บทที่ 38 ซื้อรถ

หลี่เจวียนลูบแก้มถวนถวน เด็กผู้หญิงน่ารักขนาดนี้ ใครจะไม่ชอบล่ะ

"อ้อใช่ ถงหย่า เธอไม่ใช่มีเพื่อนจะซื้อรถเหรอ? บ่ายนี้ร้านพอดีมีโปรโมชั่น ว่างๆ ก็ไปดูสิ"

"ได้สิ!"

คุยกันสองสามประโยค ถงหย่าก็พาถวนถวนเข้าห้องเรียน

ที่โรงถ่ายซูเฉิง

ฟางหยวนกำลังแขวนสลิงถ่ายฉากต่อสู้

ไม่รู้ทำไมช่วงนี้งานที่เธอได้คุณภาพแย่ลงเรื่อยๆ

งานที่รับมาล้วนเป็นบทที่ยุ่งยาก เหนื่อย แต่ค่าตัวไม่สูง

"คัท! พักนักแสดง"

พอผู้กำกับสั่ง ทั้งกองก็ถอนหายใจโล่งอก

ฟางหยวนไปที่พักนักแสดง หยิบขวดน้ำดื่มรวดเดียวหมด

ตอนนี้เธอไม่สนใจภาพลักษณ์แล้ว กระหายน้ำมาก

"พี่หยวน เหนื่อยมากเลยใช่ไหมคะ?" ผู้ช่วยรีบเข้ามานวดไหล่และขา

ตอนนั้นเอง นักแสดงข้างๆ กำลังดูแท็บเล็ต ร้องกรี๊ดไม่หยุด

"ว้าว เด็กผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง"

"เต้นเก่งมาก เก่งกว่าพวกเรามืออาชีพอีก"

"อยากอุ้มเด็กคนนี้มากอดจังเลย"

...

ฟางหยวนเหยียดคอมอง เห็นภาพในแท็บเล็ตรางๆ

เธอตื่นเต้นขึ้นมาทันที วิ่งไปแย่งแท็บเล็ตมา

นักแสดงเหล่านี้ล้วนเป็นตัวประกอบ ไม่กล้าโกรธฟางหยวน

นักแสดงคนหนึ่งกลอกตา "พี่หยวน น่ารักใช่ไหมคะ?"

ฟางหยวนตาโต เด็กผู้หญิงในจอคือถวนถวน

ท่วงท่าการเต้นสวยงาม มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ถ้าฝึกฝนดีๆ อนาคตไปได้ไกลแน่

แต่ฟางหยวนกลับรู้สึกเจ็บปวดใจ

เธออยากบอกคนอื่นว่าเด็กที่กำลังเต้นอยู่คือลูกสาวเธอ

แต่ภาพลักษณ์ที่สร้างไว้คือโสด ไม่เคยแต่งงาน ไม่ต้องพูดถึงมีลูก

รีบสงบอารมณ์ ฟางหยวนคืนแท็บเล็ต

"รีบพักเถอะ บ่ายยังมีฉากต่อสู้ต้องถ่ายอีก"

พูดอย่างเก้อเขิน แล้วกลับไปนั่งพัก

ตอนนั้น ผู้จัดการส่วนตัวเอาโทรศัพท์มาให้

"พี่หานโทรมาค่ะ!"

ฟางหยวนรีบรับโทรศัพท์ "แม่คะ!"

"ลูกรัก เป็นยังไงบ้าง?"

ฟางหยวนชะงัก "ก็ดีค่ะ"

"งั้นก็ดีแล้ว กินให้อิ่ม ดื่มให้สบาย อย่าทรมานตัวเอง แม่ที่นี่ก็จะพยายามสร้างภาพลักษณ์ให้ลูกนะ!"

"ขอบคุณค่ะแม่" น้ำเสียงฟางหยวนดูเศร้าลง

"ลูกคงไม่ได้ยังลืมไอ้เฉินอวี่คนไร้ค่านั่นไม่ได้ใช่ไหม? อย่าลืมสิว่าตอนนี้ลูกเป็นดาราดัง มีชีวิตที่ดีกว่ารออยู่"

"รู้แล้วค่ะ"

ตอบแบบขอไปที ฟางหยวนส่งโทรศัพท์คืนผู้จัดการ

แม่ของฟางหยวน หานมิ่นเถา เคยอยู่ในวงการบันเทิงมาก่อน ต่อมาก่อตั้งบริษัทผู้จัดการส่วนตัว

แต่เดิมฟางหยวนไม่ได้ตั้งใจเข้าวงการ ใครจะคิดว่าเธอจะถูกแมวมองเจอในรายการวาไรตี้

พอหานมิ่นเถารู้ข่าว ก็รีบเซ็นสัญญาฟางหยวนเข้าบริษัทตัวเองทันที

ด้วยทรัพยากรมากมาย ฟางหยวนก็โด่งดังอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ผู้จัดการวางสาย ส่งตารางงานให้ฟางหยวน

"พี่หานบอกว่า หลังจากหนังเรื่องนี้ งานอื่นๆ ให้ยกเลิกหมด มุ่งสร้างภาพลักษณ์ในรายการวาไรตี้"

ฟางหยวนเท้าคางด้วยมือข้างหนึ่ง "เธอจัดการเองแล้วกัน"

...

เที่ยงวัน วัตถุดิบที่เหลือก็ถูกทำเป็นอาหารกึ่งสำเร็จรูปหมด

ต้องบอกว่าสาวน้อยทั้งหกคนนี้รับมาคุ้มค่าจริงๆ

พวกเธอแค่เรียนรู้การห่อกับถงหย่าตอนเช้าสักพัก ก็จับเทคนิคได้แล้ว

ฝึกไปสักสองสามชั่วโมง ความเร็วก็เกือบทันเฉินอวี่แล้ว

อีกไม่นาน สาวน้อยทั้งหกคนก็อาจจะสามารถบริหารร้านนี้ได้เอง

ทำเสร็จแล้ว สาวน้อยทั้งหกก็กลับไปนอน

เฉินอวี่ยืดเส้นยืดสาย เขาไม่ได้สบายแบบนี้มานานแล้ว

บ่าย 4 โมง ร้านแทบไม่ต้องการเฉินอวี่แล้ว

กำหนดอุณหภูมิน้ำมันและเวลาทอด ชูหงกับหลี่อวี๋ก็สามารถทำปาท่องโก๋และเกี๊ยวซ่าได้แล้ว

จางเชียน ซูชิง จ้าวเมิ่ง และหานไฉ รับผิดชอบเสิร์ฟอาหารตามออเดอร์และห่อกลับบ้าน

ทุกอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

เฉินอวี่พบว่าเขาแค่ต้องนวดแป้งและเตรียมไส้ ที่เหลือไม่จำเป็นต้องลงมือเองแล้ว

แบบนี้ทั้งรักษาคุณภาพอาหาร และทำให้เขาสบายขึ้นด้วย

บ่าย 5 โมง ถงหย่าพาถวนถวนกลับมาที่ร้าน

"ว้าว พ่อ ทำไมวันนี้พ่ออยู่ข้างนอกล่ะ?"

วันนี้ประโยคนี้มีคนถามมาไม่รู้กี่คนแล้ว

เฉินอวี่อธิบายจนเหนื่อย

"เพราะพี่สาวหกคนใหม่เก่งมากๆ!"

"งั้นต่อไปคุณก็พักผ่อนได้มากขึ้นนะ!" ใบหน้าถงหย่าเต็มไปด้วยความยินดี

เฉินอวี่ลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย

"พอดีเลย ถือโอกาสนี้ไปซื้อรถดีกว่า"

ถงหย่ารีบหยิบคูปองส่วนลดออกมา

"นี่เพื่อนร่วมงานฉันให้มา เหมือนวันนี้รถลด 10% นะ"

เฉินอวี่สั่งงานสาวน้อยทั้งหกเสร็จ ก็พาถวนถวนและถงหย่าไปโชว์รูมรถ

พอถึงโชว์รูม หลี่เจวียนก็ออกมาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น

"คุณเป็นพ่อของถวนถวนเหรอคะ?"

เฉินอวี่พยักหน้า "ใช่ครับ"

"โอ้โห หล่อจังเลย ไม่น่าแปลกใจที่ถวนถวนน่ารักขนาดนี้"

ถงหย่าหัวเราะ "พอเถอะ หลี่เจวียน พาพวกเราดูรถเถอะ"

หลี่เจวียนรีบพาเฉินอวี่ไปที่โซนรถยนต์ไฟฟ้า

เฉินอวี่เคยบอกว่าตอนนี้ซื้อรถน้ำมันไม่คุ้ม ยังไงก็ซื้อรถพลังงานใหม่ดีกว่า

รถพวกนี้ส่วนใหญ่ดูดีมีระดับ ขับออกไปก็ไม่อายใคร

บางครั้งรีบไปตลาดซื้อของ ก็ไม่ต้องกลัวรถเลอะ

มองไปมองมา เฉินอวี่สนใจรถยี่ห้อหนึ่งที่ใช้ตัวอักษรจีนเป็นชื่อ

ทดลองขับกลับมา เฉินอวี่ก็เซ็นสัญญาทันที

รถคันนี้หลังหักส่วนลดแล้วเหลือแค่ 130,000 หยวน รวมประกันและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ด้วย

แต่ตอนกลับ ถงหย่ารู้สึกเสียดายนิดหน่อย

รู้งี้เธอไม่ขับรถตัวเองมา จะได้นั่งรถใหม่ของเฉินอวี่กลับ

บ่าย 6 โมง

เฉินอวี่กับถงหย่ากลับมาที่ร้าน พบว่าไม่มีลูกค้าแล้ว

ทั้งร้านสะอาดเอี่ยม

สาวน้อยทั้งหกนั่งเรียงแถวในห้องโถงดูโทรศัพท์

เห็นเฉินอวี่กลับมา พวกเธอรีบลุกขึ้น

"เจ้าของร้านคะ ปาท่องโก๋และเกี๊ยวซ่าขายหมดแล้ว พวกเราเลยทำความสะอาดร้าน แต่น้ำมันที่ใช้แล้วเราไม่รู้ว่าต้องจัดการยังไง"

ชูหงรายงานสถานการณ์เหมือนหัวหน้าน้อยๆ

"อ๋อ มีระบบกรองทำความสะอาด เดี๋ยวผมจะสอนพวกคุณ"

พูดพลาง เฉินอวี่ก็โทรหาซัพพลายเออร์วัตถุดิบ

คราวนี้เขาสั่งวัตถุดิบมูลค่า 150,000 หยวนเลย

"เดี๋ยววัตถุดิบมาส่ง ผมจะพาทุกคนไปกินข้าวด้วยกัน ถือเป็นการสังสรรค์ครั้งแรกของพวกเรา"

สาวน้อยทั้งหกตื่นเต้นขึ้นมาทันที พวกเธอออกมาจากชนบทก็เข้าโรงงานเลย

ไม่เคยได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ยิ่งไม่รู้จักการสังสรรค์คืออะไร

(จบบท)