บทที่ 45 ความอัปยศที่ไม่มีวันลืม (2/2)
ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไม่หยุดนั่นเป็นเพราะความโกรธภายในใจ ดวงตาของเธอแดงก่ำขณะจ้องมองใบหย่าในมือ เหอหลู่รู้สึกตอนนี้ทั้งร่างจมดิ่งสู่ความบ้าคลั่ง เธอไม่เคยคาดคิดและไม่สามารถยอมรับได้ว่า สุดท้ายผลลัพธ์กลับกลายเป็นแบบนี้ จากตอนที่ตัวเธอเองจะถอนหมั้นเขา กลายเป็นถูกไล่ต้อนมาที่นี้และจบลงด้วยเขายื่นกระด...
