บทที่ 416 เจิ้นนานซิง
บทที่ 416 เจิ้นนานซิง ชายชุดขาวหยุดเล่นพิณและมองมา เพียงเพื่อมองซูเฉินผู้สวมสวมชุดคลุมสีม่วง คิ้วเอียงและดวงตาที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันเย็นชา รัศมีของเต๋าล้อมรอบเขาโดยไม่มีฝุ่นผงใดๆ เข้ามาสัมผัสแตะต้องได้ ปรากฏตัสราวกับว่าเซียนที่แท้จริงได้ลงมายังอาณาจักรมนุษย์ ข้างหลังเขา หลงอู๋ยืนเงียบๆ และระมัดระวัง...