาง และที่หัวของมันยังมีเขายาวประมาณสามนิ้ว โดดเด่นมาก
เมื่อมันงับเหยื่อ ลู่เซวียนก็ได้ข้อมูลเกี่ยวกับมันทันที
【ปลาคาร์พมังกรเขียว ระดับสาม สัตว์อสูรในวัยเยาว์ มีสายเลือดมังกรแท้บางเบา มีพลังมหาศาลและจะค่อยๆ เรียนรู้วิชาน้ำระดับต่ำ-กลาง และสามารถใช้วิชาน้ำหลบลี้ในระยะจำกัดได้】
“ปลาคาร์พมังกรเขียว?”
ลู่เซวียนมองไปยังทิศทางที่ปลายักษ์หายไป ดวงตาฉายแววสงสัย
เขาเคยเห็นปลาคาร์พมังกรที่บ้านตระกูลซ่ง แต่มันเป็นเพียงสัตว์อสูรระดับสอง ทว่าปลาตัวนี้กลับเป็นปลาคาร์พมังกรเขียวระดับสาม
“จำได้ว่าปลาคาร์พมังกรตัวที่เห็นก่อนหน้านี้มีสายเลือดมังกรที่บางเบามาก ในขณะที่ปลาตัวนี้มีสายเลือดดีกว่า อาจเป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้ระดับของมันต่างกัน”
"ปลาคาร์พมังกรเขียววัยเยาว์ระดับสาม พอจะจับกลับไปเลี้ยงเพื่อให้ได้แสงขาวมาได้"
ลู่เซวียนคิดขณะนำปลาทะเลสดๆ ขึ้นมาจากบ่อ เขาผ่าท้องปลาทะเลอย่างระมัดระวังเพื่อใส่ขอเบ็ดลงไปพร้อมกับเหยื่อที่ปลาคาร์พมังกรชอบ จากนั้นใช้พลังของหยกเย็นจันทราฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของมันจนกลับมาปกติราว 70-80%
จากนั้นเขาขอยืมคันเบ็ดใหม่จากซือจ้ง คันเบ็ดทำจากไม้ศักดิ์สิทธิ์ระดับสาม และเบ็ดทำจากแร่ศักดิ์สิทธิ์ระดับสาม สายเบ็ดก็ทำจากใยแมงมุมเลือดหยกระดับสาม
"ท่านลู่ ท่านบอกว่าพบปลาคาร์พมังกรชนิดพิเศษงั้นหรือ?"
ซือจ้งที่กลัวว่าการปรากฏตัวของปลาคาร์พมังกรเขียวจะถูกรบกวน ถึงกับไม่กล้าหายใจแรง เขาใช้เสียงกระซิบผ่านจิตสื่อสารกับลู่เซวียน
แม้แต่โจวปิงหยูก็เงียบเชียบยืนอยู่ข้างๆ โดยไม่พูดอะไร
"ใช่ มันแตกต่างจากปลาคาร์พมังกรที่ข้าเคยเห็นมาก"
ลู่เซวียนตอบขณะโยนปลาทะเลที่ได้รับการรักษาลงไปในทะเลไกลออกไป
ซือจ้งตื่นเต้นทันที สายตาของเขาจับจ้องไปยังจุดที่เบ็ดตกลงไปอย่างไม่ละสายตา
เป็นปลาคาร์พมังกรที่พิเศษขนาดนี้ ถึงจะจับมันไม่ได้ด้วยตัวเอง แต่แค่ได้เห็นก็คุ้มแล้ว
ปลาทะเลตัวนั้นว่ายวนไปมาลึกลงไปในทะเล แต่เพราะอาการบาดเจ็บ มันเริ่มว่ายช้าลงเรื่อยๆ
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ลู่เซวียนรู้สึกได้ว่าปลาทะเลตัวนั้นถูกงับ เขาใช้พลังทั้งหมดกระตุกคันเบ็ดอย่างแรง
ปลาคาร์พมังกรเขียวที่ยาวหนึ่งจ้างก็ถูกดึงขึ้นมาจากทะเล
เนื่องจากเขาเปลี่ยนอุปกรณ์ใหม่ ปลาคาร์พมังกรเขียวจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากสายเบ็ดได้ในทันที ลู่เซวียนปล่อยพลังควบคุมเบ็ด ทำให้อักขระวิญญาณที่สลักไว้ทำงาน มัดปลาคาร์พมังกรเขียวไว้
ปลาคาร์พมังกรเขียวส่งเสียงคำรามต่ำ พ่นคมดาบน้ำหลายสิบสายเพื่อพยายามตัดสายเบ็ด แต่ด้วยความที่มันยังเป็นเพียงปลาวัยเยาว์ พลังของมันยังไม่เพียงพอที่จะปลดพันธนาการเหมือนก่อนหน้านี้
ซือจ้งปล่อยเชือกสีดำจากแขนเสื้ออย่างรวดเร็ว มัดปลาคาร์พมังกรเขียวแล้วดึงกลับขึ้นมายังอาคารไม้
"มันเป็นปลาคาร์พมังกรพิเศษจริงๆ ดูจากความพิเศษของมัน คงเป็นสัตว์อสูรระดับสาม"
"ขอแสดงความยินดีกับท่านลู่ที่สามารถจับปลาคาร์พมังกรพิเศษตัวนี้ได้!"
ซือจ้งมองดูปลาคาร์พมังกรเขียวที่กระโดดดิ้นอยู่บนพื้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา
การจับปลาทะเลระดับสาม แม้จะเป็นเพียงปลาเยาว์วัย แต่นั่นก็ถือเป็นประสบการณ์ที่เขาไม่เคยมีมาก่อน
"ต้องขอบคุณคันเบ็ดของท่านซือ ทำให้ข้าจับปลาตัวนี้ได้สำเร็จ"
ลู่เซวียนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
แม้ซือจ้งจะอิจฉา แต่เขาก็ไม่ได้มีความคิดอยากได้ปลาตัวนี้ เพราะแม้ว่ามันจะเป็นสัตว์อสูรระดับสาม แต่ก็ไม่ได้มีค่ามากพอสำหรับเขา ยกเว้นจะเป็นการจับปลาด้วยตัวเอง
ลู่เซวียนดึงเบ็ดออกจากตัวปลาคาร์พมังกรเขียว ใช้พลังจากหยกเย็นจันทราฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของมัน แล้วนำมันใส่เข้าไปในถุงสร้างชีพ
ทั้งสองคนจึงเริ่มตกปลาต่อ
ปลาทะเลตัวใหม่ถูกลู่เซวียนดึงขึ้นมาวางบนแผ่นไม้ แต่ครั้งนี้เขากลับไม่ได้แสดงความยินดีแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้น
เพราะในวินาทีที่ปลาตัวนี้งับเหยื่อ ลู่เซวียนได้พบข้อมูลบางอย่างที่ไม่ปกติในสถานะของปลา
นอกจากข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับพฤติกรรมและความสามารถของมันแล้ว ยังมีอีกข้อมูลหนึ่งที่เด่นชัดขึ้นมา
【ได้รับการคุกคามจากพลังชั่วร้าย มีความเสี่ยงต่อการกลายพันธุ์】
ลู่เซวียนเดินเข้าไปใกล้ปลาทะเลตัวนั้น พบว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ
แม้ว่าจะดูเหมือนมีชีวิตชีวา แต่ถ้ามองดีๆ จะเห็นไอสีดำจางๆ ซึมออกมาจากตัวมัน
ขณะที่เขาค่อยๆ เข้ามาใกล้ หยกไร้มลทินที่ห้อยคอส่งพลังเย็นชุ่มออกมา ยิ่งเข้าใกล้ปลาตัวนี้ พลังเย็นยิ่งชัดเจนขึ้น
“ดูเหมือนว่าปลาตัวนี้จะมีความเกี่ยวข้องกับพลังมาร”
ลู่เซวียนคิดในใจ ก่อนเรียกซือจ้งและโจวปิงหยูเข้ามา
"ท่านลู่ มีอะไรสำคัญหรือ? "
ซือจ้งถาม
“ปลาตัวนี้ดูมีอะไรผิดปกติ”
หลังจากที่ลู่เซวียนบอก สองคนก็สังเกตเห็นความผิดปกติบนตัวปลา โจวปิงหยูขมวดคิ้วก่อนจะปล่อยพลังดาบเฉือนปลาทะเลออกเป็นสองซีก
สิ่งที่ปรากฏให้เห็นต่อหน้าทำให้ทั้งสามคนถึงกับพูดไม่ออก
ภายในท้องของปลาไม่มีอวัยวะภายในตามปกติ แต่มีเพียงก้อนเนื้อสีดำเทาที่ปล่อยไอสีดำออกมา มันกระดิกไปมา ราวกับมีชีวิต
ซือจ้งปล่อยยันต์หยกขาวจากถุงเก็บของ ลอยขึ้นเหนือร่างปลาพร้อมปล่อยแสงบริสุทธิ์ขาวบริสุทธิ์ลงมาอาบก้อนเนื้อสีดำเทานั้น
เสียงซู่ซ่าดังขึ้นพร้อมกับกลิ่นเหม็นสาบที่กระจายไปทั่ว
หลังจากผ่านไปไม่กี่อึดใจ ก้อนเนื้อสีดำก็กลายเป็นอวัยวะที่ไหม้เกรียม และไอสีดำก็หายไปหมด
“ปลาตัวนี้ถูกพลังมารแทรกซึมและทำให้มันปนเปื้อน”
"เพียงแต่ยังไม่รู้ว่ามันเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติหรือฝีมือมนุษย์"
ซือจ้งกล่าวด้วยท่าทีจริงจัง
“ทะเลไร้ขอบเขตกว้างใหญ่ไพศาล ย่อมมีพลังชั่วร้ายซ่อนเร้นอยู่ในท้องทะเลลึก หรือไอปีศาจแพร่กระจายก็เป็นเรื่องปกติ”
“แต่ปลาทะเลระดับหนึ่งนี้ ไม่ได้ออกไปไกลจากบริเวณหมู่เกาะมากนัก”
“นั่นหมายความว่าที่ไหนสักแห่งในน่านน้ำรอบๆ หมู่เกาะ อาจมีพลังที่สามารถแทรกซึมและปนเปื้อนปลาทะเลและสัตว์อสูรได้”
“หากเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ ก็คงไม่ร้ายแรงมากและมีขอบเขตที่จำกัด”
“แต่หากเป็นฝีมือมนุษย์ นั่นจะเป็นอันตรายมากทีเดียว”
“บางที บนเกาะเล็กๆ แห่งใดแห่งหนึ่ง อาจมีผู้บำเพ็ญมารกำลังฝึกวิชามารร้ายอยู่ และได้ปล่อยสิ่งปนเปื้อนลงสู่ทะเลไร้ขอบเขต ทำให้ปลาทะเลหลายตัวโดนปนเปื้อน”
ลู่เซวียนคาดเดา
“ช่างสมควรตายยิ่งนัก”
ทั้งสามคนต่างมีความคิดเดียวกันว่า คนที่ทำเช่นนี้จะต้องได้รับการลงโทษ
....
.....
ปลานิ่ง ผัด ทอด ตัวใหม่?
