บทที่ 65 เธอเมาแล้วหรือ?
มือของเจียงหว่านเฉิงนั้นนุ่มนวล ราวกับหยกขาว ไร้ตำหนิ นุ่มจนเหมือนไม่มีความแข็งแรงใด ๆ นักล่าคิดในใจว่าหากเขาออกแรงสักหน่อย มือนี้จะหักง่ายเหมือนเต้าหู้หรือไม่ เขาขยับนิ้วเล็กน้อย ยังไม่ทันได้บีบ เจียงหว่านเฉิงก็รีบหดมือกลับทันที เพราะกลัวจะทำให้เธอเจ็บ นักล่าจึงปล่อยมือแต่โดยดี แต่ในใจก็แอบเสียดาย...
