บทที่ 361 จักรวาลกำลังจะตาย!

อื้อฮึ! อื้อฮึ!

เหล่าผู้แข็งแกร่งจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติกำลังมา

พวกเขาหยุดอยู่หน้าป่าทึบ

"บังอาจนัก"

"ช่างกล้า"

"ทำไมเจ้าถึงโจมตีข้า ผู้แข็งแกร่งจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์?"

เหล่าเซียนวิบัติหลายคนตวาดด่าหลินเฟิงอย่างโกรธเกรี้ยว

ภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติมีสถานะอันทรงเกียรติ และเป็นหนึ่งในรากฐานและเสาหลักของจักรวรรดิ

ไม่มีใครกล้าวุ่นวายในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติ ไม่ต้องพูดถึงการลงมือ

เมื่อครู่หลินเฟิงลงมือต่อหน้าพวกเขา!

คนที่เคลื่อนไหวคือผู้แข็งแกร่งที่ปล้นภูเขาศักดิ์สิทธิ์

หลินเฟิงมองพวกเขาอย่างเย็นชาและพูดอย่างดูถูก "ภูเขาเจี้ยศักดิ์สิทธิ์ถูกเรียกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์อย่างไร้ค่า หากกลอุบายเช่นนี้แพร่ออกไป ภูเขาเจี้ยศักดิ์สิทธิ์ของพวกเจ้าจะมีเกียรติเรียกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้อีกหรือ?"

"อะไรนะ? เจ้ายังอยากจับข้าอีกหรือ?"

"ช่างกล้าหาญเสียจริง!" เซียนวิบัติคนหนึ่งกล่าว "ไม่สำคัญว่าเจ้าจะเป็นใคร เมื่อเจ้าทำร้ายผู้แข็งแกร่งของภูเขาเซียนวิบัติของเรา ข้าจะจัดการตามกฎของภูเขาเซียนวิบัติ แม้แต่องค์ชายก็เช่นกัน ไม่ต้องพูดถึงเจ้า!"

หลินเฟิงหยิบของวิเศษออกมา มันเป็นลูกแก้วถ่ายภาพที่สามารถบันทึกภาพได้

"จริงๆ หรือ แล้วถ้าข้าเผยแพร่สมบัตินี้ล่ะ จะเกิดอะไรขึ้น?" หลินเฟิงกล่าวพร้อมรอยยิ้ม "เซียนวิบัติผู้ยิ่งใหญ่สามารถย้อนเวลาได้ พวกเขาจะรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นี่"

"แล้วใครจะเป็นคนอธิบายล่ะ?"

"ใครกันที่วางแผนอยู่เบื้องหลังพวกเจ้า ใครกำลังทำลายชื่อเสียงของภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติ?"

"เจ้ายังกล้าจับข้าไปอีกหรือ?"

หลินเฟิงถามคำถามติดๆ กันและหยุดคนอีกฝ่าย

พวกเขารู้สึกผิด ทุกอย่างเป็นแผนการต่อต้านหลินเฟิง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าเปิดเผยออกมา

เพราะมันไร้เหตุผล

สิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถตำหนิได้คือหลินเฟิงลงมือและทำร้ายผู้แข็งแกร่งในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติ

คิดถึงตรงนี้

"เราควรทำอย่างไร?" เหล่าเซียนวิบัติปรึกษากันผ่านการส่งเสียง "สิ่งที่เขาพูดมีเหตุผล ปัญหามันใหญ่จริงๆ เซียนวิบัติสามารถใช้การย้อนเวลาเพื่อรู้ทุกอย่างได้ทันที"

"พวกเราจะต่อสู้จนตายจริงๆ หรือ? มันไม่คุ้มค่าเลย"

"ทำไมเราไม่ลืมมันไปเสียล่ะ?"

พวกเขาปรึกษากันอย่างรวดเร็วและโดยไม่พูดอะไร พวกเขาเงียบๆ ช่วยเหลือเซียนวิบัติน้อยที่บาดเจ็บบนพื้น จ้องมองหลินเฟิง และรีบออกจากสถานที่นั้นอย่างรวดเร็ว

เหมือนที่หลินเฟิงพูดไว้

ในที่สุด มันก็เป็นเกียรติของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่สูญเสียไป

นั่นคือตอนที่พวกเขาเจอปัญหาใหญ่

...

ที่ไหนสักแห่งในภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติ

ในถ้ำแห่งหนึ่ง

ชายหนุ่มที่มีบุคลิกสูงส่งขมวดคิ้วมองกำแพงตรงหน้าเขา

กำแพงตรงหน้าเขาสะท้อนภาพหลินเฟิงที่กำลังจัดการกับผู้แข็งแกร่งของภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติเมื่อครู่

หลินเฟิงขู่กลุ่มเซียนวิบัติจากภูเขาเซียนวิบัติให้หนีไปอย่างง่ายดาย

มีผู้แข็งแกร่งสวมหน้ากากยืนอยู่ข้างชายหนุ่ม

"อาจารย์หมิง ท่านคิดอย่างไรกับคนผู้นี้?" คุณชายโบกมือลบภาพบนกำแพงตรงหน้าเขา แล้วหันไปมองชายแข็งแกร่งที่สวมหน้ากาก

เสียงของอาจารย์หมิงทุ้มต่ำและถอนหายใจ "พรสวรรค์และพลังของคนผู้นี้ไม่ด้อยไปกว่าข้าเลย"

"ข้าไม่รู้ว่าเขาอยู่ในกาลเวลาและอวกาศใดในเก้าภพวิบัติ"

คุณชายยิ้มขมขื่น มีความอิจฉาในคำพูดของเขา

"ใช่แล้ว คุณชายฉี่โชคดีที่มีผู้เชี่ยวชาญเช่นนี้คอยช่วยเหลือ"

"คนผู้นี้ขอให้คุณชายฉี่กลับไปยังเมืองหลวงจักรพรรดิและเข้าใกล้ศูนย์กลางอำนาจก่อน จากนั้นเขาส่งผู้แข็งแกร่งไปสื่อสารกับมนุษย์แห่งชะตากรรมและได้รับการสนับสนุนจากมนุษย์แห่งชะตากรรม เขายังวางแผนคดีใหญ่เรื่องภัตตาคารเพื่อให้คุณชายฉี่ได้รับรายได้และเข้าสู่สายตาของบิดา แล้วเขาก็ปราบกองทัพวิบัติสีเทาในภูมิภาคดาวเทียนเหอด้วยตัวคนเดียว..."

"ชายผู้นี้มีพรสวรรค์โดดเด่นและพลังอันทรงพลัง เขาเป็นกับคุณชายฉี่เหมือนที่อาจารย์หมิงเป็นกับข้า"

อาจารย์หมิงได้ยินเช่นนั้นและกล่าว "ครั้งนี้ พวกเราเซียนวิบัติผู้ยิ่งใหญ่ที่เดินทางข้ามกาลเวลาและอวกาศ ถูกจำกัดด้วยกฎของมหาเต๋าและไม่สามารถแสดงพลังได้แม้แต่ไม่กี่เปอร์เซ็นต์ ข้าก็ประหลาดใจที่เขาสามารถทำได้ดีเช่นนี้"

"การปราบกองทัพวิบัติสีเทาด้วยตัวคนเดียวจะทำให้ข้าต้องเสียค่าใช้จ่ายมากในการทำ"

คุณชายถอนหายใจทีหลัง "คุณชาย หากท่านได้รับความช่วยเหลือจากคนผู้นี้ เขาจะเป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราในอนาคตอย่างแน่นอน ข้าสงสัยว่าท่านอาจารย์มีมาตรการรับมืออย่างไร?"

"มาตรการรับมือ..." อาจารย์หมิงยิ้มขมขื่นและส่ายหน้า "แทนที่จะคิดถึงการกำจัดคุณชายฉี่ เราควรพยายามปรับปรุงรากฐานและไพ่ตายของเราเอง"

"ตราบใดที่แนวโน้มทั่วไปเกิดขึ้น เราจะไม่กลัวผู้แข็งแกร่งหรือกำลังใดๆ"

"การกำจัดพวกเขาตามลำพังจะเป็นเรื่องยาก พวกเขาจะไม่ทำผิดพลาดและจะไม่ปล่อยวิกฤตใดๆ พวกเขาจะใช้วิกฤตเพื่อรวบรวมผลประโยชน์ให้ตัวเอง ในทางกลับกัน เรากำลังทำผิดพลาดมากขึ้นเรื่อยๆ และเรากำลังทำผิดพลาดมากขึ้น ยิ่งมีคนมากเท่าไหร่ ดังนั้นเราอย่าเผชิญหน้ากับพวกเขาโดยตรง"

"พยายามปรับปรุงตัวเอง"

อาจารย์หมิงกล่าว "อาณาเขตของกงจื่อหมิงอยู่ในราชสำนัก และถูกคุณชายฉี่แทรกซึมแล้ว เราก็สามารถติดสินบนผู้แข็งแกร่งของราชสำนักเพื่อเพิ่มกำลังของเราเองได้"

ปล้นภูเขาศักดิ์สิทธิ์

หลินเฟิงทำให้พวกเขาหวาดกลัวจนต้องหนีไป

กำลังจะเดินหน้าต่อ

ทันใดนั้น

พื้นที่รอบตัวเขาพลิกกลับ ท้องฟ้าและพื้นดินพลิกคว่ำ

เพียงชั่วพริบตา

หลินเฟิงมาถึงสถานที่แปลกประหลาด

สถานที่นี้ดูเหมือนจะเป็นเขตภูเขา

มีพลังชีวิตอันอุดมสมบูรณ์ในภูเขาและทุ่งหญ้า

มีสัตว์วิเศษควบไปมา ดอกไม้วิเศษบาน และหญ้าวิเศษโบกสะบัดในสายลม

มีกลิ่นหอมหวานของหญ้าและต้นไม้ลอยอยู่ในอากาศ

เมฆสีขาวกำลังบาน ท้องฟ้าแจ่มใส และสายลมไม่แห้งผาก

ตรงหน้าหลินเฟิง กระดานหมากโปร่งแสงขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

บนกระดานหมาก มีสองฝ่าย

ฝั่งหนึ่งคือฝ่ายเจี้ยฮุย

อีกฝั่งคือฝ่ายสิ่งมีชีวิต

ในตอนนี้ ฝ่ายเจี้ยฮุยมีความได้เปรียบอย่างเด็ดขาด ในขณะที่ฝ่ายสิ่งมีชีวิตเหลือเพียงเส้นยาแดงๆ ก่อนจะถูกฆ่าจนหมด

นั่นหมายถึงการแพ้

แสดงในเวลานี้

เป็นตาของฝ่ายสิ่งมีชีวิตที่จะเดินหมาก

หลินเฟิงไม่สนใจกระดานหมาก

เขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นรอบตัว

"นี่คือ?"

หลินเฟิงขมวดคิ้ว

เมื่อครู่เขาอยู่ที่ภูเขาเจี้ยเซิง...

"สถานที่นี้เป็นภาพลวงตา!" ดวงตาของหลินเฟิงฉายแสง มันเป็นภาพลวงตาอย่างแน่นอน และเป็นภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเจี้ยเซิงผู้ยิ่งใหญ่ เป็นภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเจี้ยเซิงผู้ยิ่งใหญ่เหนือระดับเจ็ดเจี้ย

และสถานที่นี้คือภูเขาเจี้ยเซิง

ไม่มีใครกล้าใช้พลังวิเศษเช่นนี้ในภูเขาเจี้ยเซิง

แล้วก็มีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว

สถานที่นี้เป็นภาพลวงตาที่สร้างขึ้นโดยเจี้ยเซิงผู้ยิ่งใหญ่แห่งภูเขาเจี้ยเซิง

หลินเฟิงคิดถึงเรื่องนี้และมองกระดานหมากอีกครั้ง

"ในการจัดวางบนกระดานหมาก..." หลินเฟิงคิดถึงบางสิ่ง มีความเป็นไปได้สูงมากที่เจ้านายของภูเขาเจี้ยเซิง ผู้ทรงพลังระดับเก้าเจี้ย กำลังทดสอบเขา ทดสอบอะไร?

สัตว์วิบัติ...สิ่งมีชีวิต...

"นี่เป็นการทดสอบข้าว่า จักรวาลปัจจุบันเผชิญกับภัยคุกคามจากสัตว์วิบัติอย่างไรหรือ?" หลินเฟิงครุ่นคิด "จักรวาลปัจจุบันที่นี่กำลังเสื่อมสลาย และวิบัติเป็นแนวโน้มทั่วไป"

"นั่นคือ..."

"จักรวาลปัจจุบันไม่ใช่แค่เรื่องการเปลี่ยนจักรพรรดิ ไม่ว่าใครจะถูกแทนที่ จักรวาลทั้งหมดจะเผชิญกับหายนะอย่างสมบูรณ์ ซึ่งหมายความว่าชีวิตของจักรวาลจะสิ้นสุดลง"

"ความตายของจักรวาลเป็นจุดสนใจหลักของมหาอำนาจทั้งหมด"

"นั่นคือ..." หลินเฟิงมองกระดานหมากตรงหน้าเขา "มหาอำนาจแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งวิบัติต้องการให้ข้าแก้เกมนี้!"

"ความล้มเหลวของจักรพรรดินิรันดร์ในการผ่านวิบัตินิรันดร์มีโอกาสสูงมาก และวิบัติไม่สามารถหยุดยั้งได้ ดังนั้นปัญหาแรกที่จักรพรรดิองค์ต่อไปต้องเผชิญคือการนำสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในจักรวาลเพื่อหาทางออก"

"จะพลิกกลับมาได้อย่างไร..."

(จบบท)