บทที่ 167: รอเดี๋ยว ให้ฉันเข้าใจเต๋าก่อน!
บทที่ 167: รอเดี๋ยว ให้ฉันเข้าใจเต๋าก่อน! “ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” พนักงานต้อนรับของโรงแรมเมื่อได้ยินคำพูดของซูหยางก็ตกใจชั่วขณะก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น ตามมาด้วยผู้คนประมาณสิบกว่าคนที่อยู่ด้านหลังเธอ เสียงหัวเราะสอดประสานกันอย่างหยาบกระด้างและน่าขนลุก “ น่าขำ!” เธอจ้องไปที่ซูหยางพร้อมเยาะเย้ย “ เ...