บทที่ 57: ยอมรับสารภาพ
สีหน้าของท่านอ๋องต้วนในขณะนี้มืดลงอย่างสิ้นเชิง เขาตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดว่า "ตีมันให้ข้า! ตีจนกว่ามันจะยอมสารภาพ!" เศรษฐีเฉียนดีใจเป็นอย่างมาก เขาลอบขยี้มือแล้วเหลือบไปมองจิ้งเหนียง โชคดีที่ผู้หญิงคนนี้รีบแจ้งเขาเมื่อเกิดเรื่อง ทำให้เขาให้คนไปเฝ้าตามจุดต่างๆ ของกำแพงเผื่อจะ เกิดอะไรขึ้น ผลปรากฏว่าพ...
