บทที่ 146 คุณชายอู๋
เมื่อเห็นซูเล่อหยุนยังคงสงบนิ่ง ชายวัยกลางคนรู้สึกใจหายวูบ เขาขมวดคิ้วมองซูเล่อหยุนอย่างถี่ถ้วน แต่ไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็ไม่สามารถจำได้ว่าเขาเป็นใคร "เจ้าคงไม่ได้มาแค่หลอกลวงเล่นๆ หรอกนะ" เขาส่งเสียงหึเยาะเย้ย พยายามหยั่งเชิง ซูเล่อหยุนยิ้มกว้างขึ้นเล็กน้อย “เจ้าหมายความว่าอย่างไร หรือเจ้ากำลังบอกว่า ...