บทที่ 59 ไม่มีที่ให้ไป
เจียงหว่านเฉิงเบิกตากว้าง นายพรานมองนางตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ขึ้นรถสิ” เจียงหว่านเฉิงส่งเสียงหึในลำคอ นางจะขึ้นรถตามที่เขาบอกง่ายๆ อย่างนั้นหรือ? นั่นจะไม่เป็นการ เสียหน้าเกินไปหน่อยหรือ! เจียงหว่านเฉิงหันศีรษะหมายจะเดินไปอีกทาง แต่นายพรานกลับพูด จากข้างหลังว่า “ในเมืองตอนนี้มี...
